Are you Meredith Grey?

Δύο στα τρία τεστ συμφωνούν (QUIZFARM, ABC συμπεριλαμβανομένου του Facebook...). Είμαι η Μέρεντιθ Γκρέι!

Επομένως είμαι η πλέον κατάλληλη για να σας τεστάρω. Ιδού το απόλυτο GREY'S ANATOMY PERSONALITY TEST, το τεστ που όλοι εσείς οι Anatomy Freaks περιμένατε. Με μόνο 3 ερωτήσεις λύνετε το σκοτεινό μυστήριο της προσωπικότητάς σας.


1. Πηγαίνω απέναντι στο μπαρ μετά τη δουλειά :
α. επειδή εκεί πάει όλη η παρέα και είναι πάντα εκεί η συνάδελφος που γουστάρω τρελά αλλά δεν τολμάω να της το πω
β. επειδή πρώτον το ποτό με χαλαρώνει και δεύτερον, οι άντρες με κάνουν να ξεχνιέμαι, και το πρώτο συνήθως οδηγεί στο δεύτερο
γ. επειδή είναι η ενδεδειγμένη ώρα για να κουτσομπολέψω, να ρίξω τις μπηχτές μου, και να κάνω την bitch στους φίλους μου διασκεδάζοντας απεριόριστα, αφού τους έχω ήδη ταπώσει στη δουλειά (είμαι η καλύτερη αν δεν το ξέρετε)
δ. επειδή είμαι ο άνθρωπος της παρέας, ο άνθρωπος που διοργανώνει μια βραδιά για 3-4 φίλους και καταλήγει να γίνεται πάρτυ για όλους τους συναδέλφους (ακόμη και αυτούς που δεν γνωρίζω), επειδή εγώ και η διασκέδαση πάμε πακέτο!
ε.ποιο μπαρ; Όχι δεν κάθομαι ποτέ σε μπαρ πάνω από 30 δεύτερα γιατί ο μπαμπάς μου ήταν αλκοολικός. Περιορίζομαι μόνο στα απαραίτητα και αυτά που κάνουν εντύπωση. Όπως το "μπαίνω παίρνω το ραντεβού μου και φεύγουμε" και το "μπαίνω, φιλάω την κοπέλα στο στόμα και μετά βγαίνω". Άλλωστε έχω πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθώ, όπως π.χ. να κολλήσω σύφιλλη σε κάποια συνάδελφο

2. Η προσωπική μου ζωή συνοψίζεται στην παρακάτω πρόταση:
α. Είμαι το καλό παιδί που βρίσκει μια καλή κοπέλα - μέχρι τότε, όμως, είμαι ερωτευμένος με κάποια που δεν ξέρει ότι υπάρχω. Και πολλά άλλα που δεν προλαβαίνω τώρα να αναφέρω
β. Κοιμάμαι με όποιον βρω μπροστά μου. Στην κυριολεξία. Συνήθως το κάνω γιατί ενδόμυχα ξέρω ότι το επόμενο πρωί θα είναι γεμάτο εκπλήξεις. Όπως, για παράδειγμα, το να ξυπνάω δίπλα στο αφεντικό μου. Ή σε κάποιον που δεν του πέφτει με τίποτα. Ή στον συγκάτοικό μου. Τέλος πάντων, το πιάσατε το νόημα.
γ. Ναι, εντάξει, το παραδέχομαι. Το κάνω με το αφεντικό μου, αλλά όχι επειδή θέλω να έχω καλύτερη μεταχείριση στη δουλειά (είπαμε, είμαι η καλύτερη έτσι κι αλλιώς) αλλά επειδή με τρελαίνει το γεγονός ότι είναι ο καλύτερος στη δουλειά του. I am a sucker for power
δ. Είμαι ικανή να καταστρέψω την καριέρα μου γι' αυτόν που αγαπώ... Μισό λέπτό! Τι είπα; "Καριέρα"; Αυτή η λέξη μου είναι τελείως άγνωστη! Εγώ δουλεύω για την ψυχή της μάνας μου όχι για τα λεφτά! Εκτός αν πρόκειται να ξοφλήσω κανά δάνειο- τότε κάνω και μόντελιγκ για εσώρουχα άμα λάχει.
ε. Βασικά μου αρέσει τα πράγματα να είναι απλά. Όχι σχέσεις. Όχι ραντεβού. Μόνο σεξ, σεξ, σεξ. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Μου αρέσουν επίσης τα δικάβαλα γιατί κερδίζω χρόνο. Όπως λέμε 2 σε 1. όπως λέμε Vidal Sasoon. Όπως λέμε, Evil Spawn.

3. Είμαι σ' αυτή τη δουλειά που κάνω γιατί...
α. Είμαι το παρδαλό πρόβατο της οικογένειας (όχι κατσίκι). Είμαι διαφορετικός χαρακτήρας, πιο ευαίσθητος, και δεν έκανα ποτέ ό,τι έκαναν οι υπόλοιποι συγγενείς μου. Βασικά είμαι αδελφή αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
β. Η μαμά μου είναι μια σκύλα που θέλει να τα ελέγχει όλα. Ένα control freak. Αν γίνω τέλεια στη δουλειά μου θα της αποδείξω ότι είμαι ελεύθερη
κι ότι δεν με ελέγχει εκείνη αλλά εγώ τη ζωή μου. Και καλύτερη από εκείνη! Είμαι τέλεια. Είμαι η καλύτερη. Είμαι...
γ. Ήταν και η μαμά μου σ' αυτή τη δουλειά πριν από μένα... Και ήταν και η πρώτη. Κι έχω issues με τη μαμά μου. Δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί μου και με θυμότανε μόνο όταν ήταν να μου χαρίσει το σετ της Anatomy Jane ή κάτι τέτοιο. Δεν με κανάκεψε. Δεν με παραχάιδεψε, δεν με κακόμαθε. Δεν ξέρει καν πως με λένε. Θέλετε κι άλλο;
Εντάξει. Αφού το θέλετε, ορίστε περισσότερα σκοτεινά μυστικά: το ρίχνω στη δουλειά όπως εκείνη. Έτσι δεν έχω πολύ χρόνο να ασχολούμαι με την μαύρη τρύπα του ψυχικού μου κόσμου. Άλλωστε δεν ξέρω να χειρίζομαι τις καταστάσεις με διαφορετικό τρόπο! Γιατί αν πιάσουμε την προσωπική μου ζωή... Άστο για το επόμενο τεστ...We are running out of space.
δ. Μεγάλωσα σ' ένα τροχόσπιτο. Δεν είχαμε λεφτά για να φάμε, και πήγα σε δημόσιο σχολείο. Ονειρευόμουν να γίνω γιατρός για να μην καταντήσω σαν τη μαμά μου, φτωχή και κακομοίρα. Τα κατάφερα δείχνοντας που και που λίγο μπούτι. Ε, και λίγο βυζί. Εντάξει, εκεί θα κολλήσουμε;
ε. Στην ουσία δεν είμαι ο σκληρός κακός άντρας που θα θελα να είμαι. Έγινα αυτό που είμαι, κατά βάθος, για να βοηθώ τους αδύναμους. Μου χει μείνει το άχτι από τότε που ο πατέρας μου ήταν αλκοολικός και... What a minute. Την έχουμε ήδη πει αυτή την ιστορία...


ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (Α)
Συλλυπητήρια, είστε ο George O' Malley. Οι γυναίκες που γουστάρετε τρελά θα σας φτύνουν και οι υπόλοιπες απλά θα σας χρησιμοποιούν σαν χαλάκι για να σκουπίζουν τα πόδια τους. Αυτές που θα πάνε μαζί σας θα φροντίσουν να σας κολλήσουν κάποιο αφροδίσιο νόσημα, και εκείνες που στην τελική σας αγαπάνε θα αποδειχθούν λεσβίες μετά από μερικές σαιζόν. Get out of the closet και παραδεχτείτε ότι είστε gay. Totally gay. Έτσι θα ξεμπερδέψετε με τις γυναίκες μια και καλή κι εμείς οι υπόλοιποι θα σταματήσουμε να χάνουμε τον χρόνο που σπαταλάμε τώρα στο να σας λυπόμαστε.
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (Β)
Τα ειλικρινά μου συλλυπητήρια. Είστε η Meredith Grey. Αυτό τα λέει όλα. Δεν υπάρχει ελπίδα για σάς, παρά μόνο ίσως στην τελευταία σαιζόν (κι αυτό παίζεται). Είμαστε ήδη στην 5η κι ακόμα παιδευόμαστε να με τον McDreamy. Τι θα γίνει με την περίπτωσή σας; θα φτάσετε επιτέλους στο happily ever after ή θα χρειαστούν πολλές ζωές ακόμη?
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (Γ)
Δεν ξέρω αν πρέπει να σας συγχαρώ ή να σας συλλυπηθώ. Είστε η Christina Yang. Στη δουλειά σας πιάνετε πουλιά στον αέρα αλλά στο σπίτι σας δεν πιάνετε ούτε το ξεσκονόπανο. Ερωτεύεστε δυναμικούς άντρες που φέρνουν τη ζωή σας τα πάνω κάτω αλλά ακόμη και τότε δεν καταφέρνετε να βάλετε σε τάξη την ντουλάπα σας. Hire somebody to clean up the mess και σταματήστε να προσποιείστε ότι δεν σας ενδιαφέρει τίποτα εκτός από την καριέρα σας. Οι φίλοι σας το ξέρουν ήδη, γι' αυτό είναι και φίλοι σας. Αλλιώς ούτε ψύλλος στον κόρφο σας.
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (Δ)
Συγχαρητήρια. Είστε η Isobel Stevens. Έχετε ένα μουτράκι που φτιάχνει τη μέρα σε οποιονδήποτε και ένα κωλαράκι που θα μπορούσε να φτιάχνει και τη νύχτα. Είστε και έξυπνη, και όμορφη, και γενναιόδωρη, και ευγενική, και είναι απίστευτο πως τα καταφέρνετε όλα αυτά τα καλά μαζί. Σας ζηλεύουν επειδη είστε τόσο τέλεια και σας έχουν καταραστεί που να μη σώσετε να βρείτε άντρα. Αντί να καταντήσετε σαν την Ντέμι Μουρ στο Ghost, επιτέλους ήρθε η ώρα να συνέλθετε και να βγάλετε τα μάτια σε κάποιον όπως στον Άλεξ που περιμένει να σας αλλάξει τα φώτα από την πρώτη σαιζόν αλλά τελικά του τα αλλάξατε εσεις.
ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ (Ε)
Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Είστε ο Alex Karev. Επιτέλους κάποιος με λίγο μυαλό εδώ μέσα. Το πως επιβιώνετε στο κλουβί με τις τρελές είναι θαύμα (βλέπε τα προηγούμενα). Το χειρότερό σας ελάττωμα είναι η αλαζονεία. Όλοι ξέρουμε ότι δεν είστε τόσο σκληρός όσο θα θέλατε να πιστεύουν οι άλλοι. Πάρτε μισό Viagra και βγάλτε επιτέλους τα μάτια στην Izzie που δεν βάζει μυαλό με κανεναν άλλο τρόπο.

Μ' ανάβεις; Όχι άμα ....

<< Ο φίλος -μανάβης στο κέντρο- έλαβε μια μέρα, στο ταχυδρομικό του κουτί μια πιστωτική κάρτα από την τράπεζα που είχε λογαριασμό (τη γνωστή που σας έχει σπάσει τα νεύρα, τόσα μεσημέρια).
Ιδεολόγος και κομμάτι φοβικός εναντίον των πιστωτικών, τηλεφωνεί εκνευρισμένος στον ... διευθυντή της τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.
-Σας ζήτησα εγώ κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε;
- Εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε. Αν δεν τη θέλετε ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλοιώς θα σας χρεώνεται ετήσια συνδρομή.
Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά όχι μόνος. Είχε μαζί του κι ένα μεγάλο τσουβάλι πατάτες! Πάνω από 20 κιλά! Μπαίνει μέσα, ακυρώνει την κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή. Του αφήνει τις πατάτες, πάνω στο γραφείο και του λέει: << Δεν είναι υποχρεωτικό να τις κρατήσετε. Αν δεν τις θέλετε φέρτε τις πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε >>.

[το παραπάνω έφτασε σε μενα με chain email και θεώρησα καλό να κάνω ένα post για χάρη του...Είναι απόσπασμα του φύλλου 692 της ημερήσιας καθημερινής εφημερίδας "Σήμερα" της Θεσσαλονίκης από το "Πλατεία Αριστοτέλους".
Μπράβο στο μανάβη, ο τύπος δεν παίζεται!!!!! Έτσι, έτσι!!!]

Ο καθένας με το βιολί του κι αυτός με το ελικόπτερό του...

Της Δρ. Νατάσας (M.Sc., PhD, k.t.l. k.t.l.)

(Σχολιάζουμε το γεγονός του μήνα που πέρασε με τον πρωταγωνιστή του Πάτερ Εφραίμ)


Μαύρισε το μάτι μου πρωί - πρωί. Με βρήκε απροετοίμαστη. Ήρθε σαν σίφουνας και γέμισε το χώρο μούσια, μαλλιά και ράσα- όλα ανεξαιρέτως, ανέμιζαν στο γλυκό Σεπτεμβριάτικο αεράκι. Μόλις είχα πιει τον πρώτο μου καφέ και το ένα απ’ τα δυο μάτια δεν είχε ανοίξει ακόμη (χρειάζομαι πάντα και δεύτερο καφέ για το λόγο αυτό).

«Καλημέρα σας» μου είπε βιαστικά. «Εσείς είστε η ειδικός;»… «Πάτερ» του είπα. «Καλημέρα και σε σας. Με συγχωρείτε αλλά δεν έχετε ραντεβού». «Κι εσείς δεν έχετε γραμματέα» μου πέταξε ετοιμόλογα, και τραβώντας τα ράσα του, σωριάστηκε στον καναπέ με την άνεσή του. «Έχω…Απλά δεν έχει έρθει ακόμη» του είπα χαμογελώντας γλυκά… Ήμουν σίγουρη ότι σήμερα θα χρειαζόμουν και τρίτο καφέ για το τρίτο μου μάτι. Χωρίς το Βούδα δεν θα τα έβγαζα πέρα.

«Λοιπόν» πήρε την πρωτοβουλία «σίγουρα θ’ αναρωτιέστε τι θέλω εδώ» [φυσικά δεν περίμενε κάποια κατάφαση και όρμισε απευθείας στις εξηγήσεις] «ε ,λοιπόν με στέλνει ο Πατριάρχης- είναι ο πνευματικός μου (ως είθισται στην ιεραρχία της Ιεραρχίας) και με κάλεσε μετά τα τελευταία γεγονότα, που αφορούν την Μονή για να με συμβουλέψει. Για την Μονή. Ξέρετε.». Μάλιστα… πρόλαβα να πω από μέσα μου όσο έπαιρνε μιαν ανάσα και προτού συνεχίσει ακάθεκτος. «Δυστυχώς ο Παναγιότατος δεν μπόρεσε να με βοηθήσει, όπως θα ήθελε. ‘Ο Θεός σηκώνει τα χέρια ψηλά – μου είπε. Τον λόγο τώρα έχει η Επιστήμη’. Κι έτσι ήρθα σε σας να με συμβουλέψετε. Έμαθα ότι είστε η καλύτερη στον τομέα σας.»

«Ομολογώ πως έχω μπερδευτεί» του απαντώ, προσπαθώντας να μη γελάσω με την εικόνα του Θεού που σηκώνει τα χέρια ψηλά μπροστά στον Ηγούμενο. «Έχω την εντύπωση ότι ως Ηγούμενος της συγκεκριμένης Μονής χρειάζεστε μάλλον νομική βοήθεια… όχι πνευματική- ή έστω… ψυχολογική». «Μάλλον τότε δεν αντιλαμβάνεσθε το μέγεθος της ψυχολογικής πίεσης που υπέστην λόγω της κακοήθειας του Ελληνικού Κράτους, το οποίο εσκεμμένα θέλει τούτη τη στιγμή να βάλει χέρι στην εκκλησιαστική περιουσία, που είναι Δώρο Θεού- για να καλύψει τα δικά του κακώς κείμενα, και τις βαράθρους των οικονομικών του δυσχερειών» είπε με αξιοθαύμαστη ευγλωττία. «Μάλιστα» είπα τώρα φωναχτά «τώρα μόλις λύσατε άλλη μιαν απορία μου. Βλέπετε είχα δυσκολευτεί να δεχτώ την δήλωση ότι γλιτώνετε χρόνο για να προσεύχεσθε μετακινούμενος με ελικόπτερο… Πώς να σας το πω… μου φάνηκε κάπως… αφύσικη. Τώρα το νόημα είναι ξεκάθαρο. Είπατε αυτές τις λέξεις κάτω από ψυχολογική πίεση. Αλλιώς δεν θα το λέγατε».

Με κοίταξε προσπαθώντας να καταλάβει αν τον δουλεύω ή όχι. Ήμουν τόσο σοβαρή ξεστομίζοντας αυτές τις λέξεις, σαν παίχτης του πόκερ μπροστά στην μπάνκα πριν το τελευταίο στοίχημα. Κατέληξε πως εννοούσα ό,τι έλεγα. «Πρέπει να σας ομολογήσω» είπε με επιφύλαξη «πως για τον ίδιο λόγο με κάλεσε και ο Πατριάρχης. Γι’ αυτήν την δήλωση συγκεκριμένα, μου έκανε ολόκληρη σκηνή. ‘Δεν είναι δυνατόν’, μου είπε ‘να επιδεικνύουμε τόση εξόφθαλμη αλαζονεία μπροστά στα μάτια του Λαού μας και να περιμένουμε ότι θα παραμείνουμε ατιμώρητοι’». Για κάποιον περίεργο λόγο άρχισε να μου αρέσει αυτός ο Πατριάρχης.

«Και τι του απαντήσατε;» ρώτησα με γνήσιο ενδιαφέρον. «Του απάντησα με πάσα λογική και εγκράτεια. ‘Τι είναι μια μικρή, γήινη Λίμνη, μπροστά στον Ωκεανό του πνευματικού μόχθου; Ό,τι και μια γαβάθα μπροστά σε μια κατσαρόλα. Ο πεινασμένος πρέπει να φάει και τα ελικόπτερα φτιάχτηκαν για να πετούν. Αυτοί που θα εισέλθουν στον Παράδεισο ξέρουν πως τα γήινα μέτρα είναι πολύ μικρά για να κριθούν σύμφωνα με αυτά, και φροντίζουν να τρέφουν το Πνεύμα τους με την Προσευχή σε κάθε ευκαιρία. Ακόμη κι αν για να το κατορθώσουν, ίπτανται των θνητών για λίγα μέτρα πάνω απ’ το έδαφος’».

Ορκίζομαι πως το σαγόνι μου έπεσε στο έδαφος. Το μάζεψα με ό,τι δυνάμεις είχα πρόχειρες και σηκώθηκα. Με μιμήθηκε από ευγένεια μετά από μερικά δευτερόλεπτα, όταν έγινε φανερό ότι δεν θα ξανακαθόμουν. «Άγιε Πατέρα…» του είπα χαμογελώντας και τον συνόδευσα προς την πόρτα. «Η Επιστήμη στην περίπτωσή σας σηκώνει τα χέρια ψηλά!». «Γιατί;» με ρώτησε εμβρόντητος. «Για να της περάσουν Ζουρλομανδύα» είπα για να τον ξαποστείλω και κλείδωσα την πόρτα πίσω μου δυο φορές. Για καλό και για κακό άφησα το κλειδί πάνω στην κλειδαριά στην περίπτωση που ήταν ικανό το Πνεύμα του να μπει από την κλειδαρότρυπα!

ΣΗΜ.: Η στήλη "Στο Ντιβάνι" δημοσιεύεται κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον Νοέμβριο, στο περιοδικό Libre της Θεσσαλονίκης. Γράφει η υποφαινόμενη...!

Αγάπα με αν Ντολμάς! (part II*)

Την ίδια στιγμή που τα ντολμοϊστορικά αυτά γεγονότα λάμβαναν χώρο στο Πιάτο, σε μια μικρή γωνιά του, στη μεσογειακή Ντολμάδα, όπου οι κύριοι Ντολμάδες δεν πήγαιναν πουθενά χωρίς το ντολμοκίνητό τους, οι κυρίες Ντολμίνες κάπνιζαν περισσότερο από όλες τις άλλες σε ολόκληρο το Γαλαξία του Αυγολέμονου και όλα τα Ντολμαδάκια είχαν κινητό ντολμόφωνο, ο θρύλος του Ντολμέν των Δασών έμελε ν' αναβιώσει θριαμβευτικά.

Λίγο που οι συνταξιούχοι Ντολμάδες δεν είχανε δεύτερο φύλλο να τυλιχτούνε, λίγο που η κάθε κυρα-Ντολμίνα, κάθε φορά που έτρεχε στη Λαϊκή Ντολμαγορά, έβλεπε την τιμή του γιαουρτιού να εκτινάσσεται στα ύψη, και ο μέσος Ντολμάς δούλευε απ' το άχνισμα μέχρι τη βράση και ρύζι δεν έβαζε στην άκρη, ο λαός της Ντολμάδας ήτανε φοβέρά δυσαρεστημένος με τη Ντολμονομία του.

Σε μια συνοικία της πρωτεύουσας της Ντολμάδας, οι αναρχοντολμάδες συνέχιζαν να πιστεύουν πως όλα τα ρύζια είναι ίσα, ανεξάρτητα αν γεννήθηκαν λευκά, κίτρινα ή Καρολίνα, και πως κατά συνέπεια όλοι οι ντολμάδες γεννιούνται ελεύθεροι. Δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα στους Ντολμάδες που ήτανε λίγο πιο αρωματικοί, λάτρευαν το Μπασμάτι και τους Ντολμάδες του ίδιου φύλλου, και είχαν το κοτσάνι για θεό - σε αντίθεση με τους βαρβάτους Ντολμαδάρες που δεν ήθελαν ν' ακούν λέξη για αυτούς τους ντολμοφυλλόφιλους. Τέλος, οι αναρχοντολμάδες δεν αναγνώριζαν την εξ-ουσία του Σεφ και καμία άλλη ουσία με το "Χ" μπροστά-εκτός ίσως από κάποια παράνομη που κυκλοφορούσε και σε χάπι αλλά για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε την έλεγαν συνθηματικά "κουμπί"...

Εν ολίγοις, οι αναρχοντολμάδες γούσταραν τη φύση, το ροκ και το χασίσι και δεν γούσταραν κανέναν Ντολμά πάνω απ' το κοτσάνι τους- ειδικά κανέναν Αρχιντολμά.
Γι' αυτό, μια παρέα από δαύτους μια μέρα μεσημέρι έκανε έφοδο στο Carrefour- Ντολμόπουλο και σήκωσαν με το έτσι θέλω λεμόνια, γιαούρτια και μαγιονέζες και χωρίς να πληρώσουν ούτε ένα σπυρί ρύζι, άρχισαν να τα μοιράζουν αριστερά και δεξιά όπου έβρισκαν Ντολμάδες και Ντολμίνες χωρίς φύλλο στη μοίρα τους.

Βούιξε ολόκληρο το Πιάτο κι όλοι αναφώνησαν με ένα στόμα,ένα ζουμί: "γύρισε ο Ντολμέν των Δασών"! Η αλήθεια όμως ήταν κάπως διαφορετική. Γίνεται Ντολμέν χωρίς την Ντολμιάνα του; Και χωρίς ούτε ένα δέντρο στο Δάσος, πως θ' ανέβαινε η Ντολμιάνα ψηλά, για να φωνάξει στον αγαπημένο της Ντολμέν "Αγάπα με αν Ντολμάς" κι αυτός να αναριχηθεί σαν αίλουρος από κλαδί σε κλαδί για να την κλείσει στην φοβερή και ντολμερή αγκαλιά του;

Αυτές και άλλες εύλογες απορίες του κοινού δεν μπορούν ν' απαντηθούν απ' αυτή την ιστορία. Το σίγουρο είναι πως όποιος κάθεται και βλέπει τον Ντολμά... χάνει το Δάσος!

*τα πνευματικά δικαιώματα για τον τίτλο καθώς και τους "αναρχοντολμάδες" ανήκουν στη Σακαφιόρα

Αγάπα με αν Ντολμάς! (part I) *

Μια φορά κι έναν καιρό, στο Μακρυνό Πιάτο του Γαλαξία του Αυγολέμονου, 2000 (περίπου) βράσεις μετά Χριστόν, τα Ηνωμένα Κληματόφυλλα της Αμερικής κάνανε το κουμάντο. Πίστευαν στην ελεύθερη διακίνση του ρυζιού, ξόδευαν αφειδώς το κρεμμύδι και το μαϊντανό και θεωρούσαν τη χώρα τους "Χώρα αυτών που Ντολμάν".

Η λαιμαργία των Ντολμάδων Αμερικής ήταν τόσο μεγάλη, που είχαν τυλίξει τον κιμά όλο, έλεγχαν τη ροή του ελαιόλαδου και μάλιστα θεωρούσαν ότι ήταν τόσο γλύκες και μοναδικοί που τους είχε φτιάξει ο Μεγάλος Ζαχαροπλάστης κατ' εικόνα και ομοίωσιν. Για του λόγου το αληθές, κάθε φορά που ο εκάστοτε Αρχιντολμάς απηύθυνε το λόγο στους Ντολμάδες του, τελείωνε με τη φράση "Chef Bless America".

Στη μακρινή χώρα του Ντολμαδιστάν, η φυλή των Τυλιχτάν τα είχε πάρει στο τουρμπάνι, και ήθελε πάση θυσία να ανατρέψει την κυριαρχία των "άβραστων", που όχι μόνο δεν είχαν τον Chef τους αλλά έκαναν τον κόσμο άνω-κάτω με τα Δυτικά τους τυλίγματα. Οι Τυλιχτάν πίστευαν στην αυθεντικότητα του Τουρμπανιού, και θεωρούσαν ότι ήταν οι μόνοι που ήξεραν πως να το τυλίξουν σωστά. Κατηγορούσαν μάλιστα τους Αμερικανούς Ντολμάδες πως ήταν όχι μόνο άβραστοι και α-Chef-oι, αλλά και ότι άφηναν τους γλυκούς θηλυκούς ντολμάδες να κάνουν ό,τι τους κατέβαινε στο κοτσάνι τους.

Η σύγκρουση ανάμεσα στους Ντολμάδες Αμερικής και τους Τυλιχτάν ήταν αναπόφευκτη. Οι Ντολμάδες είχαν αρκετά στο κοτσάνι τους, με τη Λαϊκη Ρυζοκρατία της Κίνας να απειλεί να ελέγξει ολόκληρη τη Ντολμαδονομία του Πιάτου και το Ριζάκ (με ηγέτη τον Δικτάτορα Ντολμάμ Γιαλατζίν) να αρνείται ότι κατείχε τη μυστική συνταγή για την κατασκευή της Μαγιονέζας, ενώ ήταν βέβαιο πως όχι μόνο την κατείχε, αλλά προτίθετο και να την χρησιμοποιήσει...

Αυτή ήταν τουλάχιστον η επίσημη εκδοχή της υπόθεσης και σύμφωνα με τα "έγκυρα" δημοσιεύματα των Dolmatologist, Dolmasweek και D.N.N. ...

(συνεχίζεται σε επόμενο post- αναμείνατε στον Ντολμά σας)

*Σημ.: Είναι το παιχνίδι του Ντολμά, στο οποίο αυτοπροσκλήθηκα μόλις διάβασα τη Σακαφιόρα η οποία ενεπνεύσθη από τον Mahler

Yes We Can!

Με τη συντριπτική νίκη των Δημοκρατικών στις Η.Π.Α. όχι μόνο ελπίζουμε, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα παλέψουν για το καλύτερο για το λαό και όχι μόνο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, εντός και εκτός της χώρας τους. Όντας οι ίδιοι (δυστυχώς ή ευτυχώς) μια αμερικανική επαρχία [και αν κάνω λάθος για την Ελλάδα παρακαλώ να με διορθώσετε και να με πείσετε για το αντίθετο], σας χαρίζω ένα υπέροχο κομμάτι από μια εξαίσια ομιλία του καινούριου Προέδρου που θα ανέβει στην διακυβέρνηση της χώρας τον Ιανουάριο του 2009:

"And so tomorrow, as we take this campaign south and west, as we learn that the struggles of the textile worker in Spartanburg are not so different than the plight of the dishwasher in Las Vegas; that the hopes of the little girl who goes to a crumbling school in Dillon are the same as the dreams of the boy who learns on the streets of L.A.; we will remember that there is something happening in America: that we are not as divided as our politics suggests; that we are one people; we are one nation; and together, we will begin the next great chapter in America's story with three words that will ring from coast to coast; from sea to shining sea. Yes. We. Can."

[Από την Ομιλία: New Hampshire Primary Night]
Βιβλίο: "Change we can believe in-
Barack Obama's plan to renew America's promise"

edit (έναν μήνα και κάτι αργότερα): μάλλον παραήμουν αισιόδοξη.. αν κρίνουμε από την επιλογή συνεργατών (βλ. the Clinton Family) θα είναι μια απ' τα ίδια με ολίγη, εκτός κι αν τελικά το ποτήρι είναι όντως μισογεμάτο... Θα δείξει

Sookie Stackhouse Loves Vampires and so do I

Περιμένοντας τα exit polls των εκλογών στις ΗΠΑ είχα την φαεινή ιδέα να ανεβάσω το trailer του True Blood (μια ακόμη γαμάτη αμερικανιά του HBO μετά το Sex and the City) της σειράς που έχει καταενθουσιάσει το κοινό με τον χειρισμό του θέματος των βαμπίρ με πρωταγωνίστρια την Sookie Stackhouse (Anna Paquin) βασισμένη στην ομώνυμη σειρά βιβλίων.

Σε μια κοινωνία σαν τη σημερινή, φανταστείτε τα Βαμπίρ ως μια ακόμη μειονοτική ομάδα, που ζητά απλώς μια θέση υπό τον ήλιο (καλά, εντάξει, το φεγγαρόφωτο), κάτι σαν τους γκέι στο προηγούμενο post. Απολαύστε το trailer και αν είστε εξοικιωμένοι με τα torrents κατεβάστε τα επεισόδια της σειράς που έχει φτάσει ήδη στο 9ο επεισόδιο και εγγυάται πολλές ανατριχίλες!

Gay marriage? We should allow people to make the same mistake!*

Πλησιάζει η αυριανή μέρα της Εκλογής του νέου Αμερικανού Προέδρου και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα πιο σημαντικό από αυτή την εκλογή, περιμένοντας το τελικό αποτέλεσμα!

Στο μεταξύ να σας θυμίσω ένα από τα θέματα στα οποία διαφωνούν οι δυο υποψήφιοι, το θέμα των δικαιωμάτων των γκέι.

Εδώ ... ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ πανηγυριζει χορεύοντας (από παλιότερη εκπομπή της Ellen)
και είναι σούπερ άνετος γιατί δεν τον νοιάζει ποιος παντρεύεται και ποιος όχι...




Κι εδώ ο loser μιλάει για τα ανθρώπινα δικαιώματα...βγάζοντας τους gay από την εξίσωση αφού θεωρεί ότι ο γάμος είναι προνόμιο των ετεροφυλόφιλων.




*από ατάκα του Robin Williams

I am a joker I am a smoker, I am the graveman's broker

Aυτή είναι η υπέροχη θέα
όταν βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα...





















Και αυτή είναι η έξοχη θέα στο ταβάνι όταν κάποιοι θέλουν
να αποτρέψουν τους καπνιστές να καπνίζουν ακόμη
και μέσα στα καπνιστήρια!!!! Γίνεται φόνος στη Wall Street
ποιος θα πρωτοαποκτήσει τούτο το fresco...!