ΟΙ "ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ"

 όχι στους μαϊμού αγωνιστές

Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω. Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.

Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού. Παραδίπλα ο Στάθης, η εθελουσία από τον ΟΤΕ του είχε αποφέρει 120.000 ευρώ (και τότε από τους πρώτους σε διαδήλωση κατά της αποκρατικοποίησης του ΟΤΕ) και τώρα πρώτος στο ψάρεμα. Παραδίπλα ο Σωτήρης, ο Γρήγορης (40αρηδες) με το νόμο 3717/08 εθελουσία από την ΟΑ με 2,400 ευρώ το μήνα (πρωτοστατήσαντες για το «ξεπούλημα», όπως έλεγαν τότε (το ποσό του εφ' άπαξ δεν μας το αποκάλυψε) μόλις είχαν γυρίσει από ουζερί στη Καισαριανή.

Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, αεροπόρος από τη ΣΤΥΑ, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη (είχε προλάβει να κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τα χρόνια υπηρεσίας του ήταν "πολεμικά" και μετράνε διπλά λέει -έγινε κανένας πόλεμος και δεν το μάθαμε;-) και περιμένει εφάπαξ 120,000 ευρώ (μόνο).

Δίπλα τους ο θειος μου ο Βαγγέλης, δεξιός από σοι, που κατεβαίνει σε πορείες μόνο όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση, ενώ ο συμπέθερός του ο Βάϊος, φανατικός ΠΑΣΟΚτζής, απέχει για να ΜΗΝ είναι ενάντια στην Κυβέρνηση. Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που του είχε βάλει το ΠΑΣΟΚ τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστού (του έδινε τις βιταμίνες του μας έλεγε γελώντας). Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακολουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο (αυτό το φρόντισε ο Προκόπης, όταν ήταν Υπουργός), μαζί με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.

Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφαλίστους αλλοδαπούς και 3 Eλληνες, και ο Αγησίλαος που παίρνει εδώ και 20 χρόνια αναπηρική σύνταξη τυφλού, αλλά οδηγεί ταξί και είναι έξαλλος με την απελευθέρωση του επαγγέλματος από τον Ραγκούση, που όμως ΟΥΔΕΠΟΤΕ εφαρμόσθηκε! Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα πολλά φακελάκια.

Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις, με τον Κυριάκο, εφοριακό, απόφοιτο Δημοτικού που παίρνει 3.200 ευρώ το μήνα και φοβάται ότι θα του κόψουν το ΔΙΒΕΤ, που κάθε 2 χρόνια αγόραζε και από ένα διαμέρισμα. Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο. Να και ο Μηνάς, έμπορος, που είχε ξεχάσει πότε έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο, μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.

Ολοι μαζί, με άλλους τόσους, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναζαν:
"Κάτω τα χέρια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"

(Το κείμενο αυτό κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο χέρι με χέρι ή μάλλον email to email).

Θα με βρείτε στο Deux Elles!!!

Χάθηκα από το μπλογκ για λίγο καιρό, αλλά όχι αδικαιολόγητα.
Θα με βρείτε στο www.deuxelles.gr !!!

Στο καινούριο τεύχος του περιοδικού:
http://www.deuxelles.gr/magazines/#/No%208/2

1. Συζήτηση με την Μαρίνα Γαλανού
2. Συνέντευξη με τους πρωτοπόρους Quarteera
3. Ανταπόκριση από το 1ο Θεσσαλονίκη Pride

και νέα για τέχνες και γράμματα και άλλα καλά πράγματα εδώ:
http://www.deuxelles.gr/index.php/component/k2/itemlist/user/53-artemisfree

See you there!

“ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” ΜΕ ΤΗΝ MELANIE ALTARAS

“ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ”

ΜΕ ΤΗΝ MELANIE ALTARAS

Περιοδικό FAGAZINE

Ιούνιος 2012

Η 23χρονη Melanie Altaras από το Seattle των ΗΠΑ, φοιτήτρια Επικοινωνίας και Σύγχρονης Ελληνικής Γλώσσας στο Portland, και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Rainbow Youth στο Salem, στην ίδια περιοχή, είναι μια από τις πολλές γυναίκες από όλον τον κόσμο, που λατρεύουν να περνούν τα καλοκαίρια τους στην Σκάλα Ερεσσού στη Λέσβο. Στην συνέντευξή της, μας εξήγησε τι είναι αυτό το που κάνει τις ομοφυλόφιλες γυναίκες να να επιστρέφουν στο ίδιο νησί κάθε χρόνο.

“Σήκωσα το βλέμμα μου και είδα τέσσερα, πανέμορφα και ολόγυμνα κορίτσια, τα οποία είχα συναντήσει την προηγούμενη ημέρα, να κοπανάνε τα κουπιά και να μου κουνάνε το χέρι μέσα σε μια ροζ βάρκα. Ήταν σαν ένα όνειρο! Κάτι τέτοιο νιώθω ότι μόνο στην Ερεσσό θα μπορούσε να συμβεί”. 

Ζεις στο Portland, μια από τις πόλεις στις ΗΠΑ που θεωρούνται ένας gay παράδεισος. Ποιες είναι οι διαφορές που βλέπεις μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ, σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων;

Τα πράγματα είναι θαυμάσια στο Portland και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ δεκτικοί εδώ- οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι gay-friendly και τα ζευγάρια δείχνουν την στοργή τους δημοσίως. Υπάρχουν ακόμη προβλήματα – οι gay στα σχολεία πέφτουν θύματα εκφοβισμού, άδικης συμπεριφοράς στην δουλειά, ή όταν μετακομίζουν σε ένα διαμέρισμα, κλπ. Γενικώς οι queer στις ΗΠΑ είναι πιο ανοιχτοί με περισσότερο κόσμο σχετικά με τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Είναι πολύ συνηθισμένο να είναι κανείς ανοιχτός στη δουλειά, στο σχολείο και στους φίλους του. Σήμερα, ο Ομπάμα ανακοίνωσε ότι υποστηρίζει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Αυτή είναι μόνο η αρχή των αλλαγών που χρειάζεται να γίνουν, αλλά είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.

Το Portland είναι επίσης η έδρα ενός πασίγνωστου φεμινιστικού βιβλιοπωλείου, του “In other words”. Μίλησέ μας για τις εμπειρίες σου εκεί!

Είναι βιβλιοπωλείο, community center, και δανειστική βιβλιοθήκη, με ΤΟΝΟΥΣ από πηγές, πληροφορίες, περιοδικά, ομάδες συζήτησης ...και αγάπη! Είναι θαυμάσιο! Το αγαπημένο μου event εκεί ονομάζεται Dirty Queer, είναι μια βραδιά open mic για sexy queer ποιήματα, ιστορίες, τραγούδια και performances! Έχω διαβάσει μερικά από τα δικά μου ποιήματα εκεί, και πηγαίνω σχεδόν κάθε μήνα. Θα βρείτε τα ποιήματά μου στο literarily.livejournal.com

Ποιος είναι ο ρόλος σου στην τοπική Rainbow Youth;

Η Rainbow Youth, www.salemrainbowyouth.org είναι μια ομάδα υποστήριξης για queer teenagers στο Salem, μια μικρότερη πόλη, περίπου μια ώρα έξω από το Portland, στα νότια. Πήγα στο Λύκειο εκεί και συμμετείχα στο γκρουπ από όταν ήμουν 15 χρονών. Τώρα βοηθώ το γκρουπ και βρίσκομαι στο διοικητικό συμβούλιο για την μη κερδοσκοπική εταιρία. Διοικείται από εθελοντές και συμμετέχουμε σε events όπως το Pride και το Gay Skate, ένα rollerskating party! Κυρίως βοηθώ στην οργάνωση τοπικών field trips, φέρνοντας ανθρώπους για να μιλήσουν στο γκρουπ, κλπ, αλλά επίσης δουλεύω στην συγκέντρωση χρημάτων και την αναζήτηση επιχορηγήσεων.

Πως διασκεδάζετε στη Rainbow Youth;

Το λατρεύω όταν βγάζουμε τα νεότερα μέλη έξω για να συναντήσουν άλλους επιτυχημένους queer ανά τον κόσμο. Το Gay Skate είναι super fun! Η καλύτερη επιβράβευση είναι όταν με ρωτούν για προσωπικά θέματα ή πράγματα όπως το safe sex - τότε είναι που νιώθω ότι κάνω τη δουλειά μου ως μέντορας!

Πότε ανακάλυψες την Ερεσσό;

Άκουσα για την Ερεσσό το 2008, όταν ένας φίλος μου πήγε εκεί για να δουλέψει το καλοκαίρι. Δεν την ανακάλυψα στ' αλήθεια μέχρι το 2009, όταν πήγα εκεί. Κατασκήνωσα για μια βδομάδα και είδα μερικούς φίλους από την Αθήνα όπου είχα ζήσει για 9 μήνες. Το πιο αστείο ήταν ότι αναγνώρισα ανθρώπους που είχα δει σε μπαρ και κλαμπ στην Αθήνα, αλλά με τους οποίους δεν είχα μιλήσει ποτέ! Η ατμόσφαιρα εκεί είναι πολύ πιο ανοιχτή, απ' ότι στην Αθήνα, για να συναντήσει κανείς καινούριους ανθρώπους.

Ποιο ήταν το πιο αξέχαστο καλοκαίρι σου;

Το πιο αξέχαστο καλοκαίρι για μενα ήταν το 2006, η πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα. Ήμουν 17 χρονών και ερωτευμένη με ένα κορίτσι από την Ελλάδα που είχα συναντήσει στη Ρώμη την προηγούμενη χρονιά. Ήμουν ένα πολύ άπειρο παιδί και κατόρθωσα να βρεθώ στην Αθήνα για ένα ταξίδι δέκα εβδομάδων, περιμένοντας να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα με αυτό το κορίτσι, και φυσικά αυτό δεν συνέβη. Την πρώτη εβδομάδα στην Αθήνα, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενα και έμεινα με ραγισμένη την καρδιά και 9 ακόμη εβδομάδες στα χέρια μου! Τελικά όλα πήγαν θαυμάσια, ταξίδεψα για τέσσερις εβδομάδες στο Βερολίνο, στο Γκτάνσκ και στο Μάλμο της Σουηδίας, και πίσω στη Ρώμη, και όταν γύρισα στην Ελλάδα, πέρασα μερικές βδομάδες στο Ρέθυμνο. Ερωτεύτηκα την Ελλάδα αντ' αυτού.

ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ ΣΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ “ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ” ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΚΥΡΙΩΣ, ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΑΘΑ ΤΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ, ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. 

Τι είναι αυτό που κάνει τόσο ιδιαίτερη την Ελλάδα και την Ερεσσό, κατά τη γνώμη σου;

Επειδή μπορώ να έχω μια τόσο ανέμελη στάση όταν βρίσκομαι εκεί, χαλαρώνω και συγκεντρώνομαι στον εαυτό μου. Νομίζω ότι η Ερεσσός είναι παρόμοια για τους Έλληνες. Είναι ένα μέρος όπου πας για διακοπές και αφήνεις την πόλη πίσω σου, αλλά υπάρχει και μια πρόσθετη, κοινωνική πλευρά που είναι δύσκολο να την βρεις αλλού. Το μέρος είναι τόσο μικρό που βλέπεις σχεδόν τους πάντες που μένουν εκεί κάθε μέρα. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν κάθε χρόνο, έχουν ομάδες από δικούς τους φίλους, αλλά έχω ανακαλύψει ότι είναι πολύ ανοιχτοί σε "outsiders" για καφέ, για ένα ποτό ή για την παραλία. Είμαι ένα πολύ κοινωνικό άτομο, και έτσι αυτό είναι κάτι σημαντικό για μένα όταν διαλέγω ένα μέρος για διακοπές.

Είναι αυτός ένας από τους λόγους για τους οποίους ξαναέρχεσαι;

Βασικά έχω μια σχέση εξ αποστάσεως με την Ελλάδα για έξι χρόνια τώρα, και είμαστε σοβαρά δεσμευμένες! Σε αυτό το χρονικό διάστημα, έκανα τρία χρόνια Ελληνικά στις ΗΠΑ, στο Portland State University. Επίσης, έχω περάσει δύσκολες στιγμές στην Ελλάδα, και έκανα θαυμάσιους φίλους εκεί, που νιώθω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτούς! Χρειάζομαι να επιστρέφω γιατί μου λείπουν, και μου λείπει ο ήλιος!

Έχεις μια καθημερινή ρουτίνα, όταν βρίσκεσαι στην Ερεσσό;Συνήθως μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου μόνη μου τα πρωινά και να γράφω, μετά, να πηγαίνω το απόγευμα για κολύμπι στην θάλασσα. Τα βράδια είναι πάντα διαφορετικά. Εξαρτάται από το τι κάνουν οι φίλοι. Αφού περάσουν μερικές ημέρες, είναι όταν η θεραπεία και η αναζωογόνηση συμβαίνουν. Τις ημέρες που δεν έχεις καθόλου σχέδια, και πολύ χαμηλό στρες.

Είπες τη μαγική λέξη “θεραπεία”. Πιστεύω ότι η Ερεσσός έχει σίγουρα ένα θεραπευτικό παλμό. Είναι τόσο αναζωογονητική. Λατρεύω την καθαρότητα της ατμόσφαιρας και της θάλασσας. Μιλώντας για λέξεις, έχεις ακόμη μια μαγική λέξη σε τατουάζ στον καρπό σου!

Το τατουάζ στον καρπό μου λέει "στον παράδεισο" και σημαίνει πολλά πράγματα για μένα. Κυρίως, το έκανα επειδή έμαθα τόσα πράγματα και μεγάλωσα, εκείνο το πρώτο καλοκαίρι μου στην Ελλάδα. Μου θυμίζει να βρίσκω ένα μικρό μέρος του παραδείσου για τον εαυτό μου, κάθε μέρα. Είναι επίσης μέρος ενός αγαπημένου μου ποιήματος, “Το Μονόγραμμα” του Ελύτη. Ο συμβολισμός εκεί είναι λίγο πιο σκοτεινός, αλλά αγαπώ την ποίηση και ενθαρρύνω τους άλλους να το πάρουν όπως θέλουν. Το έχω δυο χρόνια και το αγαπώ όλο και πιο πολύ κάθε μέρα. Στην Ερεσσό συνάντησα μια κοπέλα από την Θεσσαλονίκη, η οποία τώρα μένει στο Βερολίνο, που είναι tattoo soulmate! Έχει ένα τατουάζ στον καρπό της από ένα άλλο ποίημα του Ελύτη, το “Ήλιος ο Πρώτος” και τις λέξεις“με τι πέτρες, τι αίμα, με τι σίδερο, και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι”. Την γνώρισα στο bar “Belle Ville” με τον κλασικό Ερέσσιο τρόπο. Καθόμουν για ένα ποτό με φίλους, και εκείνη μόλις είχε φτάσει στην Ερεσσό. Ήρθε και κάθισε με μερικούς ανθρώπους που γνώριζα, μια φίλη μου παρατήρησε την ομοιότητα με το τατουάζ της, και γίναμε φίλες!

Πολύ αστείο! Πιο είναι το πιο αστείο πράγμα που σου συνέβη στο νησί;

Ξάπλωνα σε ένα στρώμα θαλάσσης στο νερό ένα απόγευμα, είχα σχεδόν κοιμηθεί, και άκουσα μερικούς ανθρώπους να φωνάζουν το όνομά μου... "Heeeeyy Melaniiiiiee!" Σήκωσα το βλέμμα μου και είδα τέσσερα, πανέμορφα και ολόγυμνα κορίτσια, τα οποία είχα συναντήσει την προηγούμενη ημέρα, να κοπανάνε τα κουπιά και να μου κουνάνε το χέρι μέσα σε μια ροζ βάρκα. Ήταν σαν ένα όνειρο! Κάτι τέτοιο νιώθω ότι μόνο στην Ερεσσό θα μπορούσε να συμβεί.

Στον Παράδεισο της Ερεσσού λοιπόν! Μήπως σε πήρε ο ύπνος; (γέλια). Το καλοκαίρι που μας πέρασε, έκανες επίσης κάτι πολύ αστείο, είχες προσπαθήσει να στείλεις ένα σήμα του Batman, από την Ερεσσό, απέναντι στο βράχο που βρίσκεται μέσα στη θάλασσα, χρησιμοποιώντας έναν προβολέα. Θα ξανάρθεις του χρόνου με περισσότερες τρελές ιδέες όπως αυτή (γέλια);

Είμαι απογοητευμένη που δεν θα έρθω φέτος το καλοκαίρι στην Ελλάδα, αλλά ελπίζω να δω τους πάντες εκεί του χρόνου. Eressos 2013 should watch out! More shenanigans are on their way.

Φέτος θα πας στο San Fransisco Pride! Τι σχεδιάζεις εκεί;

Ένας αγαπημένος gay φίλος μου από την Ελλάδα θα έρθει, και θα συναντηθούμε εκεί. Θα πάω με μερικούς φίλους μου, σε ένα road trip οπότε το όλο πράγμα θα είναι μια περιπέτεια!

Heather Cassils "My body is a complete construction"

HEATHER CASSILS

"My body is a complete construction"

Περιοδικό FAGAZINE

Μάιος 2012

Of bodies chang'd to various forms, I sing:

Ye Gods, from whom these miracles did spring,

Inspire my numbers with coelestial heat;

'Till I my long laborious work compleat:

(“Μetamorphosis” by Οvid)

Η Heather Cassils, αν και πολυβραβευμένη performance artist, ήταν σχετικά άσημη μέχρι που το φιλί της με την Lady Gaga στο βίντεο “Telephone” προκάλεσε την περιέργεια εκατομμυρίων θαυμαστών του pop ειδώλου. Η Heather έχει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με το τι σημαίνει να είναι κανείς queer, αφού συνδυάζει μοναδικά στην ζωή της την καλλιτεχνική οξυδέρκεια με την επιστημονική πολυγνωσία, και την performance art με τον αθλητισμό.

“Τι είναι αυτό που μας κάνει queer; To είναι κανείς queer σημαίνει να είναι στην απέξω, και το να είναι στην απέξω σημαίνει να είναι μια δύναμη αντίστασης. Θεωρώ το σώμα μου ως κάτι τέτοιο, το θεωρώ ως οπλισμό. Δεν θέλω να ανήκω με εκείνον τον πραγματικά συγκεκριμένο τρόπο. Νομίζω πως είναι σημαντικό να παρουσιάζω κάτι το οποίο θα κάνει τους ανθρώπους να σηκώσουν το φρύδι. Δεν αφορά απλά το να γίνεται κανείς αποδεκτός – αφορά το να κάνει κάποιος τους ανθρώπους να ανοίξουν λίγο το νου τους”.

“Τι είναι αυτό που μας κάνει queer; To είναι κανείς queer σημαίνει να είναι στην απέξω, και το να είναι στην απέξω σημαίνει να είναι μια δύναμη αντίστασης. Θεωρώ το σώμα μου ως κάτι τέτοιο, το θεωρώ ως οπλισμό”. 

Η Heather χρησιμοποιεί το σώμα της ως μέσον. Αντιμετωπίζει πολλά θέματα, και η αναπαράσταση του φύλου είναι μόνο ένα από αυτά. Βλέπει την ίδια την κατασκευή του σώματός της, ως μια performance η οποία εσκεμμένα παίζει με την παραδοσιακή διαδικασία των αρχαίων Ελλήνων γλυπτών, οι οποίοι λέγεται πως έβρισκαν την ιδεατή μορφή που ήθελα να απεικονίσουν, απλώς αφαιρώντας μικρά κομμάτια από ένα μεγάλο μαρμάρινο τούβλο και πετώντας μακριά το άχρηστο υλικό- η ιδανική μορφή ήταν ήδη εκεί, κάτω από ό,τι περίσσευε. H Heather βλέπει το σώμα της ως ένα εννοιολογικό γλυπτό, μια κριτική πάνω στην κοινωνική πίεση που νιώθουμε για να κάνουμε τα σώματά μας να υποταγούν σε ένα ιδανικό αισθητικό δίπολο “αρσενικού” και “θηλυκού”, που περιλαμβάνει τόσο το ίδιο το φύλο όσο και την κουλτούρα γενικότερα.

“Υπάρχει αυτή η προσδοκία” διευκρινίζει περαιτέρω η Heather “ότι είτε θα ταιριάξεις στην μια άκρη του φάσματος, ή στην άλλη”. Για το λόγο αυτό, η Heather εκτιμά πολύ το γεγονός ότι στο βίντεο του Telephone της επιτράπηκε να εμφανιστεί ακριβώς όπως είναι. “Το σώμα μου είναι εντελώς μια κατασκευή” ομολογεί η Heather. “Νιώθω ότι υπάρχει πολύ πίεση, ακόμη και στον κόσμο των queer, να γίνει κανείς trans ή οτιδήποτε, και να είναι μέρος του ενός ή του άλλου άκρου, και δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι λάθος σχετικά με αυτό, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι μπορεί κανείς να κάνει πολλά με το δικό του σώμα”.

Στην φετινή της performance “Becoming An Image” (2012) η Heather πειραματίστηκε πάνω στην παραπάνω ιδέα, χρησιμοποιώντας ένα σκοτεινό περιβάλλον, χωρίς καθόλου φως. Τα μόνα στοιχεία στον χώρο ήταν το κοινό, ένας φωτογράφος, η ίδια η performer και ένα κομμάτι από πυλό βάρους 700 κιλών, στο ίδιο ύψος με την καλλιτέχνιδα. Στην διάρκεια αυτής της performance, μέσα στο σκοτάδι, κυριολεκτικά επιτέθηκε στον πυλό, χτυπώντας την μορφή του με την χρήση των ειδικών ικανοτήτων που διαθέτει ως boxer και έχοντας προετοιμαστεί γι' αυτό ασκούμενη σε μικτές πολεμικές τέχνες. “Μια διαδικασία γλυπτού ήταν το αποτέλεσμα των χτυπημάτων μου. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της performance, ήμουν τυφλή, όπως ήταν και το κοινό, όπως ήταν και ο φωτογράφος. Η μόνη πηγή φωτός που εκπεμπόταν ερχόταν από το φωτογραφικό φλας της κάμερας. Η έκρηξη του προσωρινού φωτισμού επέτρεπε στο κοινό να δει μόνο διακεκομμένες στιγμές της performance, σαν να ήταν μια “ζωντανή” φωτογραφία, που έκαιγε αυτή την εικόνα πάνω στον αμφιβληστροειδή τους”. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή σύλληψη, όπου ο ήχος έπαιζε εξαιρετικά σημαντικό ρόλο, καθώς ήταν η μόνη άλλη πληροφορία που μπορούσε να έχει το κοινό κατά τη διάρκεια της 24λεπτης performance, εκτός από τη διαδικασία της φωτογράφησης- που ήταν και ο μόνος τρόπος ο οποίος επέτρεπε στην performance να γίνει ορατή στο κοινό. Οι εικόνες άλλοτε αιχμαλώτιζαν τις κινήσεις της Heather και άλλοτε όχι. Ο φακός γέμιζε με την ομίχλη της ανάσας της, με σταγόνες ιδρώτα και με κομμάτια πυλού από τα αιωρούμενα σωματίδια που εκτοξεύονταν από τα συντρίμμια.

“Οι οπτικές αναπαραστάσεις έχουν πολύ μεγάλη δύναμη, περισσότερη δύναμη απ' ότι η γλώσσα” λέει η Heather. “Θεωρώ το γεγονός ότι συμπεριλήφθηκα στο βίντεο της Gaga ως ένα είδος διείσδυσης. Η δουλειά μου ως καλλιτέχνης είναι να σκέφτομαι πως τα διάφορα σύμβολα συνδυάζονται για να βγάλουν ένα νόημα, οπότε μπορώ να πω ότι όλος ο διάλογος που έχει προκύψει από το βίντεο αυτό, είναι μια προέκταση της τέχνης μου και όχι ένα όχημα” διευκρινίζει η Heather, απαντώντας σε όσους μπορεί να θεώρησαν ότι έχει χρησιμοποιήσει την φήμη της Lady Gaga ως όχημα για την δική της προβολή.  

Η Heather είναι μια καλλιτέχνης που έτυχε να γίνει ευρύτερα γνωστή λόγω του βίντεο της Lady Gaga και όχι μια καλλιτέχνης που χρωστά την φήμη της σε εκείνη ουσιαστικά. Επίσης, για την Heather έχει περισσότερη σημασία η ανατροπή της mainstream κουλτούρας από την φήμη που προσφέρει η κουλτούρα αυτή. “Όταν βλέπω πραγματικά queer αναπαραστάσεις, και ειδικά όταν είναι ενσωματωμένες σε μια mainstream στιγμή, όπως το "Telephone," σκέφτομαι τα παιδιά στη μέση του Kansas που μπορεί να μην είναι εκτεθειμένα σε τίποτα, και όταν βλέπουν αυτό το βίντεο της Gaga, αρχίζουν να κάνουν ερωτήσεις. Ακόμη και κάτι τόσο fluffy όσο ένα pop music video μπορεί να έχει εξαιρετικά μεγάλη επιρροή” τονίζει η Heather, και συνεχίζει: “έχουν περάσει οι μέρες, που αν ήσουν ενάντια σε έναν πόλεμο, έβγαινες και διαμαρτυρόσουν στον δρόμο. Οι διαμαρτυρίες δεν σταματάν πια τους πολέμους. Το να πηγαίνει κανείς στο gay pride της πόλης του είναι ωραίο, σε κάνει να νιώθεις καλά, αλλά δυστυχώς δεν ζούμε σε αυτή την εποχή πια. Ο μόνος τρόπος που μπορείς να δημιουργήσεις κοινωνική αλλαγή, είναι να τοποθετήσεις τον εαυτό σου μέσα στην μηχανή- και να γίνεις εσύ ο ίδιος ένα γαλλικό κλειδί”.

Γιατί όμως, τόση φασαρία, για ένα φιλί; “Νομίζω ότι το φιλί μου έγινε μεγάλη υπόθεση γιατί η συνήθως στα mainstream media όταν υπάρχει σεξουαλική δράση με δυο γυναίκες δημιουργείται για χάρη του αρσενικού κοινού, και παρουσιάζεται με έναν αγνό, γλυκό, και μη απειλητικό τρόπο. Ο κόσμος μου λέει ότι θεωρεί πως το φιλί μου με την Gaga ήταν πολύ hot – έμοιζε περισσότερο με το πως παρουσιάζονται τα φιλιά των gay αντρών – επειδή περιέχει μια ωμή σεξουαλικότητα που υπερβαίνει το να είναι κανείς άντρας ή γυναίκα. Απλώς ερεθίζει τους ανθρώπους και αυτό είναι πολύ ισχυρό”.

ΤΟ ΦΙΛΙ ΜΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΑ MAINSTREAM MEDIA ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΥ, ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΝΟ, ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ ΜΗ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.

Παρόλα αυτά, δεν ήταν κάπως υπερβολική η προσοχή αυτή μετά το βίντεο; “Είναι λίγο περίεργο, για κάποιον που δουλεύει πραγματικά σκληρά σε αυτό που κάνει όπως εγώ, και μετά όταν γίνεται κάτι όπως το να φιλά μια star της pop να δέχεται τόση πολλή προσοχή γι' αυτό. Θεωρώ ότι το βίντεο προσφέρει κάτι σημαντικό, αλλά δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο αυστηρότητας και πνευματικής δουλειάς όπως όταν κάνω την δική μου δουλειά ως performer” απαντά η Heather.

Τι προτείνει λοιπόν, η ίδια; “Σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία βασιλεύει, που διαδρούμε όλο και περισσότερο μέσω των social networks είναι πολύ σημαντικό να κατασκευάζουμε πραγματικές σχέσεις με τις οποίες επηρεάζουμε την κοινωνική αλλαγή για το καλύτερο. Είναι τόσο σημαντικό το να ξέρουμε από που προέρχεται το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, για την οποία έχουν αγωνιστεί πάρα πολλοί. Αν η δουλειά της Gaga μιλά στον κόσμο, μπορεί επίσης να ενδιαφερθούν για την δουλειά καλλιτεχνών όπως οι Zachary Drucker, David Wojnarovich, Leigh Bowery, Ron Athey, Eleanor Antin, Michel Clarke, Marina Abramovic, Adrian Piper και Emory Douglas. Μερικοί καλλιτέχνες έχουν περισσότερη φήμη από άλλους αλλά η δουλειά τους είναι μαγευτικά όμοφη και τόσο απαραίτητη για την επίγνωσή μας”.

INFO:

http://cassils.wordpress.com

http://sculptthebody.com