the girl with the dragon tattoo

the girl with the dragon tattoo
Yes, I have a dragon tattoo as well

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

The Real L word


Lesbian Reality TV

Το L word ξαναχτυπά την πόρτα σας…στ’ αλήθεια!

Γράφει: art.em.is.free@gmail.com

Υπάρχουν τέτοιες γυναίκες; Αυτή ή ταν η απορία όλων μετά την έλευση της τηλεοπτικής σειράς «L word» που ανέτρεψε όλα τα δεδομένα που ξέραμε. Με άλλα λόγια, υπάρχουν λεσβίες που να είναι δυναμικές, επιτυχημένες, και τόσο όμορφες ώστε να μπορούν να κάνουν από μόνες τους ένα εξώφυλλο περιοδικού; Φέτος το καλοκαίρι η απάντηση δόθηκε και ήταν θετική! Η Ilene Chaiken, παραγωγός του γνωστού σε όλους μας «L word», παρέδωσε για άλλη μια φορά μαθήματα τηλεόρασης με το καινούριο reality show που τιτλοφορείται “The Real L word”. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε σενάριο μυθοπλασίας, αλλά η συνεχής παρουσία κάμερας επί 10 βδομάδες, στη ζωή έξι πραγματικών γυναικών, που ζουν και εργάζονται στην πόλη του Λος Άντζελες.

Για άλλη μια φορά η πόλη των Αγγέλων, και συγκεκριμένα, η σκηνή του West Hollywood, βρίσκεται στο επίκεντρο του τηλεοπτικού φακού. Την τελευταία τριετία προηγήθηκαν άλλες δυο απόπειρες παραγωγής lesbian reality t.v., με βάση την Καλιφόρνια, με πολύ λιγότερη επιτυχία απ’ ότι το «Real L word», το οποίο, εκμεταλλευόμενο το fan base της fiction σειράς κατάφερε να μιλήσει σε οπαδούς από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για τα web series «Curl Girls» (2007) και “Gimme Sugar”, παραγωγές και οι δυο του on line καναλιού LogoTV – την δεύτερη από τις οποίες μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στο διαδίκτυο ακόμη και σήμερα: συγκεκριμένα, τα «Gimme Sugar» (2008) και «Gimme Sugar: Miami» (2009).

Whitney vs. Shane

Η αδιαμφισβήτητη στάρ του Real L Word είναι η Whitney Mixter, που έχει ήδη μια ορδή από πιστές θαυμάστριες να την ακολουθούν στο Twitter, στο Facebook, κλπ, κλπ, ενώ έχει επίσης κυκλοφορήσει δική της σειρά t-shirts με την επωνυμία της «Whitney Wear» και σύνθημα: «Power of the Clam», ή, για να το κάνουμε πιο λιανά στα ελληνικά, η ικανότητα να ρίχνει τις γυναίκες σαν τραπουλόχαρτα. H αδέσμευτη 28χρονη Νέο-Υορκέζα με τα μακριά dreads, τα snake bites και το εντυπωσιακό sleeve tattoo τα καταφέρνει με τις γυναίκες όπως η Shane του L word (K.Moennig) αλλά διαθέτει μάλλον περισσότερη ευαισθησία και ατελείωτη χαριτωμενιά. Περιγράφει τον εαυτό της ως «soft butch or hard femme», εργάζεται ως ειδικός στον τομέα των special effects & make-up, και κατά τη διάρκεια της σειράς μπλέκει ούτε λίγο ούτε πολύ με τρεις διαφορετικές γυναίκες… (ταυτόχρονα!). Μεταξύ άλλων, την βλέπουμε να οργανώνει το 1st Annual White Trash Pool Party (που περιλαμβάνει creamed corn lube wrestling!) και να προετοιμάζεται με την προσωπική της γυμνάστρια για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο ως zombie killer στην ταινία «Voodoo Cowboys». To κάρμα της Whitney που παίζει απρόσεχτα με τις καρδιές των γυναικών της επιφυλάσσει αρκετές πισωγυριστές στο άμεσο μέλλον!


Nikki & Jill vs. Bette & Tina

Αν αγαπήσατε το ζευγάρι των Jennifer Beals & Laurel Holloman στο L word (Bette & Tina αντίστοιχα), ορίστε ένα ακόμη power couple που θα σας κάνει να τρίβετε τα μάτια σας. Η Nikki Weiss και η Jill Goldstein ετοιμάζονται να παντρευτούν- σε μια γαμήλια τελετή για λίγους φίλους και την οικογένεια, στο Malibu, με την παρουσία ενός ραβίνου. Τις παρακολουθούμε σε διάφορες περιπέτειες για την προετοιμασία του ευτυχούς γεγονότος, μια εκ των οποίων είναι η ανεύρεση των κατάλληλων νυφικών, ενώ μια άλλη, η τοποθέτηση ενός κολοσσιαίου πολυελαίου στην σαλοτραπεζαρία τους που δίκαια προκαλεί το επιφώνημα «σιγά!». Η Jill, η οποία εργάζεται ως συγγραφέας, έχει το ταλέντο και την αναποφασιστικότητα της Jenny (Mia Kirshner) αλλά ευτυχώς δεν εμπνέει την ίδια αντιπάθεια, ενώ η Nikki, με την δουλειά της ως ατζέντης σκηνοθετών του Hollywood, συναγωνίζεται την Bette σε άγχος και ηγετικές ικανότητες.

Stamie vs. Alice

Άλλο ένα ζευγάρι το οποίο δεινοπαθεί μπροστά στις κάμερες είναι εκείνο της Tracy Ryerson με την Ελληνοαμερικανίδα Stamie Karakasidis. H 30χρονη Tracy έχει τη γλυκήτητα της Tina (και το ίδιο επάγγελμα!) και η Stamie το χιούμορ της Alice (Leisha Hailey), παρουσιάζει δε η ίδια ένα stand-up comedy show κάθε Πέμπτη στο club «Comedy 90210». Τα δεινά δεν προέρχονται σε αυτή την περίπτωση από τη μεταξύ τους σχέση, που είναι μάλιστα εξαιρετικά αρμονική, αλλά από τη μητρότητα: η φροντίδα των τριών παιδιών της Stamie, ένα εκ των οποίων πάσχει από το σύνδρομο Williams, και η άρνηση της μητέρας της Tracy να γνωρίσει και να αποδεχθεί την Stamie γίνονται ευκαιρίες για τρελά κωμικά σχόλια, όπως το θέμα του πόσα baby steps μπορεί να έχει ακόμη μια εξηντάρα γυναίκα μέσα της – ένα punch-line που η Πορτορικανή Zory, μητέρα της Tracy, θα θυμάται σίγουρα μέχρι να πεθάνει!

Rose vs. Papi

H Πορτορικανή Rose Garcia ήταν η αυθεντική πηγή έμπνευσης της Ilene Chaiken για τη δημιουργία του χαρακτήρα της θηλυκής Λατινοαμερικάνας Καζανόβα με το ψευδώνυμο “Papi” που απέδωσε εξαιρετικά επιτυχυμένα η Janina Gavankar στο L word. Εντυπωσιακή ως παρουσία, σε ύψος και στα υπόλοιπα …προσόντα, δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει την αντοχή της 36χρονης Rose στο αλκοόλ και τα πάρτυ: «κάπου εκεί πρέπει να έχουν ένα δικό μου μπρούτζινο άγαλμα» λέει αναφερόμενη στο τεράστιο λεσβιακό πάρτυ weekend ονόματι «Dinah Shore» που διοργανώνεται κάθε άνοιξη στο Palm Springs. Αυτό που δεν μπορεί να θαυμάσει κανείς στη Rose είναι η συμπεριφορά της προς τη σχέση της, εν ονόματι Natalie, με την οποία συγκατοικεί και για την οποία κατά τα άλλα δηλώνει ότι είναι ο έρωτας της ζωής της. «Σκληρή» παίκτρια, η Rose, και στη δουλειά (εργάζεται στον κτηματομεσιτικό τομέα) αλλά και στις σχέσεις, ξεχνά πολύ εύκολα τον σεβασμό που πρέπει να διατηρεί κανείς για το ταίρι του- αλλά ευτυχώς τον θυμάται όταν πρόκειται για την οικογένειά της, τον πατέρα της (ο οποίος την λατρεύει) και τη μητέρα της (με την οποία τα σπάνε αλλά τα τελικά τα ξαναβρίσκουν).

Mikey vs. Max

Ο πιο butch χαρακτήρας από όλους στο Real L word είναι αυτός της 36χρονης Mikey. H Mikey Koffman μοιάζει στο σουλούπι με «τον» Max (που υποδυόταν στο L word η Daniela Sea). Εδώ σταματάνε οι ομοιότητες. Η κάμερα παρακολουθεί την Mikey με τα sleeve tattoo α λα Whitney και το κούρεμα-καταιγίδα α λα Alice καθώς προσπαθεί να οργανώσει την εβδομάδα μόδας «L.A. Fashion Week». Το επάγγελμα φαίνεται εξ όψεως αταίριαστο για μια αυθεντική butch γκόμενα που αρχικά πείραζε μηχανές κι έφτιαχνε custom-made motorbikes- μια εκ των οποίων παραμένει ακόμη στην ιδιοκτησία της και αποτελεί το μεταφορικό μέσο που προτιμά. Η Mikey είναι σκληρή businesswoman αλλά έχει χρυσή καρδιά και εξαιρετικό χιούμορ, και στα διαλείμματα από τη δουλειά και το χοντρό βρίσιμο που πέφτει όταν όλα πάνε στραβά (και πάνε αρκετά συχνά) παρακολουθούμε την εξέλιξη της σχέσης της με την Raquel, μια εξίσου πολυάσχολη, επαγγελματία μακιγιέζ. Η Mikey είναι ικανή για εξαιρετικές εκπλήξεις… αυτό θα πω μόνο – χωρίς να αποκαλύψω περισσότερα και χαλάσω το σασπένς για όσους και όσες δεν έχουν παρακολουθήσει ακόμη τη σειρά.

Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι μόνο οι πρωταγωνίστριες σε αυτή τη σειρά οι οποίες παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ως τύποι, αλλά και άλλοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που εμφανίζονται έστω και για λίγο, όπως για παράδειγμα, η πολύ cool Michele – η συγκάτοικος της Tracy που είναι surfer (θα τη θυμάστε ίσως από το πρώτο λεσβιακό reality show «Curl Girls» ως τη φωνή της λογικής) και πολλές ακόμη χαρακτηριστικές «φάτσες» που σκάνε μύτη σε διάφορες σκηνές, φίλες, συγκάτοικοι και σχέσεις των πρωταγωνιστριών, οι οποίες μοιράζονται τις σκέψεις τους με το κοινό, όπως π.χ. η Sara, η Tor και η Romi που ούτε λίγο ούτε πολύ αποτελούν τα τρια διαφορετικά ρομαντικά ενδιαφέροντα της Whitney η οποία διανύει μια επίσης χαρακτηριστική περίοδο αναποφασιστικότητας.

Έχω ένα Θέμα…

Εξίσου σημαντικά είναι και τα θέματα που θίγει κάθε επεισόδιο. Φυσικά το επίκεντρο είναι οι σχέσεις, και το σεξ: σε αντίθεση με την Tracy, για παράδειγμα, που το πήρε χαμπάρι ότι είναι λεσβία στα 26 της, η Whitney μας λέει ότι το ήξερε από τότε που ήταν 6 χρονών! Η πρώτη επαφή με γυναίκα - ο ενθουσιασμός, το άβολο, ο πειραματισμός, η αίσθηση ότι "τωρα τα πραγματα παίρνουν το πραγματικό τους νόημα", όλα θίγονται στη σειρά, καθώς βλέπουμε τις πραγματικές σχέσεις να εξελίσσονται στο γυαλί από επεισόδιο σε επεισόδιο. Διασκεδαστικές μέχρι τελικής πτώσης είναι και κάποιες από τις outing stories που διηγούνται τα κορίτσια, όπως το πώς το φώναξε η Whitney στον πατέρα της στα 13 της χρόνια βγαίνοντας από την πόρτα του σπιτιού την μέρα της «National Coming Out Day» σαν να μην τρέχει τίποτα, το πώς έπεσε το σαγόνι της μαμάς της Tracy όταν της είπε ότι βγαίνει ραντεβού με μια κοπέλα, ή το γεγονός ότι η μητέρα της Nikki το ήξερε πριν το καταλάβει η ίδια η Nikki!

Η σειρά μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρωτοποριακή, με την έννοια ότι θέτει καινούρια όρια στο τι επιτρέπεται να δείξει η τηλεόραση και το τι όχι. Δεν σχολιάζει μόνο ανερυθρίαστα το θέμα των sex toys, παρουσιάζοντας, για παράδειγμα, την διαδικασία της επιλογής τους και της αγοράς τους από ένα sex shop, αλλά δείχνει και πραγματικό sex... ζωντανά με strap-on (!) αν και το κάνει χωρίς να επικεντρώνεται τις λεπτομέρειες με πορνογραφική εμμονή. Επίσης, μας μιλά, χωρίς να ντρέπεται, για μια από τις πιο προσωπικές στιγμές που μπορεί να έχει μια γυναίκα, όπως το γεγονός ότι μπορεί να κλάψει κατά τη διάρκεια ή μετά το σεξ- για πολλούς και διάφορους λόγους!

Η ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής είναι άλλο ένα θέμα που θίγει η σειρά- έμφαση σε αυτό δίνεται με την περίπτωση της Mikey και της Raquel, που παλεύουν να συντονίσουν τα προγράμματά τους, ενώ η αποδοχή ή η απόρριψη από την οικογένεια είναι ένα από τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται γενικότερα η σειρά παρουσιάζοντας όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Επίσης κάτι το οποίο δεν λυπάται η Showtime, είναι τα έξοδα για τις μετακινήσεις: παρακολουθούμε την Mikey καθώς φεύγει σε ταξίδι για δουλειά στο Las Vegas και στην Νέα Υόρκη, βλέπουμε την Whitney να επισκέπτεται τη Sara στο San Francisco, ενώ για το τελευταίο επεισόδιο της σειράς σχεδόν όλο το cast μετακομίζει από το Los Angeles στο Palm Springs για το πασίγνωστο (στις ΗΠΑ) Dinah Shore Weekend. Από την σειρά δεν θα ήταν δυνατόν να λείπει η παρουσίαση μερικών ακόμη κλασικών λεσβιακών επιλογών ψυχαγωγίας, όπως το basketball, το paintball, τα τοπικά μπαρ (όπως το Abbey και το Crown Bar), και… οι στριπτηζέζ, ενώ έμφαση δίνεται και στο τι διαλέγει να κάνει η κάθε μια (ελεύθερη ή μη) την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Εκτός των άλλων, η σειρά αποτελεί και μια ματιά στην βιομηχανία του θεάματος του Λος Άντζελες , μιας και ένα μεγάλο μέρος των συμμετεχόντων εργάζονται στον τομέα. Μεγάλο ενδιαφέρον επίσης προκαλεί η παρουσίαση ενός από τα project με τα οποία ασχολούνται οι Nikki & Jill (ως παραγωγός και ως συγγραφέας, αντίστοιχα), και συγκεκριμένα, το βιβλίο "Sexual Fluidity" της Lisa M. Diamond, τα δικαιώματα του οποίου κατοχυρώνουν για μια παραγωγή. Θέματα ταυτότητας θίγονται απευθείας, ρωτώντας την κάθε μια από τις συμμετέχουσες, πως «ορίζει» τον εαυτό της. Αλήθεια, τι «είδη» λεσβίας υπάρχουν; Πέρα από τους συνηθισμένους όρους, όπως lipstick, femme και butch, ακούμε καινούριους όρους όπως "renaissance" (σύμφωνα με τη Rose), “a hundred footer“ (ή αλλιώς, η λεσβία που την αναγνωρίζεις από τα 30 μέτρα) και… η «mikey lesbian» (λογοπαίγνιο της Mikey με τη λέξη “mighty”- παντοδύναμη). Φυσικά, από τις σχέσεις των γυναικών με γυναίκες δεν λείπει το δράμα: από αυτό θα δείτε μπόλικο καθώς διάφορα παραφουσκωμένα «εγώ» συγκρούονται επί της οθόνης!

Η σειρά έχει δεχθεί κριτική και από εντός και από εκτός – οι μεν συμμετέχουσες την έχουν κριτικάρει κάποιες φορές γιατί θεώρησαν ότι σημαντικές πλευρές της ζωής τους δεν περιγράφθηκαν αρκετά ικανοποιητικά (όπως π.χ. η επαγγελματική ζωή των Nikki & Jill) ή γιατί κάποια από τα γεγονότα παρερμηνεύθηκαν και τονίστηκαν δυσανάλογα- για λεπτομέρειες, μπορείτε να απευθυνθύτε στα blog του κάθε μέλους του cast που αναλύουν κάθε επεισόδιο! Ο δε Τύπος θεώρησε ότι η επιλογή και εκπροσώπηση των συμμετεχόντων δεν ήταν φυλετικά επαρκής (για παράδειγμα δεν υπάρχει αφροαμερικανή ή ασιάτισσα λεσβία πρωταγωνίστρια στη σειρά). Φαίνεται ότι η τελική επιλογή των συμμετεχόντων είχε περισσότερο «αισθητικά» κριτήρια παρά πολιτικά. Για παράδειγμα, η Tracy είναι τόσο όμορφη που σε ένα από τα γυρίσματα την επιλέγουν για τη φωτογράφηση του εξώφυλλου του λεσβιακού περιοδικού «Bound». Προσωπικά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη σειρά μπορεί άνετα να σας εθίσει όπως και το L word. Αν δεν κατάφερα και με αυτό να σας πείσω να τη δείτε… θα κλείσω με μια από τις διάσημες φράσεις της Whitney γιατί μόνο αυτό έχω να πω: «come to mama, baby Koala»!


*Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 'Screw', τεύχος #21 (Οκτώβριος 2010)

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Viva Pardido Verde!!!



Toυ Μιχάλη Μιχελή

Και όμως το θαύμα έγινε! Οι Πράσινοι της Βραζιλίας, σάρωσαν τις προβλέψεις και πήραν ένα αναπάντεχο 19,3% σε πανεθνικό επίπεδο, στις εκλογές που έγιναν εχθές (λιγότερο του 10% τους έδιναν στις δημοσκοπήσεις). Μάλιστα, στην περιοχή της πρωτεύουσας Μπραζίλια, συγκέντρωσαν το 42%! Μ' αυτή την μεγάλη είσοδο στην πολιτική σκηνή, η Μαρίνα Σίλβα (πρώην υπουργός περιβάλλοντος της κυβέρνησης Λούλα), στέρησε την κυβερνητική πλειοψηφία στην Ντίλμα Ρουσέφ (τη διάδοχο του προέδρου Λούλα) κι έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα, ότι χωρίς την οικολογική ψήφο, το Εργατικό Κόμμα (συγκέντρωσε το 46,9%), δεν μπορεί να ελπίζει σε νίκη, στο δεύτερο γύρο, εναντίον των Σοσιαλδημοκρατών του Ζοζέ Σέρα (πήραν το 32,6%).

Η 53χρονη Μαρίνα Σίλβα, στήριξε την καμπάνια της στην σωτηρία των εκτάσεων της Αμαζονίας, εναντίον των φραγμάτων στα εκεί ποτάμια κι αντιτάχθηκε στις παραθαλάσσιες γεωτρήσεις πετρελαίου, που αποφάσισε να εκτελέσει η κυβέρνηση των Εργατικών. Στο πλευρό της τάχθηκαν πολλές προσωπικότητες, με κυριότερες εκείνες του ποδοσφαιριστή Σώκρατες ( γεννήθηκε στο Μπελέμ της Αμαζονίας) και του διάσημου μοντέλου Ζιζέλ.

Η Μαρίνα Σίλβα, γεννήθηκε στην περιοχή Άκρε της Αμαζονίας. Ως τα 12 της, εργαζόταν μαζί με τον πατέρα της στη ζούγκλα, στη συλλογή του καουτσούκ. Η μητέρα της και τρία από τα έντεκα αδέλφια της, πέθαναν και η ίδια προσβλήθηκε από ηπατίτιδα, όταν ήταν 16 ετών. Νοσηλεύτηκε στην περιφερειακή πρωτεύουσα Ρίο Μπράνκο. Όταν η κατάσταση της υγείας της βελτιώθηκε, γράφτηκε στο σχολείο για να μάθει να γράφει και να διαβάζει, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν ως καθαρίστρια. Κατόρθωσε να πάρει πτυχίο δασκάλας, όμως δεν άργησε να καταπιαστεί με την πολιτική. Στα 36 της, έγινε η νεότερη βουλευτής στην ιστορία της Βραζιλίας και το 2003 ορίστηκε από τον πρόεδρο Nτα Σίλβα Λούλα, υπουργός Περιβάλλοντος. Παραιτήθηκε το 2008, επειδή διαφώνησε με αναπτυξιακά σχέδια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Εργατικών.

Τη νίκη της η Μαρίνα Σίλβα, την αφιέρωσε στην μνήμη του ήρωα Τσίκο Μέντες, του δολοφονημένου (1988) συλλέκτη καουτσούκ.