Ήρθε η ώρα!

Μανιφέστο για τους Καιρούς που Ζούμε!
By inlovewithlife

Την τελευταία εβδομάδα η μαθητιώσα νεολαία βρίσκεται στους δρόμους. Την τελευταία εβδομάδα για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας ξελασπώνουν τα παιδιά μας. Τώρα έρχεται η δική μας ώρα. Από εδώ και πέρα αρχίζει αυτή η ανένδοτη αλληλουχία γεγονότων, που βάζει εμάς να γράφουμε ιστορία. Από εδώ και πέρα αρχίζουμε όλοι να παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας με σκοπό να αλλάξουμε τις ζωές μας.

Δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές σε αυτά που από εδώ και πέρα κάνουμε. Υπάρχει μόνο η φαντασία και η διάθεση να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο και το δικαιότερο. Ούτε υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές σε αυτά που από εδώ και πέρα κάνουμε. Γι’ αυτό σπάμε ηλίθιους διαχωρισμούς σε αριστερούς και δεξιούς, αφήνουμε πίσω κομματικές ταυτότητες και γραμμές, πετάμε στα σκουπίδια ό,τι μας μπλοκάρει, σκεφτόμαστε ελεύθερα, λειτουργούμε συλλογικά και αλληλέγγυα.

Κάνουμε από τα πιο απλά, όπως :

Πιάνουμε κουβέντα με όλους για όλα, όχι τα συνηθισμένα αλλά αυτά που μας βασανίζουν.

Γράφουμε μόνοι μας ή με άλλους ένα φλογερό κείμενο, το βγάζουμε φωτοτυπίες και το μοιράζουμε στον κόσμο.

Παίρνουμε με τους φίλους μας φύλλα ταπετσαρίας, γράφουμε σε αυτά συνθήματα που μας αρέσουν όπως “όλοι στους δρόμους”, “κάντε συνελεύσεις παντού” και τα κολλάμε σε όλα τα λεωφορεία. Το μήνυμά μας να φτάσει σε όλη την πόλη.

Κάνουμε αυθόρμητες εκδηλώσεις στους δρόμους της πόλης, ό,τι γουστάρει και αγαπά ο καθένας.

Πηγαίνουμε στις καταλήψεις των μαθητών, κουβεντιάζουμε με τα παιδιά, ακούμε αυτά που έχουν να μας πουν, τα στηρίζουμε ψυχολογικά.

Συμμετέχουμε σε εκδηλώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, συνελεύσεις.

Δεν καθόμαστε μόνοι σπίτι μας. Η σύναξη κάτω του ενός ατόμου τιμωρείται με απουσία από την ιστορία. Έχει ωραίο Ήλιο και ωραίους Ανθρώπους έξω.

Μέχρι τα λίγο πιο πολύπλοκα, όπως :

Όσοι συμμετέχουμε σε κινήματα πόλης και συλλόγους καλούμε σε τοπική πορεία και μετά λαϊκή συνέλευση. Αν μπορούμε, καταλαμβάνουμε κάποιο δημόσιο χώρο και τον κάνουμε σπίτι μας, καλώντας εκεί τοπικές συνελεύσεις. Στις συνελεύσεις συζητάμε αρχικά ό,τι μας βασανίζει, από το πιο απλό ως το πιο σύνθετο και μετά προτείνουμε και συζητάμε λύσεις. Μεταξύ μας την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών την αφήνουμε στους πολιτικούς.

Όσοι συμμετέχουμε σε σωματεία εργαζομένων σπάμε επειγόντως ό,τι έχει μπλοκάρει τη δράση τους ως τώρα. Περνάμε ψηφίσματα, καλούμε τους εργαζομένους για συμμετοχή στις πορείες και στις συνελεύσεις μας, ενισχύουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες, συντονιζόμαστε με άλλα σωματεία, καλούμε σε απεργία. Ξεπερνάμε χωρίς πολλά πολλά τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες, αν είναι διεφθαρμένες και εμποδίζουν σε όλα αυτά.

Όσοι συμμετέχουμε σε κόμματα ή σε αρτηριοσκληρωμένες καταστάσεις δεν υπακούμε σε γραμμές. Η δική μας άποψη για τα πράγματα έχει μεγαλύτερη αξία από αυτή της γραμμής. Όπως και η άποψη του διπλανού. Η αλήθεια της γραμμής δεν καλύπτει την αλήθεια κάθε ανθρώπου. Η αλήθεια κάθε ανθρώπου όμως αλλάζει την πραγματικότητα. Και αυτό γίνεται εδώ και τώρα.

Μην κοιτάτε αποσβολωμένοι όσοι διαβάσατε το κείμενο. Αυτά όλα και άπειρα άλλα ήδη συμβαίνουν. Απλώς έτυχε και δεν το πήρατε χαμπάρι.

Προς τους δημοσιογράφους : Να χαρείτε, σταματήστε να βιντεοσκοπείτε ή να μεταδίδετε τα δάχτυλο αντί για το φεγγάρι. Εντάξει, ακούσαμε εκατομύρια φορές για τα 250 καταστήματα που έπαθαν ζημιές. Για τη νεολαία όμως, για την κοινωνία και τα προβλήματά της δεν ακούσαμε τίποτα. Τι νομίζετε ότι όλοι αυτοί που γεμίζουν τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις κτλ είναι βαλτοί? Έχετε καταντήσει πια γραφικοί. Όσο και να θέλετε, ο κόσμος πλέον για πρώτη φορά συζητάει και κατεβαίνει στους δρόμους για άλλα πράγματα από αυτά που του μεταδίδετε. Συνεχίστε αυτή τη χαζή κωμωδία. Αυτή τη φορά θα την παίζετε χωρίς θεατές.

Προς τους καλλιτέχνες : Καιρός να βγείτε στους δρόμους. Δεν γίνατε αυτό που γίνατε, για να εκτελείτε μπροστά σε κλειστά μάτια/ώτα. Γεμίστε την πόλη με δρώμενα. Πάτε στις συνελεύσεις και προτείνετε θεατρικές παραστάσεις, μουσικές εκδηλώσεις, καλλιτεχνικά δρώμενα και θα δείτε ανταπόκριση. Κατεβείτε στις διαδηλώσεις με δρώμενα. Τι ακριβώς περιμένετε, για να σταματήσετε τον εκφυλισμό στον οποίο έχει φτάσει η τέχνη σήμερα?

Προς τους ανθρώπους του πνεύματος : Εδώ δύσκολα τα πράγματα. Εσάς σας έχει βαρέσει τόσο η μαλακία τα τελευταία χρόνια, που σημερά έχετε φτάσει στο σημείο να αναμασάτε την προπαγάνδα των καναλιών, που μεταδίδει το κράτος. “Όχι άλλη Βία”, “Βάνδαλοι”, “γνωστοί - άγνωστοι”, “τα παιδιά σήμερα δεν έχουν καλή ανατροφή”. Ξυπνήστε από τον λήθαργο, στον οποίο έχετε περιπέσει και ως γερασμένα μυαλά που είστε ενωθείτε και εσείς με τον κόσμο και κάντε ένα ελάχιστο κάτι. Η πνευματική “πρωτοπορία” αυτής της κοινωνίας είστε αναντίστοιχη της εποχής και αυτό είναι η χειρότερη βρισιά για εσάς.

Προς τους πολιτικούς : Αφού δεν υπάρχετε, που δεν υπάρχετε, δεν πάτε σπίτια σας? Στις τελευταίες εκλογές υπήρχε ένα μπλουζάκι που έλεγε “ψήφο σε κανένα πούστη, μπουρδέλο τα κάνω και μόνος μου”.

Προς τους “καπιτάλες” : Μμμ, κάτι μου λέει ότι τελικά εσείς παίρνετε όλες τις αποφάσεις άρα εσείς είστε και το πρόβλημα. Φροντίστε να συνηθίσετε αυτούς τους καιρούς που ζούμε σε μία άλλη ποιότητα δημοκρατίας. Κάτι τρίζει? Μην φοβάστε, μάλλον είναι το έδαφος κάτω από τα πόδια σας.

Δημοσιεύθηκε Δεκέμβριος 13, 2008 από
http://inlovewithlife.wordpress.com/2008/12/13/manifesto/

Ένας μικρός αθώος ποινικολόγος

Της Δρ. Νατάσας (M.Sc., PhD, k.t.l. k.t.l.)

Η Στέφη, η γραμματέας μου, δεν σταματά να με εκπλήσσει με τις δημιουργικές της επιλογές. Σήμερα το μενού είχε Ποινικολόγο που διαγράφτηκε από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Χτες είχα έναν Υπουργό που τα ‘χε δει όλα λόγω της οικονομικής κρίσης, δυο Υφυπουργούς, που είχαν πάθει το ίδιο για παρόμοιους λόγους και την ιδιαιτέρα του αρχηγού της αντιπολίτευσης που θρηνούσε για το υπέργηρο κανίς της το οποίο τα τίναξε. Όταν είδα το πρόγραμμα βόγκηξα.
Σήκωσα το τηλέφωνο για να της ζητήσω να ακυρώσει τουλάχιστον τον έναν Υφυπουργό αλλά μετάνιωσα αμέσως. Δεν έρχονται κυβερνητικοί παράγοντες στο γραφείο κάθε μέρα, ούτε και μπορείς να τους ζητήσεις ν’ ακυρώσουν τα ραντεβού τους έτσι απλά. Δυστυχώς όσο περνά ο καιρός η κατάσταση αυτή μοιάζει να ανατρέπεται. Όλοι και περισσότεροι πολιτικοί εμφανίζονται στο γραφείο μου σαν τις βρεγμένες γάτες. «Στέφη;» ρώτησα μέσω της ενδοεπικοινωνίας. «Μήπως είναι δυνατόν να γραφτείς σε κάποιο πολιτικό κόμμα για να βγάζεις εκεί το άχτι σου; Ή έστω, άνοιξε ένα μπλογκ βρε παιδάκι μου!»
Ο σημερινός Συνήγορος μου έπεσε βαρύς. Είχα ήδη ξαποστείλει χτες τον Υπουργό Οικονομικών συστήνοντάς τον σε μια συνάδελφο που ειδικεύεται στις διαταραχές ομιλίας για να θεραπεύσει το τραύλισμα που τον πιάνει όταν συσσωρεύεται το άγχος του, το οποίο έκανε ξανά την θριαμβευτική του εμφάνιση μετά το εξευτελιστικό κατάπλασμα από αυγά το οποίο λούστηκε δημοσίως στα μέσα Νοέμβρη.
Αναγκάστηκα να υπομείνω μια εξαιρετικά επίπονη και λεπτομερή διήγηση των συνηθειών που δεν μπορεί να αποβάλλει ο Υφυπουργός/πρώην Ναύαρχος όταν ντύνεται (και όταν γδύνεται), όσο κι αν έχει προσπαθήσει και παρόλο που δεν φορά στολή πια αλλά το σταυρωτό κοστούμι του πολιτικού. Του είπα ότι πάσχει πρόδηλα από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή για να τον παραπέμψω τελικά στη συνέχεια στην ειδικό για το O.C.D. (obsessive-compulsive disorder).
Ο δεύτερος Υφυπουργός (Υγείας) με προβλημάτισε πάρα πολύ και αποφάσισα να αναλάβω την περίπτωσή του. Ο προπηλακισμός του από φοιτητές της Ιατρικής ήταν για τον ίδιο η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είχα παρακολουθήσει την μάχη του για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση με τους εργαζομένους στον τομέα και ομολογώ πως ο καινούριος Υφυπουργός έφαγε πολλές ξώφαλτσες. Ευτυχώς η ιδιαιτέρα του Προέδρου μου έκανε την χάρη να μην εμφανιστεί.
Ωστόσο τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για την παρουσία του κυρίου Συνηγόρου- ούτε τα τελευταία δημοσιεύματα/καταπέλτης για την καινούρια υπόθεση που ανέλαβε, ούτε η κατακριτέα για πολλούς στάση του υπερασπιζόμενος τον αστυνομικό-πελάτη του, ούτε η κατακραυγή από το Πανελλήνιο, που είναι έτοιμο να φάει οποιονδήποτε τάσσεται έστω και για επαγγελματικούς λόγους με το μέρος της αστυνομίας.
«Είμαι ένα ψυχικό ράκος» παραδέχθηκε μετά τις αρχικές συστάσεις. «Βάλλομαι από παντού». Αναστέναξε βαθιά. «Η αρχή έγινε με το διαζύγιό μου» κόντευε να τον πάρουν τα ζουμιά αλλά αυτοσυγκρατήθηκε. «Εντάξει, δεν έφτανε αυτό, και η όλη μάχη για την επιμέλεια, ήρθε στο καπάκι και η διαγραφή από τον Σύλλογο, και τώρα …». Άρχισε να μυξόκλαιει πάλι. «Ευτυχώς υπάρχει και το ποδόσφαιρο» μονολόγησε. «Εκεί ξεδίνω κάπως. Η Λαμία έχει κερδίσει αρκετούς αγώνες» χαμογέλασε.
«Δεν είναι η πρώτη φορά που βάλλεστε δημοσίως» διαπίστωσα. «Τι άλλαξε τώρα;». Με κοίταξε για ένα λεπτό χωρίς να μιλά. Μέσα του γινόταν μια τεράστια πάλη. Ήμουν σίγουρη πως στο τέλος θα κέρδιζε ο κακός του εαυτός.
«Κοιτάξτε» είπε τελικά με έναν ασυνήθιστο για τον ίδιο μεταλλικό τόνο «ο λόγος που βρίσκομαι εδώ είναι ότι έχω μια… ένα… αυτό το… obsession». Στραβοκατάπιε. «Πάντα, ακόμη και κατά τη διάρκεια του γάμου μου… Από τότε που άρχισα να ασκώ τη Δικηγορική… Ε, λοιπόν, να- θα σας το πω χωρίς άλλες περιστροφές- πάντα πήγαινα σε πόρνες».
Ήταν η σειρά μου να στραβοκαταπιώ. Πήρα μια βαθιά ανάσα. «Σας έχει γίνει έμμονη ιδέα;» ρώτησα. «Ναι». Παραδέχτηκε και κοκκίνισε. Ήταν σπάνιο το προνόμιο να βλέπει κανείς τον Συνήγορο να ντρέπεται για κάτι που έχει κάνει.
«Όχι μόνο ιδέα. Αλλά και πράξη. Πηγαίνω καθημερινά. Πολλές φορές τα βράδια δεν κοιμάμαι καν. Δουλεύω για μέρες στη σειρά άυπνος. Και αν δεν πάω, τότε δεν μπορώ να ελέγξω τα νεύρα μου. Δοκίμασα το γυμναστήριο αλλά δεν εκτονώνομαι ούτε εκεί. Παλιότερα με βοηθούσε κάπως το κολύμπι αλλά ούτε κι εκεί βρίσκω γιατρειά πλέον». Το ξανασκέφτηκε και άρχισε τις αποκαλύψεις: «πληρώνω πολλά λεφτά για να βρίζω ασύστολα. Θέλω να με δέρνουν και μετά να τις βρίζω. Πληρώνω ακόμη περισσότερα για να μη μαθευτεί. Καταλαβαίνετε».
«Τι να σας πω» του λέω κατενθουσιασμένη. «Δυστυχώς αυτός δεν είναι ο τομέας μου. Θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον πολύ καλό σεξολόγο. Θα σας βοηθήσει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εγώ που ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με τις συναισθηματικές διαταραχές». Του έδωσα ένα όνομα και τον συνόδευσα στην πόρτα. Όταν έκλεισε η εξώπορτα, γύρισα στη Στέφη: «γράψε λάθος. Οποιαδήποτε δημόσια φιγούρα τηλεφωνήσει μέσα στις επόμενες ημέρες, είμαι διαθέσιμη». Της έκλεισα το μάτι. Σηκώθηκε απ’ τη θέση της και άρχισε τις διαμαρτυρίες για να της ξεστομίσω από τι έπασχε ο διάσημος Ποινικολόγος. «Στέφη» είπα θιγμένη. «Αφού ξέρεις ότι είναι επαγγελματικό μυστικό!».

Τρί-γωνα Κά-λαντα vs. "Δακρύ-γονα Κά-λαντα"...

Τα κάλαντα εφέτο

Δακρυγόνα και φωτιές σκόρπισαν παντού
Κάθε σπίτι και φωλιά οι μπάτσοι είναι παντού,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές μεσ' τη γειτονιά
ήρθε η εξέγερση βοηθάτε ρε παιδιά

Δέντρο φωτεινό, καίει λαμπερό,
μήνυμα θα φέρει από το λαό.
Μες στη σιγαλιά ακούμε τρία μπαμ
και κάνει η αγάπη την καρδιά γροθιά.

Δακρυγόνα και φωτιές στο μικρό χωριό
και χτυπάν αλύπητα νέους στο ψαχνό,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές σκόρπισαν παντού
κι η βουλή απέχει μόλις ένα ντου

Κόκκινες μπογιές, οι πέτρες ειν' πολλές
τα κανάλια δείχνουν τις ίδιες παπαριές
Τρέχουν τα παιδιά, σε κάθε γειτονιά,
φωνάζουνε συνθήματα και σπαν στα πεταχτά

Δακρυγόνα και φωτιές στο εξωτερικό
Κόσμος πολύς στους δρόμους, κάτι τρέχει εδώ,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές χρειάζεται αλλαγή
Ας δώσουμε στη γη μας ακόμα μια στροφή

υ.γ. thanks to deadendmind:
http://deadendmind.blogspot.com/2008/12/blog-post_21.html