Τώρα που εκδίδεται ο Assange στην Σουηδία είναι μια ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν του θρύλου των Wikileaks.
Julian Assange
Ήρωας ή βιαστής;
Ολόκληρο το όνομά του είναι Julian Paul Assange και γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου 1971 στο Townsville μια πόλη που βρίσκεται στη Βοριοανατολική ακτή της Αυστραλίας. Ο Julian μεγάλωσε με την μητέρα του Christine και τον πατριό του, Brett Assange, έναν θεατρικό σκηνοθέτη, σύμφωνα με τα λεγόμενα του οποίου ο Julian από μικρός είχε «ένα έντονο αίσθημα του σωστού και του λάθους» και την τάση να υπερασπίζεται τους αδύναμους. Ο Assange ποτέ δεν είχε ήρεμη οικογενειακή ζωή. Στα 28 του χρόνια απέκτησε έναν γιο, τον Daniel, για την κηδεμονία του οποίου πάλευε με την μητέρα του αγοριού για 10 ολόκληρα χρόνια! Αυτή η ιστορία μοιάζει να τον κυνηγά από παδί: η μητέρα του πήρε διαζύγιο από τον Brett Assange, ξαναπαντρεύτηκε το 1979 με έναν μουσικό και ξαναχώρισε μέσα σε 3 χρόνια. Ο ανήλικος Julian αναγκάστηκε να μετακομίσει δεκάδες φορές καθώς η μητέρα του κρυβόταν από τον δεύτερο άντρα της στη διάρκεια της πεντάχρονης δικαστικής αναμέτρησής τους για την κηδεμονία του ετεροθαλούς αδελφού του Julian. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της πάλης που κράτησε μια ζωή ήταν η ίδρυση του ακτιβιστικού γκρουπ Parent Inquiry Into Child Protection, από τον Assange και την μητέρα του- μια προσπάθεια δημιουργίας μιας δημόσιας βάσης δεδομένων από νομικά αρχεία που αφορούν την κηδεμονία και είναι αλλιώς απροσπέλαστα στους Αυστραλούς πολίτες.
Φαίνεται πως το έχει η μοίρα του Assange να είναι φυγάς από μικρός: στα 16 του ήταν ήδη χάκερ (με το ψευδώνυμο ‘Mendax’) και στα 20 του η αστυνομία πραγματοποίησε επιδρομή στο σπίτι του επειδή φερόταν να έχει αποκτήσει πρόσβαση μέσω μόντεμ σε υπολογιστές που ανήκαν σε ένα πανεπιστήμιο της Αυστραλίας, στην Καναδική Εταιρία Τηλεπικοινωνιών Nortel και σε άλλες οργανώσεις. Το 1992 ομολόγησε την ενοχή του σε 24 κατηγορίες για πειρατεία και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση λόγω καλής συμπεριφοράς μετά την επιβολή ενός προστίμου 2100 δολαρίων Αυστραλίας. Ο εισαγγελέας δήλωσε ότι: "απλώς δεν υπάρχει απόδειξη ότι συνέβη κάτι άλλο εκτός από ένα είδος ευφυούς περιέργειας και από την ευχαρίστηση να είναι σε θέση να ‘σερφάρει’». Λόγω του παρελθόντος του Assange, και της ανάμιξής στου στην συγγραφή του βιβλίου «Underground: Tales of Hacking, Madness and Obsession on the Electronic Frontier» (1997), υπάρχει ακόμη και σήμερα η παρανόηση ότι οι πληροφορίες που αποκαλύπτει το Wikileaks είναι αποτέλεσμα δουλειάς των χάκερ ή ότι ο ίδιος εξακολουθεί να είναι χάκερ. Όμως το Wikileaks απλά δημοσιεύει πληροφορίες τις οποίες δέχεται από γνώστες (insiders), οι οποίοι και κάνουν αρχικά τη διαρροή και στη συνέχεια παραδίδει αυτές τις πληροφορίες στα παραδοσιακά δημοσιογραφικά μέσα. Στην περίπτωση των διπλωματικών εγγράφων την διαρροή πραγματοποίησε ο 23χρονος στρατιώτης Bradley Manning, αναλυτής πληροφοριών, ο οποίος έχει συλληφθεί και κρατείται σε απομόνωση στη φυλακή του Σώματος Πεζοναυτών στο Quantico της Βιρτζίνια από τις 29 Ιουλίου 2010 – την ιστορία του οποίου αξίζει να αναζητήσετε.
Το έργο του Assange σε ό,τι αφορά την την δημόσια χρήση και εξάπλωση του ίντερνετ είναι πολυποίκιλο. Από το 1993 ασχολήθηκε με την ίδρυση του πρώτου δημόσιου παροχέα υπηρεσιών διαδικτύου στην Αυστραλία, με το όνομα Suburbia Public Access Network. Από το 1994 ξεκίνησε να εργάζεται ως προγραμματιστής και developer ελεύθερου software. Μεταξύ άλλων, συνέβαλε στην δημιουργία του software NNTPCache για τους χρήστες του Usenet, του Surfraw, που είναι μια γραμμή εργαλείων ενός interface για μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου και του Strobe, ενός scanner ανοιχτού κώδικα. Βοήθησε στην εξέλιξη του PostgreSQL project και στην ανακάλυψη του Rubberhose, ενός συστήματος άρνησης κρυπτογράφησης που λειτουργεί σε πλατφόρμα Linux. To σύστημα αυτό ήθελε να γίνει «ένα εργαλείο για όσους εργάζονται στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι χρειάζονται να προστατεύσουν ευαίσθητα δεδομένα». Παρόλη την ευφυία του, ο Assange δεν αποφοίτησε ποτέ από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, όπου σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά (2003-2006) και μάλιστα έχει αναφερθεί ότι έχει παρακολουθήσει μαθήματα σε έξι διαφορετικά πανεπιστήμια, σε διάφορες περιόδους της ζωής του και ότι έχει ασχολήθει επίσης με την φιλοσοφία και την νευρολογία. Για τους λόγους αυτούς τον έχουν περιγράψει με τα εξής λόγια: «αυτοδίδακτος και πολυμαθής στις επιστήμες και τα μαθηματικά» και «ο πιο διάσημος, ηθικός κομπιούτερ-χάκερ στην Αυστραλία».
Το WikiLeaks ιδρύθηκε το 2006 και την ίδια χρονιά ο Assange εξήγησε τη φιλοσοφία του σε δυο δοκίμια. Δεν θεωρεί τον εαυτό του ιδρυτή, αλλά αρχισυντάκτη του, καθώς είναι ένα από τα 9 μέλη της επιτροπής που το διευθύνει και έχει επίσης την ευθύνη της τελικής απόφασης για το αν θα δημοσιευθούν έγγραφα σε αυτό ή όχι. Όπως όλοι όσοι δουλεύουν για το Wikileaks, ο Assange δεν πληρώνεται για τη δουλειά του αλλά είναι απλός εθελοντής. Σε μια σύγκριση του Wikileaks με τα παραδοσιακά media, ο Assange έχει καταδικάσει «την οικτρή τους κατάσταση» ρωτώντας: «πως είναι δυνατόν μια ομάδα πέντε ατόμων να έχει καταφέρει να δώσει στο κοινό περισσότερες πληροφορίες που έχουν αποσιωπηθεί, σε αυτό το επίπεδο, απ΄ ότι ο υπόλοιπος τύπος συνολικά σε όλο τον κόσμο; Είναι ντροπή».
Όταν ρωτήθηκε για τον σκοπό και την ιδεολογία του Wikileaks το 2010 στο Όσλο (σε εκδήλωση του «Freedom Forum») ο Assange δήλωσε: «η απόκτηση δικαιοσύνης μέσα από τη διαφάνεια». Σύμφωνα με το editorial του Assange στην εφημερίδα «The Australian» (7 Δεκεμβρίου 2010): «το Wikileaks επινόησε ένα νέο είδος δημοσιογραφίας: την επιστημονική δημοσιογραφία. Συνεργαζόμαστε με άλλα μέσα ενημέρωσης για να φέρουμε στους ανθρώπους τις ειδήσεις, αλλά και να αποδείξουμε ότι είναι αλήθεια. Η Επιστημονική δημοσιογραφία σας επιτρέπει να διαβάσετε μια είδηση και στη συνέχεια, να κάνετε κλικ στο διαδίκτυο για να δείτε το αρχικό έγγραφο στο οποίο βασίζεται. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να κρίνετε μόνοι σας: Είναι η ιστορία αληθινή; Την εξέθεσε ο δημοσιογράφος με ακρίβεια;»
Το Wikileaks έχει δημοσιεύσει, μέχρι σήμερα, υλικό που αποδεικνύει δολοφονίες στην Κένυα, μια αναφορά εγκατάλειψης τοξικών απορριμάτων σε ακτές της Αφρικής, τα εγχειρίδια της Εκκλησίας των Σαϊεντολόγων, τις διαδικασίες που ακολουθούνται για τον εγκλεισμό στο Γκουαντάναμο, υλικό που αφορά τις ανήθικες πρακτικές στη λειτουργία Τραπεζών όπως η Ισλανδική Kaupthing και η Ελβετική Julius Baer καθώς και σημαντικά έγγραφα που αφορούν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι μόνο το 6% των 250.000 διπλωματικών εγγράφων που ξεκίνησε να δημοσιεύει το Wikileaks στα τέλη Νοεμβρίου του 2010 ανήκουν στην κατηγορία «μυστικά» - το 53% ανήκουν στην κατηγορία «μη απόρρητα» και το 40% χαρακτηρίζονται ως «εμπιστευτικά» - ωστόσο κανένα από τα έγγραφα που είναι όντως μυστικά δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί καθώς μιλάμε (μέσα Δεκεμβρίου 2010).
Για την αποκάλυψη των δολοφονιών στην Κένυα, ο Assange κέρδισε το βραβείο για τα New Media της Διεθνούς Αμνηστίας (2009) και τον προηγούμενο χρόνο, το βραβείο του Economist για την ελευθερία της έκφρασης (2008) ενώ φέτος τιμήθηκε (οποία ειρωνεία!) με το Sam Adams Award (2010) το οποίο είναι βραβείο που αποδίδει μια ομάδα απόστρατων της CIA, οι επονομαζόμενοι «Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence». Το βραβείο αποδίδεται σε επαγγελματίες μυστικούς πράκτορες (και όχι μόνο) οι οποίοι έχουν ορθώσει το ανάστημά τους υπέρ της ηθικής και της ακεραιότητας, και του έχει δοθεί το όνομα του Samuel Adams, ενός πράκτορα της CIA που διέρρευσε πληροφορίες κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
Η σύλληψη του Assange έρχεται τη στιγμή που το διμηνιαίο αμερικανικό περιοδικό Utne Reader τον έχει συμπεριλάβει μέσα στους "25 Οραματιστές που αλλάζουν τον Κόσμο μας". Σύμφωνα δε με την ψηφοφορία των αναγνωστών του περιοδικού Time, ο Julian Assange είναι το Πρόσωπο της Χρονιάς. Έλαβε 382.020 ψήφους, περισσότερες από το διπλάσιο σε σχέση με τον ανταγωνιστή του, Πρωθυπουργό της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan που ήρθε δεύτερος με 233.639 ψήφους. Την τρίτη θέση, με 146.378 ψήφους κάλυψε… η Lady Gaga.
Πρέπει να θυμίσουμε, ότι η διαδικασία έρευνας από το Σουηδικό Δικαστήριο για τις παράνομες ή μη σεξουαλικές επαφές του Αssange ξεκίνησε στις 20 Αυγούστου 2010, τρεις μήνες πριν την δημοσίευση των επίμαχων εγγράφων στο Wikileaks και περίπου τρεις μήνες μετά την σύλληψη του Bradley Manning τον Μάιο του 2010. Αμέσως μετά την έναρξη της έρευνας, η επικεφαλής εισαγγελέας Eva Finné απέσυρε το ένταλμα σύλληψης του λέγοντας ότι δεν πιστεύει ότι συντρέχει λόγος για να υποψιαστεί ότι o Assange έχει διαπράξει βιασμό. Στις 31 Αυγούστου o Assange ανακρίθηκε ξανά, και στις 1 Σεπτεμβρίου, η ανώτερη εισαγγελέας, Marianne Ny, άνοιξε ξανά τη διαδικασία της έρευνας, παραθέτοντας νέες πληροφορίες. Η συνέχεια των γεγονότων που οδήγησαν στην παράδοση του Assange στις αρχές, είναι γνωστή. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι ο Assange προσπάθησε να αποκτήσει άδεια παραμονής και εργασίας στη Σουηδία δύο μήνες μετά, στα τέλη Οκτωβρίου – αλλά οι αρχές του αρνήθηκαν.
Την ίδια ώρα, ένας μεγάλος αριθμός σχολιαστών, κυρίως πρώην (αλλά και νυν) αξιωματούχων της κυβέρνησης των Η.Π.Α., αποκαλούν τον Assange «τρομοκράτη» και τις πρακτικές του «τρομοκρατία της πληροφορίας». Ανάμεσά τους και πολλοί δημοσιογράφοι (Washington Times, Fox News).
Η αυτόβουλη παράδοση του Assange στις 7 Δεκεμβρίου στις Βρετανικές αρχές ήταν μια κίνηση που προσπάθησε να αποδείξει ότι ο ίδιος δεν ευθύνεται για τη λάσπη που του ρίχνουν, και ότι οι κατηγορίες που τον βαραίνουν έχουν ως στόχο την σπίλωση της εκστρατείας πληροφόρησης του Wikileaks που έχει φέρει τα πάνω κάτω στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Όπως και να ‘χει, οι δικαστικές αρχές της Σουηδίας και της συνεργαζόμενης με αυτές, αρχή της Βρετανίας, έχουν μαζί καταφέρει με αυτή τη δίωξη αυτό που δεν κατάφερε τους τελευταίους μήνες ο διαρκής και έμμεσος εκφοβισμός από τις Αμερικανικές αρχές: να μας κάνουν να ασχολούμαστε όχι με το έργο του Assange αλλά με το ποιος είναι… και να αμαυρώσουν το όνομα του Assange που θεωρείται από πολλούς, ένας σύγχρονος Ρομπέν …των πληροφοριών.
Καθώς γράφεται αυτό το άρθρο, βρισκόμαστε σε αναμονή της ακρόασης από τη Βρετανική Δικαιοσύνη της αίτησης έκδοσης του Julian Assange στις Σουηδικές αρχές που αναμένεται να αποφασιστεί στις 11 Ιανουαρίου 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου