Έχω αργήσει λίγο να το δω... μόλις παρακολούθησα το "Roadrunner" (2021) - την ταινία που είναι αφιερωμένη στον Anthony Bourdain, τη ζωή και το έργο του. Είναι μια σπουδαία ταινία. Μου άρεσε το πώς κατάφεραν να συλλάβουν εκείνο το άγριο κομμάτι του που γοήτευσε τον κόσμο.
Θα μιλήσω για τα δύσκολα πράγματα τώρα, οπότε, αν η αναφορά στην αυτοκτονία είναι trigger για σας, τότε δεν πρέπει να διαβάσετε αυτή την ανάρτηση. Είναι όμως για καλό. Μπορεί να μάθετε κάτι διαβάζοντας αυτό το post.
Θα προσπαθήσω να το κρατήσω σύντομο και ουσιαστικό όσο περισσότερο μπορώ. Στον σημερινό κόσμο, σπάνια μιλάμε για τον πόνο. Ο σωματικός πόνος δεν είναι ανεκτός και έχουμε πολλούς τρόπους να τον αντιμετωπίσουμε χημικά. Πολλοί άνθρωποι είναι εξαρτημένοι από τα παυσίπονα με αποτέλεσμα να είναι εθισμένοι. Ο συναισθηματικός πόνος είναι συνήθως κάτι για το οποίο τραγουδάμε, και αν είμαστε τυχεροί, κάτι για το οποίο μπορούμε να μιλήσουμε με τους καλύτερους φίλους μας, για να τον ξεδιπλώσουμε. Πιο συχνά, ντρεπόμαστε γι' αυτόν, και αν είμαστε τυχεροί, μπορούμε να τον ξεπακετάρουμε με τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας.
Λέω "αν είμαστε τυχεροί" τόσες φορές, γιατί πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται ιδιαίτερα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους για πολλούς λόγους. Συχνά, κρύβουν τον πόνο και την ντροπή τους πίσω από ένα χαρούμενο προσωπείο, ή προσπαθούν να βρουν τρόπους να τον αποφύγουν. Ο Bourdain θάφτηκε μέσα στη δουλειά του και η ένταση με την οποία το έκανε αυτό τον εξάντλησε. Υπάρχουν πολλές άλλες πτυχές της προσωπικότητάς του που δεν μπορώ να αναλύσω εδώ. Θα επιμείνω στο συγκεκριμένο θέμα, επειδή πιστεύω ότι είναι σημαντικό για πολλούς ανθρώπους.
Οι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει από την αυτοκτονία και έχουν νιώσει την έντονη αίσθηση της απώλειας κάποιου που έφυγε από τη ζωή με αυτόν τον τρόπο, συχνά βλέπουν κάποιο είδος μοτίβου, κάτι ανησυχητικό στη συμπεριφορά ενός ατόμου που θα διαπράξει αργότερα αυτή την πράξη. Σε αυτή την ταινία, οι φίλοι του Bourdain μιλούν ανοιχτά για αυτά τα σημάδια. Εκείνη την εποχή, δεν τα ερμήνευσαν με τον τρόπο που θα έπρεπε - εκ των υστέρων βγάζουν νόημα. Φυσικά, δεν το λέω αυτό για να αποδώσω ευθύνες. Αντιθέτως, είμαι εδώ για να πω ότι αν αισθάνεστε ότι ένα άτομο που αγαπάτε βρίσκεται σε βαθύ συναισθηματικό πόνο, παρακαλώ δώστε του μεγάλη προσοχή και βεβαιωθείτε ότι έχει την φροντίδα που χρειάζεται.
Υπάρχουν καμπανάκια γι' αυτό. Μερικές φορές, η συμπεριφορά του ατόμου φαίνεται εκτός του χαρακτήρα του, αυτοκαταστροφική και ξεσπάει – μπορεί να ξεσπάσει σε σας. Μπορεί ακόμη και να σας πληγώσουν αυτά που θα σας πει. Μπορεί να πει πράγματα που σας προκαλούν πόνο. Όταν συμβαίνει αυτό, η τάση σας θα είναι να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Αλλά αν αυτό συμβαίνει να είναι παράξενο και εκτός χαρακτήρα, θα πρέπει να το πάρετε σοβαρά και σίγουρα όχι προσωπικά. Αυτό είναι το παράθυρο της ευκαιρίας που έχετε. Αυτό είναι το διάστημα όπου μπορείτε πραγματικά να δράσετε για να βεβαιωθείτε ότι αυτό το άτομο δεν θα κάνει κακό στον εαυτό του. Αν το αφήσετε να περάσει έτσι, θα μετανιώσετε πολύ που δεν ενεργήσατε εγκαίρως. Ακριβώς όπως έκαναν οι φίλοι του Bourdain - και τόσοι άλλοι σαν κι αυτούς.
Υπάρχει ένα σημείο χωρίς επιστροφή για ένα άτομο που αυτοκτονεί. Το σημείο χωρίς επιστροφή είναι το σημείο όπου ο έντονος συναισθηματικός πόνος είναι τόσο συντριπτικός που δεν μπορούν να μιλήσουν γι' αυτόν. Το αίσθημα ντροπής για τον εαυτό τους είναι τόσο έντονο που τους τραβάει τόσο βαθιά μέσα τον εαυτό τους που δεν μπορούν πλέον να εκφράσουν πώς αισθάνονται. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι πολύ αργά για να δράσετε. Οι άνθρωποι που είναι εμμονικοί τείνουν να ακολουθούν αυτόν τον δρόμο. Αποτυγχάνουν να φροντίσουν τον εαυτό τους και όταν αυτό συμβαίνει, ντρέπονται πολύ να προσεγγίσουν κάποιον και να πουν αυτό που νιώθουν.
Πρέπει να μάθουμε να μιλάμε για τον πόνο. Πρέπει να μάθουμε να μην τον αποφεύγουμε. Πρέπει να μάθουμε τρόπους να τον ξεπερνάμε. Ακόμη και οι άνθρωποι με έντονο χρόνιο σωματικό πόνο βρίσκουν τρόπους να τον αντιμετωπίσουν και οι γιατροί είναι πλέον εξοπλισμένοι με πολλούς τρόπους για να τους βοηθήσουν.
Υπάρχουν ισοδύναμα αυτού με τον συναισθηματικό πόνο, που πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν τρόποι για να το κάνουμε αυτό και μπορείτε να μάθετε πολλά γι' αυτό αν μιλήσετε με έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι οι άνθρωποι που φέρονται στους άλλους πολύ άσχημα, συνήθως μισούν τον εαυτό τους. Έτσι, η συμπεριφορά που επιδεικνύουν απέναντί σας, δεν αντανακλά απαραίτητα τον τρόπο που νιώθουν για εσάς. Σίγουρα αντανακλά τον τρόπο που νιώθουν για τον εαυτό τους. Δεν είναι εύκολο να μην παίρνετε αυτά τα πράγματα προσωπικά. Αλλά αν αγαπάτε κάποιον και αυτός συμπεριφέρεται εκτός του χαρακτήρα του, αυτό είναι το προειδοποιητικό σας σημάδι. Μην το αγνοήσετε. Αν δεν δράσετε τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, αύριο μπορεί να είναι πολύ αργά. Παρακαλώ να το θυμάστε αυτό. Σας ευχαριστώ!
[***The English translation of the above text is here below]
I am a bit late to the show – I just watched “Roadrunner” (2021)- the film dedicated to Anthony Bourdain, his life and his legacy. It's a great film. I loved how they managed to capture that wild part of him that fascinated the world.
I will talk about the difficult things now, so, if the mention of suicide triggers you, then you shouldn't read this post. However, if you do, you might learn something very useful.
I will try to keep this short and meaningful as much as I can. In today's world, we rarely talk about pain. Physical pain is not tolerated and we have many ways to deal with it chemically. Many people are addicted to painkillers as a result. Emotional pain is usually something we sing about, and if we are lucky, something we can talk about with our best friends, to unpack it. More often, we are ashamed of it, and if we are lucky, we can unpack it with the help of a mental health professional.
I say “if we are lucky” so many times, because a lot of people find it especially hard to express their emotions for many reasons. Often, they hide their pain and their shame behind a cheeful facade, or they try to find ways to avoid it. Bourdain burried himself in his work, and the intensity with which he did that exhausted him. There are many other facets to his personality that I cannot analyze here. I will stick to this particular topic because I think it's important for many people.
People who have survived suicide, and have felt the intense sense of loss of someone who left their life behind this way, often see some kind of pattern, something worrying in the behavior of a person who will later commit this act. In this film, Bourdain's friends talk openly about these signs. At the time, they did not interpret them the way they should – they make sense in retrospect. Of course, I am not saying this to assign any blame. On the contrary, I am here to say that if you sense that a person you love is in deep emotional pain, please pay close attention to them, and make sure they are cared for.
There are alarming signs for this. Sometimes, the behavior of the person seems erratic, self-destructive, and they lash out. They might even hurt your feelings. They might say things that cause you pain. When this happens, your tendency will be to protect yourself. But if this happens to be weird, and out of character, you should take it seriously and definitely not personally. That's your window of opportunity. That's the space where you can actually act to make sure this person does not harm themselves. If you let this go, you will be very sorry you didn't act in time. Just like Bourdain's friends did – and so many others like them.
There is a point of no return for a person that commits suicide. The point of no return is the point when the intense emotional pain is so overwhelming they cannot talk about it. The sense of shame about themselves is so intense that pulls them so far down themselves they can no longer express how they feel. When that happens, it's too late to act. People that are obsessive tend to go down this way. They fail to take care of themselves and when that happens, they are too ashamed to reach out.
We must learn to talk about pain. We must learn not to avoid it. We must learn ways to go through it. Even people with intense chronic physical pain find ways to cope and doctors are now equipped with plenty of ways to help them.
There are equivalents to emotional pain, that we must recognize and we must treat. There are ways to do this, and you can learn a lot about it if you talk to a mental health specialist. You should know, that people who treat others really badly, usually hate themselves. So, the behaviour they exhibit against you, doesn't necessarily reflect the way they feel about you. It definitely reflects the way they feel about themselves. It's not easy to not take these things personally. But if you love someone, and they act out of character, that's your warning sign. Do not ignore it. If you don't act when this happens, tomorrow it may be too late. Please remember that. Thank you!
