Το εβδομήντα είδα φως
άρχισε ο χρόνος να' ναι εχθρός μου
γύρω στο ογδόντα μουσική
ένας χορός μεσ' τη ψυχή
Το ενενήντα στις αρχές
είπα θα αλλάξω αυτό το κόσμο
δυο χιλιάδες τώρα να
χρόνια γυμνά, χρόνια γυμνά
Πιάνω φωτιά-α-α-α-α-α, Πιάνω φωτιά-α-α-α-α-α
Σε ό,τι γίνει, σ' ό,τι συμβεί
τίποτα τυχαίο τελικά,
είσαι φλόγα, είμαι χαρτί
κι έχω πια καεί οριστικά,
τρέχω στη λιακάδα με σπασμένα φρένα,
ρίχνω στον Καιάδα χρόνια κουρασμένα,
στο γλυκό φιλί σου ψάχνω ασυλία
βάζω στο κορμί σου παύλα και τελεία.
Σβήνω απ' το χάρτη όσους έκανα δεσμούς
πρώην και επόμενους σταθμούς,
σβήνω απ' το χάρτη ό,τι μου 'κανε κακό
στις ερήμους γράφω σ' αγαπώ,
σβήνω απ' το χάρτη άλλες πορείες,
μουτζουρώνω ονόματα, φιλιά,
σβήνω απ' το χάρτη ταλαιπωρίες,
δάκρυα και τηλέφωνα παλιά.
Μ’ άναψες φωτιά
Μέσα την καρδιά
Και με καίει νύχτα μέρα
κούκλα μου γλυκιά
Άλλο δε μπορώ
Πια να καρτερώ
Δωσ’ μου τα γλυκά φιλία σου
Που λαχταρώ
Μάτια μου γλυκά χείλη μαγικά
στην καρδιά μου άναψες φωτιά
και σε μια στιγμή μ΄ένα σ΄αγαπώ
πήγε από τη γη στον ουρανό
Μάτια μου γλυκά χείλη μαγικά
στην καρδιά μου άναψες φωτιά
κέρνα με φιλιά τίποτα μη λες
κι από μένα πάρε ότι θες
Πίνω-πίνω και δεν με πιάνει
Σβήνω-σβήνω με έχεις τρελάνει
Στέλνω μηνύματα και κάνω κλήσεις
Τι να κάνω να γυρίσεις
Μια φωτιά μού καίει τα στήθια, μια φωτιά,
την αλήθεια δεν τη λέω πουθενά
και πονώ και πονώ.
Μυστικέ μου έρωτα
αχ, έρωτα, σ' αγαπώ.
Σ' αγαπώ.
Μυστικέ μου έρωτα
και πάθος μου κρυφό,
μόνο που σε σκέφτομαι
πεθαίνω και ριγώ.
Μυστικέ μου έρωτα
αχ, έρωτα, πονώ.
Γίνε φωτιά να γίνω νερό να σβήσεις
γίνε φωνή να γίνω κοινό ν’ ανθίσεις
γίνε ό,τι θες μα πάψε να κλαις και κάνε κάτι
βγες απ’ αυτό το μαύρο κενό το ραχάτι
Πες μια κουβέντα και μη φοβάσαι πως δε θ’ αξίζει
δεν είναι ανάγκη να είσαι αυτός που πάντα κερδίζει
έλα και συ μες στων ανθρώπων τη φασαρία
έχει προοπτική αυτή η οχλαγωγία
Εγώ σ’ αγαπώ και θα σ’ αγαπώ
μ’ αρέσεις και θα μ’ αρέσεις
μα θέλω και συ τρελέ Δον Κιχώτη
στον εαυτό σου ν’ αρέσεις
Σαν φωτιά που ʽχει πιαστεί
στη συνήθεια, στην κλωστή
βασανίστηκα για σένα
κι ήπια εγώ φιλιά καμένα
Πυρκαγιά με πυρκαγιά
μια ζωή πληρώνω για
ξημερώματα σκισμένα
απ ΄ του ονείρου το σουγιά
Σαν καπνός που κλαίει να βγει
απʼ το αίμα σαν κραυγή
θʼ ανεβώ να τραγουδήσω
τη φωτιά να φέρω πίσω
Πυρκαγιά με πυρκαγιά
Μια πυρκαγιά, στης ζωής το παράθυρο
να μας κρατά μαζί
θέλει η καρδιά, να περάσει στο άπειρο
μέσα από μια στιγμή
Άξιζε που έπινα
τόσα ξένα - τόση αρμύρα στο φιλί
μέχρι που έγινα, πλάι σ' εσένα
ένας τόπος, μια σκεπή
γείρε πάνω μου
καίω εμένα να 'χεις φωτιά να ζεσταθείς
να μπορείς γέλιο μου ν' ανατέλλεις
Ναι, θα γίνω για' σένα ο προσωπικός σου πυροσβέστης
ναι κι απ την άλλη ταυτόχρονα θα γίνω για σένα εμπρηστής μαζί
ναι, μόνο εγώ θέλω να σ' ανάβω μόνο εγώ να σε σβήνω
ναι, θα κάνω τα πάντα να σε κρατήσω και ανάμεσά μας κανείς δε θα μπει
Ξέρεις πόσο σε θέλω
ξέρεις και πόσο σε λατρεύω
ξέρεις πως μία μέρα αν σε χάσω
θα καταστραφώ
Δεν πρέπει να σε χάσω και γι' αυτό...
Υ.Γ. Ακούστηκαν με σειρα προτεραιοτητας οι:
[Μπλε]
[Νατάσα Θεοδωρίδου]
[Στέλιος Καζαντζίδης]
[Νίκος Βέρτης]
[Πάνος Κιάμος]
[Κατερίνα Στανίση]
[Ελένη Βιτάλη]
[Ελευθερία Αρβανιτάκη]
[Χάρις Αλεξίου]
[Μανώλης Μαζοκοπάκης]
