Η αληθινή ζωή με τρομάζει-
απαιτεί όλον μου τον εαυτό.
Χρόνια βλέπω το ίδιο όνειρο-
εφιάλτης με σπασμένα τα φρένα,
οδηγός δίχως δίπλωμα.
Η πραγματική ζωή με πονάει-
μου θυμίζει ότι το σώμα μου
είναι γεμάτο πληγές.
Η ψυχή μου βλέπεις κάηκε
σε πολλά σημεία
και τώρα φοβάται τον ήλιο.
Χρόνια είχα να γράψω ένα ποίημα.
Έλα να γλύψουμε τις πληγές μας
Κι έτσι όπως θ' αγγίζουμε
η μια την άλλη μες το σκοτάδι
θα βρούμε τον δρόμο να βγούμε στο φως.
απαιτεί όλον μου τον εαυτό.
Χρόνια βλέπω το ίδιο όνειρο-
εφιάλτης με σπασμένα τα φρένα,
οδηγός δίχως δίπλωμα.
Η πραγματική ζωή με πονάει-
μου θυμίζει ότι το σώμα μου
είναι γεμάτο πληγές.
Η ψυχή μου βλέπεις κάηκε
σε πολλά σημεία
και τώρα φοβάται τον ήλιο.
Χρόνια είχα να γράψω ένα ποίημα.
Έλα να γλύψουμε τις πληγές μας
Κι έτσι όπως θ' αγγίζουμε
η μια την άλλη μες το σκοτάδι
θα βρούμε τον δρόμο να βγούμε στο φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου