Της Δρ. Νατάσας (M.Sc., PhD, k.t.l. k.t.l.)
Η Στέφη, η γραμματέας μου, δεν σταματά να με εκπλήσσει με τις δημιουργικές της επιλογές. Σήμερα το μενού είχε Ποινικολόγο που διαγράφτηκε από τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών για αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Χτες είχα έναν Υπουργό που τα ‘χε δει όλα λόγω της οικονομικής κρίσης, δυο Υφυπουργούς, που είχαν πάθει το ίδιο για παρόμοιους λόγους και την ιδιαιτέρα του αρχηγού της αντιπολίτευσης που θρηνούσε για το υπέργηρο κανίς της το οποίο τα τίναξε. Όταν είδα το πρόγραμμα βόγκηξα.
Σήκωσα το τηλέφωνο για να της ζητήσω να ακυρώσει τουλάχιστον τον έναν Υφυπουργό αλλά μετάνιωσα αμέσως. Δεν έρχονται κυβερνητικοί παράγοντες στο γραφείο κάθε μέρα, ούτε και μπορείς να τους ζητήσεις ν’ ακυρώσουν τα ραντεβού τους έτσι απλά. Δυστυχώς όσο περνά ο καιρός η κατάσταση αυτή μοιάζει να ανατρέπεται. Όλοι και περισσότεροι πολιτικοί εμφανίζονται στο γραφείο μου σαν τις βρεγμένες γάτες. «Στέφη;» ρώτησα μέσω της ενδοεπικοινωνίας. «Μήπως είναι δυνατόν να γραφτείς σε κάποιο πολιτικό κόμμα για να βγάζεις εκεί το άχτι σου; Ή έστω, άνοιξε ένα μπλογκ βρε παιδάκι μου!»
Ο σημερινός Συνήγορος μου έπεσε βαρύς. Είχα ήδη ξαποστείλει χτες τον Υπουργό Οικονομικών συστήνοντάς τον σε μια συνάδελφο που ειδικεύεται στις διαταραχές ομιλίας για να θεραπεύσει το τραύλισμα που τον πιάνει όταν συσσωρεύεται το άγχος του, το οποίο έκανε ξανά την θριαμβευτική του εμφάνιση μετά το εξευτελιστικό κατάπλασμα από αυγά το οποίο λούστηκε δημοσίως στα μέσα Νοέμβρη.
Αναγκάστηκα να υπομείνω μια εξαιρετικά επίπονη και λεπτομερή διήγηση των συνηθειών που δεν μπορεί να αποβάλλει ο Υφυπουργός/πρώην Ναύαρχος όταν ντύνεται (και όταν γδύνεται), όσο κι αν έχει προσπαθήσει και παρόλο που δεν φορά στολή πια αλλά το σταυρωτό κοστούμι του πολιτικού. Του είπα ότι πάσχει πρόδηλα από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή για να τον παραπέμψω τελικά στη συνέχεια στην ειδικό για το O.C.D. (obsessive-compulsive disorder).
Ο δεύτερος Υφυπουργός (Υγείας) με προβλημάτισε πάρα πολύ και αποφάσισα να αναλάβω την περίπτωσή του. Ο προπηλακισμός του από φοιτητές της Ιατρικής ήταν για τον ίδιο η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είχα παρακολουθήσει την μάχη του για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση με τους εργαζομένους στον τομέα και ομολογώ πως ο καινούριος Υφυπουργός έφαγε πολλές ξώφαλτσες. Ευτυχώς η ιδιαιτέρα του Προέδρου μου έκανε την χάρη να μην εμφανιστεί.
Ωστόσο τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για την παρουσία του κυρίου Συνηγόρου- ούτε τα τελευταία δημοσιεύματα/καταπέλτης για την καινούρια υπόθεση που ανέλαβε, ούτε η κατακριτέα για πολλούς στάση του υπερασπιζόμενος τον αστυνομικό-πελάτη του, ούτε η κατακραυγή από το Πανελλήνιο, που είναι έτοιμο να φάει οποιονδήποτε τάσσεται έστω και για επαγγελματικούς λόγους με το μέρος της αστυνομίας.
«Είμαι ένα ψυχικό ράκος» παραδέχθηκε μετά τις αρχικές συστάσεις. «Βάλλομαι από παντού». Αναστέναξε βαθιά. «Η αρχή έγινε με το διαζύγιό μου» κόντευε να τον πάρουν τα ζουμιά αλλά αυτοσυγκρατήθηκε. «Εντάξει, δεν έφτανε αυτό, και η όλη μάχη για την επιμέλεια, ήρθε στο καπάκι και η διαγραφή από τον Σύλλογο, και τώρα …». Άρχισε να μυξόκλαιει πάλι. «Ευτυχώς υπάρχει και το ποδόσφαιρο» μονολόγησε. «Εκεί ξεδίνω κάπως. Η Λαμία έχει κερδίσει αρκετούς αγώνες» χαμογέλασε.
«Δεν είναι η πρώτη φορά που βάλλεστε δημοσίως» διαπίστωσα. «Τι άλλαξε τώρα;». Με κοίταξε για ένα λεπτό χωρίς να μιλά. Μέσα του γινόταν μια τεράστια πάλη. Ήμουν σίγουρη πως στο τέλος θα κέρδιζε ο κακός του εαυτός.
«Κοιτάξτε» είπε τελικά με έναν ασυνήθιστο για τον ίδιο μεταλλικό τόνο «ο λόγος που βρίσκομαι εδώ είναι ότι έχω μια… ένα… αυτό το… obsession». Στραβοκατάπιε. «Πάντα, ακόμη και κατά τη διάρκεια του γάμου μου… Από τότε που άρχισα να ασκώ τη Δικηγορική… Ε, λοιπόν, να- θα σας το πω χωρίς άλλες περιστροφές- πάντα πήγαινα σε πόρνες».
Ήταν η σειρά μου να στραβοκαταπιώ. Πήρα μια βαθιά ανάσα. «Σας έχει γίνει έμμονη ιδέα;» ρώτησα. «Ναι». Παραδέχτηκε και κοκκίνισε. Ήταν σπάνιο το προνόμιο να βλέπει κανείς τον Συνήγορο να ντρέπεται για κάτι που έχει κάνει.
«Όχι μόνο ιδέα. Αλλά και πράξη. Πηγαίνω καθημερινά. Πολλές φορές τα βράδια δεν κοιμάμαι καν. Δουλεύω για μέρες στη σειρά άυπνος. Και αν δεν πάω, τότε δεν μπορώ να ελέγξω τα νεύρα μου. Δοκίμασα το γυμναστήριο αλλά δεν εκτονώνομαι ούτε εκεί. Παλιότερα με βοηθούσε κάπως το κολύμπι αλλά ούτε κι εκεί βρίσκω γιατρειά πλέον». Το ξανασκέφτηκε και άρχισε τις αποκαλύψεις: «πληρώνω πολλά λεφτά για να βρίζω ασύστολα. Θέλω να με δέρνουν και μετά να τις βρίζω. Πληρώνω ακόμη περισσότερα για να μη μαθευτεί. Καταλαβαίνετε».
«Τι να σας πω» του λέω κατενθουσιασμένη. «Δυστυχώς αυτός δεν είναι ο τομέας μου. Θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον πολύ καλό σεξολόγο. Θα σας βοηθήσει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εγώ που ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με τις συναισθηματικές διαταραχές». Του έδωσα ένα όνομα και τον συνόδευσα στην πόρτα. Όταν έκλεισε η εξώπορτα, γύρισα στη Στέφη: «γράψε λάθος. Οποιαδήποτε δημόσια φιγούρα τηλεφωνήσει μέσα στις επόμενες ημέρες, είμαι διαθέσιμη». Της έκλεισα το μάτι. Σηκώθηκε απ’ τη θέση της και άρχισε τις διαμαρτυρίες για να της ξεστομίσω από τι έπασχε ο διάσημος Ποινικολόγος. «Στέφη» είπα θιγμένη. «Αφού ξέρεις ότι είναι επαγγελματικό μυστικό!».
