21st Century Hellas Presents

Το μοναδικό αριστούργημα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας
Κωνσταντίνου Καραμανλή: "για μια χούφτα ευρώπουλα"
στο ρόλο του Κλίντ Ιστγουντ ...

Για όσους δεν χόρτασαν υπερθέαμα, σε Β' προβολή,
το έργο "Γρήγορη και ΘΑΝΑΝΑΣΙΜΗ"
με τον Β. Μαγγίνα (υποψήφιο για το βραβείο ανοιχτής Παλάμης)
στο ρόλο του Dead και την υπέροχη, καταξιωμένη, με πάμπολλες υποψηφιότητες
στο ρόλο της Quick (γρήγορης) Φάνη (Πάλι) Πετραλιά.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Την παρουσίαση των κρατικών βραβείων Ποιότητας Θα κάνει
ο μοναδικός και ανεπανάληπτος Γρηγόρης Αρναούτογλου.
Σύντομα στις οθόνες σας...

Ο Θεός... κι η ψωλή του (μετά συγχωρήσεως)

ή πως γίνεται κανείς Υπουργός Απασχόλησης στην Ελλάδα.

Για να διορισθεί κανείς Υπουργός Απασχόλησης στην Ελλάδα πρέπει να διαθέτει τα παρακάτω προσόντα:

1) να έχει βρει απασχόληση στα τέκνα του, κατά προτίμηση σε κάποια πρώην κρατικοδίαιτη, νυν άστα-να-παν-στα-διάλα υπηρεσία, (π.χ. ΟΤΕ)
2) να παρέχει απασχόληση (χωρίς ένσημα και ασφάλιση, εννοείται, αλλιώς τι απασχόληση θα ήταν!) σε μετανάστες (π.χ. Πακιστανούς, Ιρακινούς, κλπ)
3) να μην έχει ο ίδιος κάποια απασχόληση, ουτωσώστε να βρεθεί υπό την εύνοια του Πρωθυπουργού ο οποίος θα τον συνδράμει και θα του δώσει αμέσως έναν θώκο ν' απ-asshole-ίται. Η Δικηγορία θεωρείται ότι πληροί τις προϋποθέσεις.

WANTED

--> νεκρός (από την Κυβέρνηση,ώστε να ξεφορτωθεί το κουφάρι του)
--> ζωντανός (από τα πλήθη, για να τον περιποιηθούν ανάλογα)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!

Όποιος παρέχει πληροφορίες για την σύλληψή του θα αμοίβεται με το χαμηλότερο εισόδημα(συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης του ασφαλιστικού του φορέα ως επαγγελματίας καρφί- harδware και άλλα συναφή)

Jodie Foster

Μια Foster διαφορετική από τις άλλες!

Όταν έχεις βγει από την αίθουσα μετά την προβολή του “the Brave one” («Εκτός εαυτού»), αν είσαι φαν της Τζόντι Φόστερ ή του σκηνοθέτη, Νηλ Τζόρνταν, ξέρεις αυτόματα ότι πρόκειται για μια συνεργασία που θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο στο μέλλον απ’ ότι τολμά ν’ αντιληφθεί το κοινό σήμερα, που έχει συνηθίσει να καταπίνει τις ταινίες εκδίκησης τη μια μετά την άλλη σαν να ήταν καραμέλες.

Το «Εκτός εαυτού» είναι το εξευγενισμένο, σχεδόν ακαδημαϊκό «Old Boy» της Δύσης, χωρίς την υπερβολική βία και τα βασανιστήρια του Κορεάτη Τσάν-Γουκ Παρκ. Πιο σημαντική όμως ίσως ακόμη και από αυτή τη διαπίστωση, είναι ότι στο «Εκτός εαυτού» η Τζόντι Φόστερ φωτίζει εξ ολοκλήρου μια πλευρά της ίδιας της προσωπικότητάς της, τον θυμό, την απελπισία, το κενό και την οργή του θύματος, που κράτησε κρυμμένα για πολλά χρόνια κλειδωμένα στο χρονοντούλαπο, από τότε που στις 30 Μαρτίου 1981 ο John Hinckley Junior, ένας ψυχωτικός θαυμαστής της, αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον πρόεδρο Ronald Reagan, ισχυριζόμενος ότι το έκανε για να τραβήξει την προσοχή της ηθοποιού, μιμούμενος τον Robert De Νiro στο ρόλο του ανισόρροπου Travis Bickle και επηρεασμένος από το κλασικό πια αριστούργημα «Ο Ταξιτζής» του Μάρτιν Σκορτσέζε.

Ακολούθησε η «απόπειρα» δολοφονίας της ηθοποιού από έναν άλλο «θαυμαστή» της, τον Edward Richardson, που παρακολουθούσε τις κινήσεις της καθημερινής της ζωής στο Πανεπιστήμιο Yale, όπου φοιτούσε, και όταν συλλήφθηκε ομολόγησε πως «ήταν υπερβολικά όμορφη για να τη σκοτώσει». Μετά από αυτά τα περιστατικά η μόλις 20 ετών Τζόντι αποφασίζει να αντιμετωπίσει γενναία το ζήτημα, δημοσιεύοντας τις απόψεις και τα συναισθήματά της για το θέμα, σε ένα άρθρο στο της στο Esquire το 1982 με τίτλο “Why me?”, καθώς και με την παρουσία της σε μια συνέντευξη τύπου, και μη δεχόμενη, τούδε κι εφεξής, να αναφερθεί το θέμα ποτέ ξανά, εκτός από τη συνέντευξή της στην εκπομπή «60 λεπτά» το 1999.

Πίσω στην τελευταία της ταινία, όταν τη βλέπει κανείς στην οθόνη να τραβά την σκανδάλη, τιμωρώντας τον θύτη της, τον χαρακτήρα που στο «Εκτός εαυτού» καταστρέφει την προσωπική της ευτυχία έχοντας σκοτώσει τον άντρα που αγαπά, και να ομολογεί πως «έγινα ένας ξένος που δεν μπορώ ούτε εγώ πια να αναγνωρίσω» είναι αδύνατον να μην αναρωτηθεί κανείς από πού πηγάζει ένα συναίσθημα τόσο δυνατό που τρυπά την οθόνη. Η αλήθεια είναι, όπως και σε κάθε ρόλο που επιλέγει η Φόστερ να ερμηνεύσει, πως πηγάζει από την ίδια της τη ζωή.

Έγραφε στο Esquire το 1982, μετά την ακρόαση στο δικαστήριο για την υπόθεση του Hinckley: «τράβηξα τα λουριά από το σάκο μου, έβαλα το πιο βρώμικο τζην μου, και γύρισα πίσω στο Πανεπιστήμιο… Μερικοί από τους φίλους μου ήθελαν να σεβαστούν τον ιδιωτικό μου χώρο τη στιγμή εκείνη, κάποιοι χαμογέλασαν και προχώρησαν. Αλλά ήξερα ότι υπήρχαν δυο Τζόντι Φόστερ. Μία, μεγάλη όπως και η οθόνη, ένα όραμα της Τεχνικόλορ με ανεμίζοντα ξανθά μαλλιά και ένα χαμόγελο αυτοπεποίθησης. Ήταν η γυναίκα που όλοι έβλεπαν. Αλλά η δεύτερη Τζόντι ήταν ένα φάντασμα που μόνο εγώ ήξερα. Ήταν ένα πλάσμα σαβανωμένο με παλικαριά και εξυπνάδα και κάτω από αυτό ήταν ένα πλάσμα ανάπηρο, ένα εύθραυστο και αποξενωμένο ον».

«Επέλεξα να γίνω ηθοποιός και όχι διασημότητα» λέει η 45χρονη σήμερα Τζόντι Φόστερ, μητέρα 2 παιδιών, και αναγνωρισμένη πια σκηνοθέτης και παραγωγός εκτός των άλλων. Το μάθημα της προστασίας του ιδιωτικού της χώρου το πήρε από πολύ νωρίς και της κόστισε ακριβά. Αρνείται να αποκαλύψει οποιαδήποτε πτυχή της προσωπικής της ζωής, αρνείται ακόμη και να σχολιάσει το ονόμα του Hinckley σε συνεντεύξεις (ακόμη και αποχωρώντας από αυτές γι’ αυτό το λόγο), και κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι ο πατέρας των παιδιών της. Αν υπολογίσει όμως κανείς πόσα χρόνια εργάζεται ως ηθοποιός (από 3 χρονών, τότε που έκανε το πρώτο της διαφημιστικό για την Coppertone!!!) έχει ήδη συμπληρώσει πάνω από 40 χρόνια εργασίας σε έναν χώρο σκληρό, ανταγωνιστικό, και πολλές φορές αδίστακτο.

«Καλοθελητές» βρέθηκαν, και μάλιστα πολλοί- ένας από τους οποίους, ο ίδιος της ο αδελφός εν ονόματι Buddy (έχει τρία αδέλφια) που με την δημοσίευση της ανεπίσημης βιογραφίας της αδελφής του το 1997 προσπάθησε εκτός των άλλων να βγάλει την Τζόντι Φόστερ «από την ντουλάπα», δίνοντας στοιχεία για την προσωπική της ζωή και «αποκαλύπτοντας» ότι είναι «αμφιφυλόφιλη». Πιο πρόσφατα, το περιοδικό “OUT” (2004) με ένα προκλητικό εξώφυλλο, επικαλείται τους λόγους που οι αστέρες δεν παίζουν το παιχνίδι των μήντια και επαναλαμβάνει αυτό που πολλοί πιστεύουν, ότι η εικοσάχρονη φιλική σχέση της Foster με την παραγωγό Cyndey Bernard (με την οποίο μοιράζεται την κηδεμονία των δυο γιων της) είναι μια βιτρίνα και ότι διατηρούν ούτε λίγο ούτε πολύ μια ομοφυλοφιλική σχέση. Η ίδια η Jodie αρνείται να επιβεβαιώσει τις φήμες, και έχει δηλώσει ότι θα αποκαλύψει την πατρότητα των παιδιών της στα ίδια όταν θα ενηλικιωθούν.

Στο κάτω – κάτω της γραφής, ποιος νοιάζεται; Πόσοι γνωρίζουν αυτά που έχουν στ’ αλήθεια σημασία για να κρίνουν το χαρακτήρα της, για παράδειγμα ότι πάλεψε για τη μόρφωσή της και επέλεξε να πάει στο Πανεπιστήμιο για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή αντί να καταρρεύσει από τις απαιτήσεις της διαρκούς έκθεσης στο φακό όπως άλλες μικρές «σταρ» της σειράς της, όπως π.χ. οι Ντρου Μπάριμορ και Μπρουκ Σηλντς ή ότι διέλυσε την εταιρία παραγωγής της Egg Pictures (που γύρισε μεταξύ άλλων το μικρό διαμάντι «Little Man Tate»), για να διαθέσει περισσότερο χρόνο στα παιδιά της;

Η αλήθεια είναι ότι η μικρή Τζόντι ανέλαβε από νωρίς έναν δυναμικό ρόλο στα πλαίσια της οικογένειάς της, αναγκασμένη να σταθεί στη μητέρα της που μεγάλωνε 4 παιδιά χωρίς την παρουσία του πατέρα, ο οποίος τους εγκατέλειψε πριν ακόμη γεννηθεί η Τζόντι. Η μητέρα της, Έβελυν, εργαζόταν ως βοηθός και αργότερα ως παραγωγός ταινιών και οι μνήμες της Τζόντι από τα χρόνια που πέρασε με τα τρία της αδέλφια, Buddy, Lucinda και Connie είναι μια σειρά από διαρκείς auditions, διάβασμα σεναρίων και πρόχειρα κινέζικα γεύματα από χαρτόκουτα. Τα αδέλφια της είναι υπεύθυνα και για το ψευδώνυμο Jodie (το πραγματικό της όνομα είναι Alicia Christian) το οποίο της κόλλησαν αρνούμενοι να την φωνάζουν Αλίσια.

Η μικρή Τζόντι είχε ήδη 50 εμφανίσεις στο ενεργητικό της στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πριν καν ενηλικιωθεί…! Όταν ο Μάρτιν Σκορτσέζε την επέλεξε για το ρόλο της Άιρις, ήταν μόλις 13 ετών… χαρακτηριστικό είναι ότι η αδελφή της Connie που ήταν επτά χρόνια μεγαλύτερη ανέλαβε να αντικαταστήσει την μικρή Τζόντι στις πιο «δύσκολες» σκηνές της ταινίας.

Τρομαχτικά έξυπνη (έμαθε ήδη να διαβάζει από τα 3 της χρόνια) η Τζόντι Φόστερ έχει αποφοιτήσει με άριστα από το Lycée Français de Los Angeles, και γνωρίζει άπταιστα Γαλλικά, γι’ αυτό και ντουμπλάρει πάντα η ίδια τις ταινίες της στη Γαλλική γλώσσα. Από το Yale αποφοίτησε επίσης magna cum laude («με μεγάλο έπαινο») στην κατεύθυνση της Αγγλικής Λογοτεχνίας, από το οποίο ίδρυμα και κατέχει Διδακτορικό τίτλο επί τιμής.

Για να αναφερθεί κανείς απλώς και μόνο στην τεράστια και σημαντική φιλμογραφία της ηθοποιού, θα χρειαζόταν σελίδες… Εδώ απλώς θα υπενθυμίσουμε τους πιο σημαντικούς της ρόλους: ως Σάρα Τομπάιας στο κοινωνικό δράμα «Οι Κατηγορούμενοι» (1988) και ως Κλαρίς Στάρλινγκ στο ψυχολογικό θρίλερ «Η σιωπή των αμνών» (1991), ταινίες που της χάρισαν από ένα Όσκαρ.

Πολύ πριν τα Όσκαρ όμως να θυμίσουμε επίσης τα BAFTA που έλαβε για το «Bugsy Malone» (1976) και για τον «Ταξιτζή» καθώς και για τη «Σιωπή των Αμνών», την υποψηφιότητά της για Χρυσή Σφαίρα στο «Freaky Friday» (1977), την οποία έλαβε αργότερα για τη «Σιωπή των Αμνών», τους «Κατηγορούμενους» και την «Επαφή» καθώς και τις πολλαπλές υποψηφιότητές της για τα Saturn Awards στους ρόλους «the Little girl who lives down the lane» (1977), “Contact” (1998), “Panic Room” (2003) και “Flightplan” (2006). Επίσης να τονίσουμε ότι έλαβε το Screen Actors Guild Award για την συγκλονιστική της ερμηνεία στο ρόλο της “Nell” (1995), και την υποψηφιότητά της για Όσκαρ για την ίδια ταινία. Οι …καλές γλώσσες λένε ότι με την ερμηνεία της στο «Εκτός εαυτού», η Τζόντι Φόστερ προορίζεται για μια ακόμη υποψηφιότητα, την οποία πολύ πιθανόν και να κερδίσει, τριτώνοντας τα μέχρι τώρα δύο Όσκαρ που έχει λάβει από την Ακαδημία. Της ευχόμαστε καλή τύχη, γιατί αυτή ευνοεί (και) τους γενναίους…

Σημ.: Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Libre στις αρχές Δεκεμβρίου του 2007.

Λίγες ημέρες αργότερα η Jodie Foster παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς τη σχέση της με την Cydney Bernard δημοσίως, ευχαριστώντας την σε απονομή βραβείων στο Λος Άντζελες με τις λέξεις: "(Thank you to) my beautiful Cydney who sticks with me through all the rotten and the bliss." Το ζευγάρι χώρισε το 2008.

how do I loathe thee? let me count the ways

Or "10 things I hate about you"

1. "Η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε διορθώσεις του εκλογικού νόμου, ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο κυβερνητικής αστάθειας" (ώστε να συνεχίσουν οι μειοψηφίες να κυβερνούν την πλειοψηφία?)

2. " Παρότι υπήρξε ο απαραίτητος χρόνος και οι καιρικές συνθήκες ήταν περίπου αναμενόμενες, δεν κατασκευάστηκαν στις πυρόπληκτες περιοχές τα στοιχειώδη αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση ικανοποιείται να περιορίζεται στο ρόλο του διασώστη." (και αυτή ήταν μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης?)

3. Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ πολιτική της κυβέρνησης «έχει ως στόχο να υπονομεύσει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και να προχωρήσει σε καταλήστευση των αποθεματικών, ιδίως της επικουρικής και προνοιακής ασφάλισης». (και επιλέχθηκε ξανά να κυβερνήσει? παρά τα "δομημένα ομόλογα"?)

4. "τέσσερις στους δέκα πολίτες δηλώνουν ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα. Σε έρευνα της Metron Analysis σχεδόν δύο στους τρεις πιστεύουν ότι ο πολιτικός κόσμος απομακρύνεται από τα καθημερινά προβλήματα" (και 4 στους 10 Έλληνες ψήφισαν την Ν.Δ.?)

5. " Στα όρια του συναγερμού πολλές περιοχές στη χώρα μας για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλεί η ΔΕΗ αποκαλύπτει ρεπορτάζ του Flash 96.
Η παγκόσμια βάση δεδομένων Κάρμα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Τα 3/5 του συνόλου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ελλάδα βρίσκονται στον ουρανό της Κοζάνης." (και είπαν ότι προτεραιότητα είναι το περιβάλλον?)

6. " Το τελικό κείμενο για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2008, που κατατίθεται στην Βουλή την ερχόμενη Τρίτη 20 Νοεμβρίου, θα έχει ελάχιστες αποκλίσεις από το προσχέδιο του προϋπολογισμού και δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις, ενώ μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού και μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου η κυβέρνηση θα παρουσιάσει το νομοσχέδιο για την τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. " (και κάναμε εκλογές γιατί δεν μπορούσαν να τον καταρτίσουν?)

7. " Καμπανάκι χτυπά η Κομισιόν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Προαναγγελία αύξησης έμμεσων φόρων αλλά και πιο σφιχτή μισθολογική πολιτική, προβλέπει η ετήσια έκθεση φθινοπωρινών προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εκτιμά ότι ο πληθωρισμός θα κινηθεί ανοδικά το επόμενο έτος, λόγω της αύξησης των τιμών των καυσίμων, αλλά και των έμμεσων φόρων στη χώρα μας. " (και υποσχέθηκαν όχι άλλους φόρους?)


8. Δίωξη για απιστία και παράβαση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση άσκησε ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών σε βάρος σύσσωμου του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Υγείας των δημοσίων υπαλλήλων, στο οποίο μετέχουν στελέχη της ΝΔ και συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ. Στο Ταμείο, μόνο για το 2007 διαπιστώθηκε τρύπα 300 εκατ. ευρώ. Οι επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης που αποκάλυψαν την υπόθεση καταγγέλλουν ότι στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου έχει στηθεί ένα μεγάλο φαγοπότι στο οποίο εμπλέκονται δημόσιοι υπάλληλοι, γιατροί, ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και φαρμακεία. (και ακόμη περιμένουμε την εξυγείανση του Δημόσιου Τομέα?)

9. " Οι πρόσφατες εκλογές πέρασαν χωρίς ν' ακουστεί σχεδόν τίποτα για το σύστημα υγείας και τα δεινά που υφίστανται οι πολίτες εξαιτίας του" . (και νοιάζονται για το "κοινωνικό κράτος"?)

10. " Ξανάρχισαν οι καταλήψεις των σχολείων, όπως αναμενόταν μια και τίποτα δεν άλλαξε, μια και αποτύχαμε τα τελευταία πολλά χρόνια να αναρωτηθούμε ποιος πιστεύουμε ότι είναι ο πραγματικός σκοπός του σχολείου. Και θα συνεχίζονται ενόσω δεν ξεκινά ο εθνικός διάλογος για το ρόλο του σχολείου. Οχι ο διάλογος των κομμάτων που αφορά τη δομή και χρηματοδότηση των σχολείων, αλλά ο κοινωνικός διάλογος για το ρόλο τους. Ενώ οι πολιτικοί μαλώνουν και περιφέρουν στα ΜΜΕ την άγνοιά τους, τα σχολεία υποβαθμίζονται, γίνονται εργοστάσια κονσερβοποιημένης γνώσης, χώροι δυστυχίας της ελληνικής νεολαίας που είναι τελικά και η μόνη χαμένη. " (και το μόνο που φταίει είναι ένα ρημαδιασμένο βιβλίο ιστορίας?)

Της Παιδείας σου το Κάγκελο

250 ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΕΛΟΥΝ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ

"Όλοι πρέπει να σέβονται το δικαίωμα του καθενός στη γνώση. Κάθε δημοκρατικά ευαισθητοποιημένος πολίτης υιοθετεί αυτή την άποψη. Κάποιοι σπάνε λουκέτα και αλυσίδες. Βάζουν καινούργια και την επομένη καταλαμβάνουν το χώρο. Οι ολίγοι δηλαδή επιβάλλουν την άποψή τους στους πολλούς", σημείωσε και αναρωτήθηκε σε ποια Δημοκρατία, από αρχαιοτάτων χρόνων, οι ολίγοι επέβαλλαν την άποψή τους στους πολλούς και αν είναι αυτό που μας δίδαξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, η φιλοσοφία, η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα. «Αυτό είναι Δημοκρατία εν τέλει;» διερωτήθηκε. Τάδε έφη Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος.

Ανέφερε για παράδειγμα πως το πρωί σε ραδιοφωνική εκπομπή, άκουσε γονέα να λέει ότι στο σχολείο που πηγαίνει το παιδί του, το οποίο είναι καινούργιο και δεν λείπουν βιβλία ή δάσκαλοι, κάποιοι άρχισαν κατάληψη διαμαρτυρόμενοι για τον Καποδίστρια 2 ή το άρθρο 16. Και συνεχίζει ακάθεκτος: "Σε ένα σχολείο χωρίς προβλήματα, κάποιοι δημιουργούν πρόβλημα διαφωνώντας με τον Καποδίστρια 2 ή με το άρθρο 16. Αυτά είναι προφάσεις", λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Και ερωτώ:

1. " Όλοι πρέπει να σέβονται το δικαίωμα του καθενός στη γνώση" :
όποιος ισχυριστεί ότι το Ελληνικό σχολείο (Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο) συμβάλλει στο να κερδίσει ο μαθητής τη γνώση, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, και μπορεί και να αποδείξει τον γελοίο αυτό ισχυρισμό, πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον βραβείο Νόμπελ για την επιστημονική του δεινότητα, γιατί μόνο ένας δεύτερος ΑΕΙσταΙΝ στη θέση του Αϊνστάιν θα δύνατο να βρει έστω και ένα μικρό, ελάχιστο θεώρημα που να αποδεικνύει ότι το μάθημα που γίνεται στα ελληνικά σχολεία ΔΕΝ μπαίνει από το ένα αυτί (ΙΝ) και βγαίνει από το άλλο (ΟUT) με την ταχύτητα του φωτός.

Επίσης, αν κάποιος εκπαιδευτικός νιώθει ότι διδάσκει τα παιδιά αντί να τα βασανίζει με διάφορους "εκπαιδευτικούς" τρόπους, τους οποίους έχει εφεύρει το Υπουργείο, να βγει τώρα να το πει, ουτωσώστε να προαχθεί από Διευθυντής Τσίρκου και Θηριοδαμαστής σε Ευεργέτη του Γένους και Προστάτη των Δικαιωμάτων των ζώων.


2. "Σε ποια δημοκρατία οι ολίγοι επέβαλλαν την άποψή τους στους πολλούς... Είναι αυτό Δημοκρατία;"

Αυτό τώρα είναι ερώτηση κρίσεως; (Από αυτές που δεν σκάμπαζε δηλαδή κι ούτε πρόκειται να σκαμπάζει ποτέ το εκπαιδευτικό μας σύστημα;)
Στην ερώτηση σε ποια Δημοκρατία ισχύει ο νόμος της ολιγοψηφείας...
Η απάντηση είναι ΣΕ ΟΛΕΣ! (ποιό ήταν το ποσοστό της Ν.Δ. στις εκλογές της 15ης Σεπτεμβρίου; μήπως ήταν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 50% και δεν το αντιληφθήκαμε;;;;;;;;;;;;;)
Στην ερώτηση "Είναι αυτό Δημοκρατία; " δεν θα απαντήσω! Γιατί δηλαδή όταν πιάνει τον Ρουσόπουλο υπαρξιακή κρίση πρέπει να βρίσκουμε εμείς τη λύση; Δεν κατάλαβα, δεν το ήξερε, όταν έγινε κυβερνητικός εκπρόσωπος, ποιας Δημοκρατίας εκπρόσωπος είναι (της "Νέας" ΡΕ!!!! φωνάζει η γαλαρία... ΤΗΣ "ΝΕΑΣ"!!!!!!); Δεν ρώταγε;
Και πρέπει να του το θυμίσουμε εμείς;

Φύλα μουνί τον κόρφο σου και ψείρα μη μου δίνεις!!!!!!!!

3. Κατά τον Κυβερνητικό εκπρόσωπο αν υπάρχουν δάσκαλοι και βιβλία στα σχολειά δεν τίθεται κανένα πρόβλημα λειτουργίας τους, άρα και ουδένας λόγος διαμαρτυρίας συντρέχει. Τον πιάνει, δε, μια φοβερή και τρομερή αγανάκτηση που κάποιοι σκέφτηκαν ότι υπάρχουν κι άλλοι λόγοι διαμαρτυρίας πέραν των καθαρά λειτουργικών!!!

Ρε παιδιά, ξυπνήστε τον, γιατί ακόμα κοιμάται όρθιος -- ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΘΕΙ ΠΟΤΕ; κι αν το θέμα τέθηκε με το "βιβλίο της Στ' Δημοτικού, έστω, εμμέσως (γιατί εκφυλίστηκε σε μια ηλίθια αριστερο/δεξιά κόντρα πάλι για "πατριωτικά" θέματα) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που ήταν και δεν το πήρε χαμπάρι όταν συνέβαινε; Στην επιτροπή Βολέματος και Δημοσίων Παρέργων της ΚοινοΒούλας; Μήπως πήρε κατά τύχη το μετρό για να δείξει ότι έχει οικολογικό πρόσωπο και κατέβηκε κατά λάθος στη Γλυφάδα? Ρε συ Θόδωρε..... έχει χάρτη το μετρό, κατέβα εκεί που λέει με μεγάλα κόκκινα γράμματα ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

4. Σύμφωνα πάλι με τον εφιάλτη του Ρουσόπουλου (απ' τον οποίο δεν έχει καταφέρει να ξυπνήσει ακόμη όπως φαίνεται) το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος είναι ΠΡΟΦΑΣΗ.

Το άρθρο 16 (αν καθίσετε να το διαβάσετε ολόκληρο έχει 9 παραγράφους) λέει στην 8η παράγραφο ΡΗΤΑ ότι "η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ".

Σας προκαλώ τώρα να κάνουμε μαζί ένα τριπ μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες (το άντρο του "καπιταλισμού" και της ελεύθερης αγοράς) και να κάνουμε μια μικρή στάση στη Νέα Υόρκη. Ας κλείσει το πλάνο από τράβελινγκ κι ας μπει με το ντόλυ σε ένα πλούσιο, φωτεινό διαμέρισμα στο Μανχάτταν. Εκεί μια Σίρλεϋ, Χάνα, ή Αμάντα, 38 ετών, μητέρα ένός 2χρονου κοριτσιού, που λέγεται Κίρα, Ντόροθυ, ή Τζόντι, αγχώνεται για τους βαθμούς της κόρης της. Close up: Έχει μπροστά της όλο το πλάνο της εκπαίδευσης της Κίρα, Ντόροθυ ή Τζόνι, για τα επόμενα 22 με 25 χρόνια. Σχεδιάγραμμα λεπτομερές, με κάθε πρόβλεψη για κάθε τομέα.

To Voice Over μας πληροφορεί ότι η μητέρα αναρωτιέται: Σε ποιους παιδικούς σταθμούς θα πάει, σε ποιο νηπιαγωγείο, ποιο elementary school θα επιλέξει, ποιο High School, ποιο College, και που θα πάει για Masters ή Διδακτορικό. Όλα αυτά κρίνονται από το τεστ που θα δώσει η μικρή αύριο! Το μέλλον της ολόκληρο, τα χρήματα, η ευτυχία και η καριέρα της, ακόμη και η οικογενειακή της χαρά εξαρτάται από το αν θα μπορέσει να βάλει δυο σκατοτουβλάκια μέσα σε διάφορες τρύπες ή αν θα διαλέξει το σωστό χρώμα από ένα δειγματολόγιο και σε πόσα δευτερόλεπτα. CUT.

Βάζει τη μικρή να ξαναπροβάρει το τεστ με τα lego επιβραβεύοντάς την με επιφωνήματα θαυμασμού κάθε φορά που με τσατίλα σαβουρτά το τουβλάκι μέσα στην τρύπα, στο simulation test που έχει αγοράσει από το amazon.com. CUT.

Λίγο πιο πέρα, στο Μπρούκλυν, μια εργαζόμενη μητέρα (που τη λένε Έλεν, Σάρα ή Πενέλοπε) που πήρε άδεια από την δουλειά της για να πάει τη μικρή Σουζάνα, Ρεμπέκα ή Μαρία στο γιατρό, αναρωτιέται πως στο κέρατο θα καταφέρει με τον μισθό της να πληρώσει το γαμοσταθμό που στέλνει τη μικρή από τότε που τελείωσε η maternity leave, και ταυτόχρονα να καλύψει το λογαριασμό για την θέρμανση, την ασφάλεια ζωής και τα ψώνια της εβδομάδας. Καταλήγει ότι θα την περάσουν για άλλη μια φορά με γεύμα μικροκυμάτων (βγαίνει φθηνότερο) κι αντί να πάει την μικρή σινεμά ή στο κουκλοθέατρο θα πάνε στο party γενεθλίων της αχώνευτης γειτόνισσας, αν καταφέρει να πείσει την μικρή ότι ο κλόουν που προσλαμβάνουν για τα παιδικά πάρτι και την κάνει να τσιρίζει "help help IT IT IT" δεν είναι δολοφόνος από μυθιστόρημα του Στήβεν Κινγκ αλλά entertainer. Που να φτάσει στην τρομερή ηλικία που θα πρέπει να πάει στο High School (αναρωτιέται). Άραγε να της μάθει από τα 5 ή από τα 8 αυτοάμυνα με σουγιά και μέις σπρέι?

Αυτή θα είναι η πραγματικότητα στην Αθήνα του 2015 (οκτώ μόλις χρόνια από σήμερα)
αν περάσει η αναθεώρηση του Συντάγματος. Απλά όπου Μανχάτταν βάλτε εσείς Ψυχικό κι όπου Μπρούκλυν Αμπελόκηποι, κι είστε μέσα.

Κάτι λέγαμε για καπιταλισμό, κι εσείς είχατε ξεχάσει την πάλη των τάξεων;

Όχι Σκοπιανός..., Σκοπιανάκης

Σύμφωνα με έρευνα του flash.gr, η πλειοψηφία των Ελλήνων (55%) δεν θέλει να δεχτεί ούτε απλή αλλά ούτε και σύνθετη ονομασία των Σκοπίων που να περιλαμβάνει την λέξη "Μακεδονία". Ένα 36% θα δεχόταν τη σύνθετη ονομασία, ενώ ένα 8% θα δεχόταν τον όρο Μακεδονία.

Σόρρυ που ρωτάω έτσι στο άσχετο, αλλά, σας έχει τύχει να μπείτε σε λεωφορείο που είναι ΑΔΕΙΟ, και να μπει κάποιος που να θέλει να καθήσει ακριβώς στη θέση που κάθεστε? Εμένα μου συνέβη σήμερα...! Συγκεκριμένα, μπήκα και κάθισα στο Λεωφ. Νο 33 (Άγιος Παντελεήμων). Δυο στάσεις παρακάτω ανεβαίνουν δυο γιαγιάδες, γύρω στα 70-φεύγα και δείχνουν τη θέση μου, απαιτώντας με χειρονομίες να καθήσουν εκεί. Δίπλα μου, πίσω μου, και παντού, υπάρχουν άδειες θέσεις! Λέω άι στον άγιο τόπο, δεν πειράζει, γριές είναι, θέλουν να καθήσουν δίπλα στην πόρτα, τι να κάνουμε, και σηκώνομαι σαν καλή Σαμαρίτισσα και πάω και κάθομαι μπροστά κοντά στον οδηγό. Κουτσοί, στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα, σκέφτομαι.

Δυο στάσεις παρακάτω, ανεβαίνει μια πενηντάρα κουστουμαρισμένη και παρφουμαρισμένη. ("Ελπίζω να μην θέλει κι αυτή να κάτσει εκεί που κάθομαι"λέω από μέσα μου). Η οποία, αν είναι ποτέ δυνατόν, το επόμενο αμέσως δευτερόλεπτο, πηγαίνει παρακάτω, χτυπάει το εισιτήριό της και μετά γυρνάει προς τα πίσω και στέκεται δίπλα μου!!!Δείχνει το κάθισμα δίπλα στο παράθυρο ζητώντας μου να σηκωθώ για να καθίσει, ενώ υπάρχουν άλλες 15 θέσεις δίπλα σε παράθυρα!!! Είναι να τρελαίνεται κανείς! Προτιμούν να σε ξεσηκώσουν και να σε στριμώξουν και να σου τα πρήξουν, παρά να καθίσουν μόνες τους! Φταίνε οι γυναίκες που έχουν κάποιο ακατονόμαστο κοινωνικό σύνδρομο? Φταίει το σεξ-απήλ μου? Φταίει το ότι βρίζω τα θεία? Δεν ξέρω.

Αυτό που ξέρω είναι ότι το δίχως άλλο αυτές οι απίστευτες συμπτώσεις είναι θεϊκό φτύσιμο. Πείτε το αίσθηση του χιούμορ αν θέλετε (εγώ συμφωνώ με τους Depech Mode "god's got a sick sense of humor and when i die i expect to find him laughing") πείτε το divine comedy, έχω πειστεί ότι αυτά τα πράγματα που μου συμβαίνουν δεν είναι εξαιτίας του Ανάδρομου Ερμή ή της Κατιούσας Αφροδίτης, αλλά είναι γεγονότα που μου συμβαίνουν επίτηδες για να τα γράφω εγώ εδώ κι εσείς να γελάτε μαζί μου.

Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το Σκοπιανό, να ένας ακόμη άγριος παραλληλισμός που μπορείτε να κάνετε. Η πλειοψηφία (ένα 55%) θα θεωρούσε το αίτημα να σηκωθεί για να κάτσει κάποιος άλλος στη θέση του σε ένα άδειο λεωφορείο, παρενόχληση. Ένα 36% θα το δεχόταν κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, κι ένα 8% που όπως ξέρουμε είναι χεσμένο στην ευγένεια θα το θεωρούσε δεδομένο ότι πρέπει να παραχωρήσει τη θέση του αν του το ζητήσει κάποιος συνεπιβάτης.

Εσείς τι πιστεύετε? Προσωπικά χέστηκα για τα Σκόπια και το Σκοπιανό... Όχι Γιάννης, Γιαννάκης. Η αλήθεια είναι ότι η ΝουΔου θα τελειώσει αυτό που ξεκίνησε ο Μητσοτάκης. Και η αλήθεια είναι επίσης ότι οι Σκοπιανοί γεωγραφικά είναι Μακεδόνες, όσο κι αν εμείς σχίζουμε τα ιμάτιά μας ότι δεν είναι και ιστορικά.

Τέλος, η αλήθεια είναι ότι οι Αμερικανική πολιτική σε σχέση με την Ελλάδα προσέχει να μας τρέχει έτσι ώστε να έχουμε ανάγκη τον προστάτη-νταβά. Κάποτε ήταν η Σοβιετική Ένωση, μετά ήταν το Κυπριακό, η Τουρκία, κλπ. Από τότε που σιγά - σιγά εκλίπουν οι εξ ανατολών κίνδυνοι και όλες αυτές οι μπαρούφες, διέλυσαν τα Βαλκάνια για να έχουν στο χέρι και εμάς και εκείνους.

Μοναχός σου χόρευε, κι όσο θέλεις πήδα, λέει μια σοφή ελληνική παροιμία. Η Ελλάδα έχει μπει στο χορό της υπερδύναμης από το Β' Παγκόσμιο και μετά, και το μόνο που της μένει... είναι να χορέψει!

Δείξε μου την ατζέντα σου, να σου πω ποιος είσαι

Αγαπητή Σακαφιόρα..

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα του ΟΗΕ την Τετάρτη απηύθυνε ο γ.γ. του οργανισμού Μπαν Γκι Μουν.

«Ο κόσμος μας αλλάζει υπέρ του ΟΗΕ καθώς όλο και περισσότεροι
άνθρωποι και κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται ότι στον αλληλεξαρτώμενο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας η πολυμερής προσέγγιση αποτελεί
την μόνη οδό για την επίλυση των διεθνών προβλημάτων», αναφέρει ο γενικός γραμματέας.
Προσθέτει: «τα παγκόσμια προβλήματα απαιτούν παγκόσμιες λύσεις.
Οι μονομερείς λύσεις δεν αποτελούν εφικτή επιλογή. Είτε μιλάμε
για την ειρήνη και την ασφάλεια είτε για την ανάπτυξη και τα
ανθρώπινα δικαιώματα, οι απαιτήσεις από τον Οργανισμό μας
αυξάνονται καθημερινά».

Σήμερα μου συνέβη κάτι εντελώς κουλό. Βγήκα από την πισίνα αφού ξεπέρασα κατά πολύ την μια ώρα μέσα στο νερό, έριξα το μπουρνούζι πάνω μου και εκτοξεύτηκα στα αποδυτήρια για να πάω στις τουαλέτες, με σκοπό να συνεχίσω να κοπανιέμαι στο ύπτιο. Στο μεταξύ (σκέφτηκα) δεν ανοίγω το locker μου να δω μπας κι έχω κανένα ζουμερό μηνυματάκι από το αμόρε?

Πάω να ξεκλειδώσω το ντουλαπάκι και δεν ανοίγει!Κοιτάω την κλειδαριά, δεν ήταν η δική μου. Μπα σε καλό μας - λέω. Δίπλα θα το έβαλα και δεν θυμάμαι.Δοκιμάζω και την διπλανή κλειδαριά, και την παραδιπλανή κλειδαριά, και τις κλειδαριές απεναντίας, τίποτες.

Με βλέπουν και οι άλλες αθλήτριες που παιδεύομαι, και με προτρέπουν να συνεχίσω να δοκιμάζω το κλειδί, μπας και δεν πιάνει. Το παιδεύω μια, δυο, τρεις, τελικά το κλειδί μου σπάει ΜΕΣΑ στην κλειδαριά! Που είμαι και εντελώς σίγουρη ότι δεν ήταν δική μου γιατί ήταν άλλης μάρκας! Αλλά τόσο psycho που ήμουν εκείνη τη στιγμή δεν το θεώρησα σημαντικό δεδομένο...

Στο μεταξύ έχω ασπρίσει γιατί σκέφτομαι ένα σωρό παράλογες αηδίες. Λες κάποιος να μου κάνει πλάκα?Λες να μου σήκωσε τα ρούχα και να έφυγε μονο και μόνο για να μου κλέψει το κινητό (το μόνο πράγμα αξίας που κουβαλούσα?)? Μήπως στην πλοκή παίρνει μέρος ο πρώην της φίλης μου που είναι όντως psycho και συνεχίζει να έρχεται στο κολυμβητήριο? Μήπως αποφάσισε να μου κάνει χοντρό χουνέρι, αν και είμαι ευγενική και του μιλάω ακόμη? Κι εγώ πως θα παω στο σπίτι μου τώρα? με τις σαγιονάρες και το πλαστικό σκουφάκι?

Ζητάω από τη γραμματεία να σπάσουν την κλειδαριά που είναι έτσι κι αλλιώς άχρηστη με το κλειδί μέσα..Κι έρχεται μια κοπελιά με έναν τεράστιο κόφτη - πριν τη σπάσει, της λέω ότι δεν είναι δική μου!"Α, ναι! μου λέει. Μια κυρία μπέρδεψε το ντουλαπάκι της και σπάσαμε μια λάθος κλειδαριά, έχει λίγη ώρα". "ποιος ξέρει τι άλλο έκανε" λένε οι αθλήτριες από δίπλα. Φόρεσε και μια λάθος κλειδαριά σε ένα λάθος ντουλαπάκι, το δικό μου, μεταξύ άλλων.

Έτσι, δυο κλειδαριές αχρηστεύτηκαν τελείως, απλώς και μόνο για να πάρουμε πίσω τα πράγματά μας."Ασφάλεια, σου λένε μετά" μουρμουρίζουν οι κολυμβήτριες.

Έτσι λοιπόν - πολύ απλά, λύνονται τα προβλήματα, με έναν κόφτη, αρκεί να αποφασίσεις ότι το θέμα της ασφάλειας είναι μηδαμινό έως και ανύπαρκτο. Αρκεί να θυσιάσεις την ψευδαίσθηση της ασφάλειας που έχεις - και τότε τα προβλήματα βρίσκουν την λύση
τους. Και παίρνεις τα πράγματά σου πίσω.

Δεν θα κάνω αναλυτικά τον άγριο παραλληλισμό περί "Συμβουλίου Ασφαλείας"κλπ.....Τα συμπεράσματα δικά σας!!!!!!

Υ.Γ. αυτός ο ΓουΓου δεν έχει ένα πολύ εύηχο όνομα? ;)
Υ.Γ.2 από δω και πέρα, όταν αναφερόμαστε στο έργο που διατελεί ο Ο.Η.Ε. θα λέμε "κάνει τον Κινέζο?"
Υ.Γ.3 Πως θα γίνει να βρεθεί ειλικρινής και άμεση Πολιτική (γυναίκα με τον κόφτη) ώστε να διαλυθούν όλες οι ηλίθιες ψευδαισθήσεις ουσιαστικής παρέμβασης του Συμβουλίου Ασφαλείας (κλειδαριές) ώστε ο ΟΗΕ να κάνει τη δουλειά του?

Σακαφιόρα, darling

Έχω μέρες να σχολιάσω την επικαιρότητα. Εντάξει, το ξέρω πως δεν αγωνιάτε να μάθετε τι πέρασε από το κεφάλι μου βουίζοντας ξυστά όταν ανοίγω την ρημάδα την τιβί. Το ξέρω πως με κατανοείτε και μου συμπαραστέκεστε που με πιάνει κατιτίς σαν λέπρα κάθε φορά που ακούω τη λέξη ΠΑΣΟΚ, διαδοχή, ή Αρχιεπίσκοπος. Το ξέρω πως το ξέρετε πως συφιλιάζομαι με οτιδήποτε αφορά την ΝουΔου, τον Μπους τον δεύτερο τον καταραμένο και τις δικτατορίες ανά τον κόσμο όπως αυτή στη Βιρμανία και αλλού.

Αυτό που δεν ξέρατε είναι ότι τα παίρνω στο κρανίο και κάθετα και οριζόντια και προς κάθε μοίρα από τις 360 και κάθε μέρα από τις 365 που έχει ο χρόνος, όταν βλέπω, ακούω ή διαβάζω οτιδήποτε και οποιονδήποτε αδιαφορεί εσκεμμένα ή όχι για το περιβάλλον.

Επίσης δεν γνωρίζετε ότι αν υπόκειντο στην διακριτική μου ευχέρεια, οι κανόνες της καθημερινής μας διαβίωσης θα ήταν και πράσινοι και χουντικοί μέχρι το κόκαλο. Όχι, δεν εννοώ δικτατορία με αρχηγό τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Εννοώ ότι αν ήταν στο χέρι μου θα επέβαλα εδώ και τώρα την πρώτη οικολογική δικτατορία στον πλανήτη και μάλιστα θα το έκανα χωρίς ουδεμία τύψη στη συνείδησή μου.

Συγκεκριμένα, θα έδινα διορία μόλις δέκα μηνών σε κάθε βιομηχανία να λύσει το ενεργειακό της πρόβλημα επιλέγοντας μια φιλική στο περιβάλλον πηγή ενέργειας. Όποιος δεν ήθελε να συμμορφωθεί, θα δημευόταν η περιουσία του και τα χρήματα θα πήγαιναν προς σωτηρία του κουνουπιού της Αλάσκας (τα προβλήματα μετανάστευσης του οποίου έχουν επιφέρει τεράστια οικολογική κρίση στην περιοχή, με την χλωρίδα και την πανίδα να τα ‘χουν παίξει και τους Αλασκανούς να έχουν χάσει το 60% της τροφής τους από το κυνήγι των καριμπού.)

Άλλες ωραίες επενδύσεις από δημευμένες περιουσίες θα κάλυπταν τα έξοδα του γόπινγκ στο Αιγαίο και αλλού ουτωσώστε οι Έλληνες φαντάροι μας που υπηρετούν στο Ναυτικό να μην έχουν να ζηλέψουν τίποτε από το Πεζικό μας.

Στους ιδιοκτήτες Γιώτα Χι θα έδινα διορία έξι μήνες να αλλάξουν τον τρόπο που μετακινούνται μέσα στις πόλεις και να συνηθίσουν σε αυτό (ποδήλατο, μετρό, τραμ, λεωφορεία κλπ) και δέκα μήνες για να αλλάξουν το αυτοκίνητό τους από βενζινοκίνητο σε κάποιου είδους υβριδικό. Μετά τους έξι πρώτους μήνες όποιος γιωταχής έμπαινε στο κέντρο της πόλης με το αμάξι του θα συλλαμβάνονταν, το αυτοκίνητό του θα πήγαινε για ανακύκλωση και ο ίδιος θα υποχρεωνόταν σε έναν χρόνο υποχρεωτικού community service, που-χου να καθαρίζει τα πάρκα και τις παραλίες από τα σκουπίδια που πετάνε οι ασυνείδητοι σαν και τα μούτρα του. Μετά τους δέκα μήνες όποιος κυκλοφορούσε ακόμη με συμβατικό αυτοκίνητο μέσα στις πόλεις θα υποχρεωνόταν να φορέσει το βυσσινί ράσο του Βουδιστή μοναχού, να κάνει τον γύρο του κόσμου με σχοινένια παπούτσια και να φορά μια επιγραφή κρεμασμένη στο λαιμό του που να λέει: «Είμαι μαλάκας και σαν να μην έφτανε αυτό δεν είμαι καν οικολόγος».

Αφού με τα μέτρα αυτά ο πλανήτης θα έπαιρνε τα πάνω του σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα φρόντιζα επίσης εντέλει να μην ξοδεύουμε ενέργεια για μαλακίες όπως η ανακύκλωση. Τέρμα οι πλαστικές συσκευασίες. Επιστροφή στα γυάλινα μπουκάλια και τα πήλινα δοχεία. Άμα δεν σας άρεσε να αγοράζετε το γάλα σας σε μπουκάλι όπως αυτό της Γεωργικής Σχολής, τότε να ψοφούσατε από οστεοπόρωση. Και άμα είχατε εργοστάσιο πλαστικών, να το γυρνούσατε σε εργοστάσιο παραγωγής γυαλιού. Αλλιώς θα περνούσατε το υπόλοιπο της ζωής σας στο Γκουαντανάμο σκάβοντας για ραδίκια.

Άμεσα, βραβείο Νόμπελ θα έπαιρναν οι κοινότητες των Amish, στα πρότυπα των οποίων θα αναδιοργανωνόταν η κοινωνική ζωή και η παραγωγή, ενώ επιδοτήσεις θα έπαιρναν όλοι οι κάτοικοι των πόλεων που θα υιοθετούσαν το πρόγραμμα της επανακατοίκησης της υπαίθρου και θα ασχολούνταν με τις βιολογικές καλλιέργειες της σόγιας, του κόκκινου φασολιού και του καρμπολάχανου.

Ο οικολογικός οίστρος στο παρόν δοκίμιο είναι άμεσο αποτέλεσμα του παρακάτω κείμενου που δημοσίευσε η Σακαφιόρα. Διαβάστε το και μετά πείτε μου αν θα τα παίρνατε στο κρανίο ή όχι!
http://sakafiora.wordpress.com/2007/10/17/%ce%96%ce%97%ce%a4%ce%a9-%ce%9f-%ce%9a%ce%91%ce%a1%ce%91%ce%a4%ce%95-%ce%9a%ce%99%ce%9d%ce%a4/

Y.Γ. and don't even get me started με τις χλωρίνες και τα ξίδια...! στα γκούλαγκ θα πάνε όσοι χρησιμοποιούνε χημικά και όσοι τα φτιάχνουνε. ΞΙΔΙ ρε! μην το πιείτε, μην το λουστείτε, γυαλίστε τις καταραμένες τις κατσαρόλες σας με δαύτο!

θα γίνω στριπτηζέζ (ντιζέζ έγινα)

Σήμερα, πάω στο πάρτυ στο «Μπιγκ» (συνθηματικό για όσους ξέρουν αλλά επιμένουν να λένε το συνθηματικό, γμτ). Σκάω μύτη νωρίς και βλέπω όλο το παρασκήνιο. Δυο δίμετροι ντυμένοι τρανς, μανάρια από τα λίγα, ο ένας κοκκινομάλλα νοσοκόμα με δωδεκάποντη (παρακαλώ) σόλα στη μαύρη τη vinyl μπότα και ο άλλος απαστράπτουσα πόρνη με την κορμάρα ν’ ασφυκτιά μέσα σε μια κολλητή ασημί τουαλέτα, ετοιμάζονται να σερβίρουν στο μπαρ. Ένα Όνειρο. Να σε ποτίζουν με τα χεράκια τους (χερούκλες) βότκα μαρτίνι μέχρι να πεθάνεις (από τα γέλια/ ή από χαρά στα σκέλια, η επιλογή δική σου). Και απ’ το ταβάνι να κρέμονται οι οροί. Απομεινάρια μιας εναλλακτικής πραγματικότητας. Το μπαρ έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο των ξέ[μπαρ]κων ψυχών.

Κάπου προς τη μέση της βραδιάς κι αφού το μαγαζάκιο έχει γεμίσει ασφυκτικά, γίνονται τα αποκαλυπτήρια ενός ζωντανού έργου τέχνης απ’ αυτά που πίστευα ότι μόνο στη Νέα Υόρκη θα τα έβλεπα να περπατάνε ολόκληρα και να τα χαίρεται η ψυχή σου. Πανύψηλη φαλακρή περσόνα με glitter all over her ugly face, περιβολή α λα «Πέμπτο Στοιχείο» μόνο στο πιο αιματηρό του, με τη γάζα να καλύπτει τα απολύτως απαραίτητα και μόνο, να τραγουδάει «you have to give me love». Πρέπει να ονειρεύομαι. Το μόνο που λείπει είναι o John Cameron Mitchell να σου κλείνει το μάτι από καμιά γωνία χαμογελώντας σεμνά. Ε, δείτε το «shortbus» να ξεστραβωθείτε επιτέλους! Ακόμη δεν το νοικιάσατε; Όλα εγώ θα σας τα λέω;
Κι όσο ο κόσμος «καίγεται», πραγματικά, ή μεταφορικά, «Ι wanna take you to a gay bar». Να δεις την πραγματικότητα με άλλο μάτι. Να τολμήσεις να γίνεις η καρικατούρα του εαυτού σου και να πας ακόμη πιο πέρα, σ’ εκείνη την ειλικρινή διάθεση για ζωή που έχουν όσοι πέρασαν πολλές φορές στην «άλλη» πλευρά. Αυτοί που ξέρουν ότι δυο κιλά αρχίδια δεν κάνουν τον άντρα.

Αυτοί που δεν στέκονται δυσκοίλιοι μπροστά σε μικρόφωνα διαλαλώντας την υποτιθέμενη αγάπη τους για κάποιο ποίμνιο που ορίστηκαν να διαφεντεύουν (άγια του η ώρα, όπου κι αν πάει, ο καημένος ο αρχιεπίσκοπος)… Ε ρε gay bar που του χρειαζόταν! Τώρα είναι πια (ήδη) παρελθόν. Πάτε στοίχημα ότι με μερικά ΣουΚου στην πιάτσα θα κέρδιζε μια δεκαετία τουλάχιστον? (Ένα gay bar την εβδομάς κάνει τον γιατρόκαρντάς). Αλλά που τέτοια τύχη…! Σάμπως ακούει και καμιά καλή συμβουλή από κάπου? Μια σωστή έμπνευση είχε, κι αυτή την άφησε στη μέση. Τον θυμάστε όταν έλεγε «κι εγώ σας πάω»; ΄Εμεινε στο σύνθημα. Καταπιεσμένη από τις λίγες.

Για σκέψου να’σαι αρχιεπίσκοπος και το ζούδι σου να ‘ναι στον Αιγόκερω και να κάνεις τα άσπρα μαύρα και τα μαύρα άσπρα όπως αγαπητικά και αδιαλύπτως κάνουν οι Αιγόκεροι (δεν φταίνε αυτοί, είναι η τάση τους τέτοια) και κανείς να μη σου τη λέει που τα κάνεις σαν τα μούτρα σου, και να έχεις την λάσκα να τους γράφεις όσους το υπαινίσσονται.......... και τελικά να στη φέρει ένας Καρκίνος;!........... ΤΟΣΗ γκαντεμιά πια?

Κι ύστερα στα δελτία ειδήσεων της υπέροχης (μόνο «κατά τα ΑΛΛΑ») Ελλάδας μια ακατάσχετη ορδή από εξουσιομανείς (που είναι αλλά δεν φαίνονται, που δεν είναι αλλά τους εξισώνουν «οι άλλοι» με τον εξαποδώ, που θα θελαν να 'ναι αλλά δεν τα καταφέρνουν σ’ αυτά, ρε παιδάκι μου) και το χείριστον, μια ακόμη μεγαλύτερη ορδή από εξουσιολόγους, να αναλύουν ακόμη και το σκατό της πράσινης χρυσόμυγας - απαξιώ ν’ αναφερθώ ακόμη και στο όνομα του κόμματος – κι έχουν δει τη realidad τόσο μπλε που δεν χρειάζεται καν ν’ ασχοληθούν μαζί της, γιατί ως γνωστόν στην Ελλάδα είναι όλα μπλε.

Μετά εγώ φταίω που πιστεύω ότι τα gay bar είναι επανάσταση?
Ε, ρε (gay) bar που σας χρειάζεται!

http://www.youtube.com/watch?v=vCZvYXwBlkk

(έχει παλιώσει λίγο ο ύμνος των electric six αλλά οι ύμνοι είναι ΠΑΝΤΑ επίκαιροι….)

burma και τα μυαλά στα κάγκελα!!!!!!!

Τσοβόλα σπάσε την κονσόλα ή τι είχες Χάρι Πότερ, τι είχα πάντα

Τα "δίνει όλα" ο Χάρι Κούπης του ΠΑΣΟΚ, (ή Πότερ επί το αγγλικότερον,
όπως προτιμάτε) Γιωργάκης. Αφού παραδέχθηκε
ότι έκανε λάθος υποχωρώντας στην πραγματοποίηση
των απαραίτητων (τεραστίων διαστάσεων) αλλαγών στο πράσινο κόμμα,
ώστε να φέρει νέο αίμα, από τότε:
1)φοράει πράσινη γραβάτα για να θυμάται να μην το ξανακάνει
2) υποσχέθηκε ότι με το νέο μέτρο της υποχρεωτικής αιμοδοσίας
για τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ κάτω των 35 ετών
θα επωφεληθούν και τα παλαιότερα μέλη με καμιά μεταγγισούλα
(που δεν βράζει και τόσο το αίμα τους)
και θα πάρουνε μπρος μπας και ξεκολλήσει η παράταξη.


Η φήμη ότι ετοιμάζει στρατό από βρικόλακες, γι' αυτό και
το τεράστιο αποθεματικό του κόμματος σε αίμα, αποδείχθηκαν εντελώς τελείως ψευδείς,
και μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι γιατί το διασταυρώσαμε
με τον Δρακουμέλ Μητσοτάκη.


Διαψεύστηκε και η φήμη ότι ο Χάρι Πότερ του ΠΑΣΟΚ Γιωργάκης
(ή Χάρι ο Πράσινος, αν προτιμάτε)
σχεδιάζει να μεταμορφώσει το
αποθεματικό αυτό σε πετρέλαιο θέρμανσης για την θέρμανση
των κεντρικών γραφείων στη Χαρι(λάου) (Τρι)Κούπη
(ή Χόγκουαρτς επί το αγγλικότερον, αν προτιμάτε) ξεγελώντας
το Υπουργείο Οικονομικών και τσεπώνοντας όχι μόνο
την επιστροφή φόρου αλλά και γλιτώνοντας το κονδύλι για
τα κοινόχρηστα, ως δια μαγείας.


Αντίθετα με τις ψευδείς φήμες περί βρικολάκων, γκόμπλιν κλπ,
που τάχα προσχώρησαν στο Πράσινο Στρατόπεδο,
επιβεβαιώθηκε πλήρως o ψίθυρος που είχε σπείρει ο Πιτσιρίκος
στο διαδίκτυο ότι ο νυν Χάρι Κούπης του ΠΑΣΟΚ
Γιωργάκης ετοιμάζει στρατο από φαντάσματα για να αντικρούσει
τους μπλε Deatheaters, τους μαύρους Paranoids (του ΛΑΟΣ)
και όλους όσους θέλουν να γίνουν Χάρι Πότερ
στη θέση του Χάρι Πότερ μέσα στο πράσινο κόμμα.


Την ίδια ώρα που ο Χάρυ Κούπης του Σοσιαλισμού συνειδητοποιούσε
ότι κάποιοι τον υπονομεύουν επί 4 χρόνια, για να πάρουν
τη θέση του και όλη τη δόξα από την εξόντωση του
Μαύρου Άρχοντα που ακούει στο όνομα καπιταλισμός,
ξέσπασε σε φωνές ο πρώην Υπουργός Μαγείας, Σκανδαλίδης.


Ο πρώην Υπουργός είπε ότι είναι σκάνδαλο
να εγκλωβίζονται οι απλοί muggles
ψηφοφόροι σε διλήμματα, γι' αυτό και σχεδιάζει να βάλει
υποψηφιότητα για Χάρι Κούπης, ώστε τουλάχιστον
να έχουν ένα αξιοπρεπές τρίλημμα να λύσουν.


Αμέσως μετά, βγήκαν τα φαντάσματα στις τηλεοράσεις
όλης της Ελλάδας με συνέπεια να τρομάξουν
όλοι οι muggles που είχαν ψηφίσει το πράσινο κόμμα
και να αναρωτιούνται από που τους ήρθε.


Πρώτ' απ' όλα βγήκε από τη σπηλιά του
το φάντασμα του Τσοβόλα που τα τελευταία
χρόνια κρυβόταν πίσω από το πορτρέτο του Ανδρέα-
αυτό που ανασήκωνε τα φρύδια του κάθε τρεις και λίγο.


Απείλησε τους απλούς muggles ότι αν δεν βάλουν μυαλό
και δεν τρέξουν να γίνουν φίλοι του ΠΑΣΟΚ πάραυτα ώστε να εκλεγεί
ξανά Χάρι Κούπης ο Γιωργάκης και όχι ο Σκανδαλίδης,
θα μιλήσει στον Αντρέα και στον παππού Γεώργιο
και θα στοιχειώσουν το τζάκι και το τζακούζι κάθε
προδότη.


Όσοι δεν έχουν τζάκι ούτε τζακούζι, θα στοιχειώσει
την ηλεκτρική τους θερμάστρα η οποία θα σταματήσει
να παράγει θερμότητα και θα αποκτήσει μια φωνή
και μεταλλικό στόμα που θα που θα κράζει κάθε
τρια δευτερόλεπτα: ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ. Όσοι έχουν καλοριφέρ
θα το ακούνε στα γαλλικά, όσοι έχουν ξυλόσομπες
θα το ακούνε οικολογικά, όσοι έχουν σόμπες πετρελαίου
θα το ακούνε στη διάλεκτο της Βενεζουέλας και όσοι δεν έχουν
κανένα μέσο θέρμανσης απλά θα ψοφήσουν στο κρύο ως συνήθως.


Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τη σειρά του μπροστά
στις θυελλώδεις αυτές πολιτικές εξελίξεις
επέδειξε τερατώδη ψυχραιμία
και δήλωσε λακωνικά ότι ο νυν Χάρι Κούπης έχασε
την ευκαιρία να κάνει την τεράστια αλλαγή που ζητούσε το κόμμα,
και μάλιστα επέμεινε ότι
ο ίδιος είναι μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΛΛΑΓΗ, συγκεκριμένα, αυτή
που χρειάζεται το κόμμα. Από τακτ γι' αυτή την ΕΙΔΙΚΟΥ
ΒΑΡΟΥΣ δήλωση κανείς δημοσιογράφος δεν τόλμησε να
τον αμφισβητήσει. Όταν ρωτήθηκε αν το ΠΑΣΟΚ είναι
τριχοτομημένο, απάντησε εν συντομία ΤΡΙΧΕΣ
και γύρισε την πλάτη στην κάμερα
για να αποφύγει τη θύελλα από εσπρέσσο arabica που κάποιοι φίλοι
του κινήματος ετοίμαζαν να του στείλουν ως πεσκέσι.

Υ.Γ. Προτείνω τούδε κι εφεξής ο εκάστοτε Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να ονομάζεται Χάρι Πότερ, ως αξίωμα. Έτσι αντί για το συνηθισμένο "Γεια σας κυριε πρόεδρε" θα έχουμε το "Γεια σας κύριε Χάρι Πότερ".
Υ.Γ.2. Από τη στιγμή που μπήκε το ΛΑΟΣ στη Βουλή και κάηκαν όλα τα Trees η Οδός Χαρι(λάου) (Τρι)κούπη επιβάλλεται επίσης να μετονομαστεί σε Χάρι Πότερ.Γιατί το ΠΑΣΟΚ μόνο με μάγια πρόκειται να επανακάμψει δριμύτερο.
Υ.Γ.3. Όσο για την Φαντασία στην Εξουσία... το ξέρουμε όλοι ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Τουλάχιστον άμα σου βγει το όνομα, κάποια στιγμή θα κολλήσει και η ΧΑΡΙ που θα πάει???

Αντικερί και λιβάνι...

Σε λίγα χρόνια συλλεκτικά αντικείμενα θα αποτελούν οι ταυτότητες με το Χ.Ο., οι οποίες αναγράφουν εν συντομία το θρήσκευμα, και ουδεμία σχέση έχουν με την τρίλιζα, καθώς επίσης και το Βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού. Σπάνια αντικείμενα υψηλής συλλεκτικής αξίας, αποκάλεσε με ιδιαίτερη θέρμη, τις διαφορετικές εκδόσεις του Βιβλίου η απερχόμενη Υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, μιλώντας με συγκίνηση που έφτασε και σε δάκρυα, σε ανοιχτή συνέντευξη τύπου στο Ζάππειο Μέγαρο.
«Δεν περιμένω να με κρίνει η Ιστορία- αλλά οι συλλέκτες του Μέλλοντος» είπε η πρώην Υπουργός με διάθεση σουρεάλ που δεν την έπιασε δυστυχώς κανένας δημοσιογράφος διότι ήταν μπουκωμένοι με κρουασανάκια με γέμιση πραλίνα που είχε φροντίσει το κέιτερινγκ να εφοδιάσει το καφέ-μπαρ.
Την είδηση μετέδωσε αιφνιδίως το ΣΤΑΡ κατά τη διάρκεια του δελτίου των 17,30 ωρών του μετά την ανακοίνωση του Υπ.Παιδείας για την απόσυρση του συγγράμματος, με συνέπεια τα υπόλοιπα κανάλια να τηρήσουν σιγήν ιχθύος για το θέμα μέχρι αργά τα μεσάνυχτα καθώς οι τσιλιαδόροι ξεχάστηκαν παρακολουθώντας τον Αιμίλιο Λιάτσο να τα σπάει για το ροζ σκάνδαλο στην Ιερά Μονή Κάτω Πισκανδρίτσας, η οποία επιπλέον είχε ισοπεδωθεί από έναν ισχυρό τοπικό σεισμό και λίγο αργότερα παραδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου πύρινη λαίλαπα.
Λίγα λεπτά αργότερα ο εκπρόσωπος τύπου της Ελληνικής Αγωγής διέψευσε τις φήμες που ήθελαν τον Άδωνι Γεωργιάδη να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του από χαρά στην πλατεία Συντάγματος, ενώ κατευθυνόταν προς το Κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα να γίνει ρόμπα στο πανελλήνιο.
Τέλος, το ρεντίκολο του συναδέλφου του προσπάθησε με φιλότιμη παρέμβαση στο ΤΗΛΕαστυ να διασκεδάσει ο γνωστός σε όλους βουλευτής του ΛΑΟΣ κος Φελόπουλος,

Politically Direct

Όλοι ξέρουμε ότι οι πολιτικοί άλλα λένε και άλλα εννοούν. Συνήθως, κρύβουν το δηλητήριο των δηλώσεών τους κάτω από περίπλοκες διατυπώσεις και «ευγενικούς» ευφημισμούς (το γνωστό σε όλους politically correct). Μιλάνε μια άλλη γλώσσα, διαφορετική από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Τελικά, όλοι ξέρουμε ότι αυτά που λένε θέλουνε μετάφραση!

Ορίστε ένα μικρό δείγμα μεταφρασμένου πολιτικού λόγου-
από τη χτεσινή ειδησεογραφία και την αιφνιδιαστική κίνηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Παπανδρέου:
«Ζητώ να μου δώσετε την εμπιστοσύνη σας και την υποστήριξή σας με μυστική ψηφοφορία-αυτοί που διψάνε για εξουσία να πάνε να την ψάξουν αλλού»
ΔΗΛΑΔΗ
«κάποιοι εδώ μέσα (εσένα λέω Μπένι!) θέλουν να με κάνουν σκόνη, να μου πάρουν την προεδρία κάτω απ’ τη μύτη μου και να με αφανίσουν από το χάρτη. Ψηφίστε με για να τους δώσουμε τώρα το πρώτο μάθημα και στις 11 Νοεμβρίου το τελικό».

Βενιζέλος:
«η πρόταση γίνεται ξαφνικά και απροσδόκητα, είναι απόπειρα υφαρπαγής ψήφου εμπιστοσύνης, βόμβα κατά της ενότητας του κόμματος, και της διαδικασίας που ξεκίνησε για την εκλογή προέδρου, σας παρακαλώ να μην επιμείνετε στην πρότασή σας»
ΔΗΛΑΔΗ
«μα τι ηλίθια κίνησή είναι αυτή, είσαι ντιπ βλάκας; Καλά, το ήξερα ότι είσαι ηλίθιος, Γιωργάκη, αλλά κάτι τέτοιο δεν το περίμενα- η ανοησία σου δεν έχει όρια! Νομίζεις ότι με αυτό τον τρόπο θα μου κλέψεις το προεδριλίκι;»

Σημίτης:
«Απορώ πως έρχεται αυτό το θέμα-αυτό διασπά την ενότητα του κόμματος και δημιουργεί παρατάξεις. Διαφωνώ πλήρως! Είμαι υπέρ της ενότητας, βρίσκομαι σε δυσάρεστη θέση γιατί δεν έχω ταχθεί ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον».
ΔΗΛΑΔΗ
«πολύ φασαρία κάνετε σήμερα. Κι ό,τι είχα αράξει στο έδρανο χωρίς ιδιαίτερες έγνοιες, ορίστε οι ταραξίες! Δεν κάθεστε στη θέση σας σαν καλά παιδιά να τελειώνουμε μ’ αυτή τη συνεδρίαση και να πάω σπίτι μου;»

Κακλαμάνης:
«η εμπιστοσύνη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι δεδομένη στο πρόσωπο του προέδρου. Παρέλκει η ψηφοφορία. Μέχρι την επανεκλογή κανένας δεν αμφισβητεί ότι το κόμμα έχει πρόεδρο. Ποιος άσχετος εγκέφαλος πρότεινε στον κ. Παπανδρέου την ιδέα της ψηφοφορίας;»
ΔΗΛΑΔΗ
«Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Μπορείτε να φαγωθείτε όσο θέλετε όταν φτάσει η ώρα των εκλογών. Για την ώρα όμως ο Γιωργάκης είναι Πρόεδρος είτε σας αρέσει είτε όχι. Ποιο βλήμα είχε αυτή την ιδέα να μας ταράξει μεσοβδόμαδα; Ο Γιωργάκης τον άκουσε, τέτοιος αφελής που είναι».

Ανδρουλάκης:
«Μπράβο Πρόεδρε- σήμερα τους έδειξες τι εστί αρχηγός- έκανες μια κίνηση αντάξια ενός Παπανδρέου»
ΔΗΛΑΔΗ
«τρελή καύλα! Επιτέλους άναψαν τα αίματα! Σ’ έχω ερωτευτεί!»

Εργασία και Χαρά

Έχω κι εγώ τις εμμονές μου. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να κοιμηθώ άμα δεν αναλύσω την μπηχτή περί "Κρυφοδεξιάς- που όλοι την κρύβουμε μέσα μας" την οποία μπηχτή έριξα τις προάλλες, εξ επί τούτου και με πλήρη συνείδηση, στο ιστολόγιο τούτο.

Επίσης, άμα δεν τεκμηριώσω την άποψή μου επί του καυτού αυτού ψυχο/κοινωνιολογικού θέματος, και δεν καταλήξω στο "σας τα λεγα εγώ", θα στριφογυρίζω όλη την νύχτα στο κρεβάτι μου και μάτι δεν θα κλείνω/μου τρώει ο εφιάλτης την ψυχή/ασχολίαστη σαν μείνω!

Θέλετε απόδειξη ότι είστε ΟΛΟΙ ΣΑΣ κρυφοδεξιοίσυμπεριλαμβανομένου και εμού? Ε?Ε?
Την θέλετε δεν την θέλετε,
Να τηνα!:

Για πέτε μου, όταν ακούσατε σήμερα στις ειδήσεις ότι οι Υπουργοί Παιδείας και Μεταφορών πήγαν πουρνό-πουρνό στο γραφείο τους και ΕΠΙΑΣΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, έτσι όπως τους διέταξε ο Kostas, δεν χαρήκατε?

Δεν νιώσατε ότι κάτι μπήκε στη θέση του, ότι η Ελλάδα πάει μπροστά, ότι οι εξαγγελίες γίνονται πράξη ΑΜΕΣΩΣ, ότι η κυβέρνηση νίκησε το φάντασμα της γραφειοκρατίας, ότι η ΝουΔου ΑΓΡΥΠΝΑ για το έθνος, κι ότι ευτυχώς που δεν έχουμε τους τεμπέληδες τους Πασόκους στην εξουσία, που ξεκινάνε για δουλειάτο πρωί και φτάνουνε στα γραφεία τους
το μεσημέρι?

Δεν χαρήκατε σαν μωρά παιδιά που τα ταχταρίζει ο Pateras tou ethnous Kostas όταν μάθατε ότι οι Υφυπουργοί έφτασανστις 7 και 15 στα Υπουργεία τους, το πρωί - πρωί με την αυγούλα?

Ούτε που σκεφθήκατε ότι ο νέος Υπουργός Παιδείας σηκώθηκε πουρνό-πουρνό για να αρχίσει δουλειά ώστε να περάσει την τροποποίηση για το άρθρο 16 όσο το δυνατόν γρηγορότερα!
Μίλησε η αριστερά μέσα σας? Όχι βέβαια. Συγκινηθήκατε από την ευσυνειδησία τους. Σας γοήτευσαν έτσι ατσαλάκωτοι και ξύπνιοι που εμφανίστηκαν στο φακό, αντί να φτάσουν αγουροξυπνημένοι και συφιλιδιασμένοι απότο χανγκόβερ λόγω του χθεσινού γλεντιού με σαμπάνιες που θα 'καναν ως Πασόκοι αν είχαν κερδίσει τον πόλεμο της κάλπης.

Και βέβαια ούτε το σκεφθήκατε, όπως θα σκεφτότανένας ευσυνείδητος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, τρίβοντας τα χεράκια του"σήμανε η ώρα της μάχης, δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα".

Πρόσκοποι. Προσκοπίνες. Εργατικά Νιάτα.Κρυφοδεξιοί Αδελφοί μου, κρυφοδεξιές Αδελφές μου,σήμανε η ώρα για δουλειά! Φωτιά στα λάπτοπ μας, σΕ λέω!

"εργασία και χαρά, τραλαλά τραλαλά...."

Μεθεκλογικός Πυρετός

Γυρίζω στο σπίτι το βράδυ της Κυριακής στις 1,30 μετά από μια μαραθώνια εκλογική διαδικασία στο εκλογικό κέντρο όπου ήμουν μια πτωχή πλην τίμια γραμματέας από το πρωί στις 5,30 της προηγουμένης. Ανοίγω την τιβί γιατί θα σκάσω άμα δεν δω τα τελευταία αποτελέσματα (και δεν συνεχίσω να ξενυχτάω με την υπόλοιπη Ελλάδα σε μια ένδειξη δημοκρατικής αλληλεγγύης). Τα μάτια μου κλείνουνε, τα πόδια μου πονάνε σαν δαιμονισμένα… Αλλά πρέπει να δω τι πήρε ο καθένας στην επικράτεια μέχρι αυτή την ώρα!

Απορία Νούμερο ΕΝΑ.
Όλοι στο MEGA είναι χαμογελαστοί, χαρούμενοι και ευδιάθετοι λες και τους καθαρίζεις αυγά. Παιδιά, δεν είναι Πάσχα, είναι Σεπτέμβρης. Καλέ, αυτοί οι δημοσιογράφοι γιατί χαίρονται? Αυτό το κανάλι υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ και το ΠΑΣΟΚ έχασε…

Απορία Νούμερο ΔΥΟ
Φιλοσοφική διάθεση πολιτικολογούντος αφηρημένου νεαρού ψηφοφόρου (εμού)-
Βρε.. μπας κι έχουνε κάποιον κρυφοδεξιό εαυτό καλά κρυμμένο μέσα τους? Όπως και όλοι (σχεδόν) οι Έλληνες… Που μην δούνε το πυρ το ενδότερον, αμέσως στρέφονται εις παρηγορίαν από τον Πατέρα του Έθνους (του Καραμανλή ντε- Δίδυμα τα ‘χει, κάτι θα ξέρει, δεν μπορεί!).

Απορία Νούμερο ΤΡΙΑ
Από ακράτεια πάσχει ακόμα Και ο Τσίμας! Ο Άγιος Παύλος της Ενημέρωσης… βρε το αγαπημένο μας φιλαράκι γελάει κάτω από το μουστάκι του – τι σκέφτεται και δεν τ’ ομολογεί? «ουφ, επιτέλους θα φύγει ο γελοίος ο Γιωργάκης»? (ανακούφιση στο σοσιαλιστικό μέτωπο -πάντα ελπίζει κι αυτός ότι ίσως και να υπάρχει σοσιαλισμός στην Ελλάδα)

Απορία Νούμερο ΤΕΣΣΕΡΑ
φωνή βοόντος εν τη ερήμω του δικομματισμού:
από τώρα και στο εξής, όταν λέμε ΠΙΑΣΤΗΚΑ ΑΛΕΚΟΣ θα εννοούμε συνθηματικά «είμαι ψηφοφόρος της Αριστεράς»? Αλέκος (αλαβάνος) στη μια παράταξη, Αλέκα (παπαρήγα) στην άλλη…

Απορία Νούμερο ΠΕΝΤΕ
- ΑΧ ΝΑΙ δεν σας είπα, βασικά μήπως χαίρονται που μπήκε επιτέλους και κάποια άλλη αριστερά στη Βουλή, εκτός από το ΚΟΥςΚΟΥςΕ ?
(Γιατί είναι αποδεδειγμένο ότι οι δημοσιογράφοι είναι πάντα πιο αριστεροί από το μέσον το οποίο υπηρετούν- βλέπε θεωρία των ΜΜΕ)

Απορία Νούμερο ΕΞΙ
Πόσα δευτερόλεπτα επιτρέπεται να περιμένει ο Μπένι για να Μπει? Κοινώς, να χωθεί? Δεν περίμενε ούτε δευτερόλεπτο. Με το που επιβεβαίωσαν τα πρώτα αποτελέσματα τα έξιτ πόλ, στο ΠΑΣΟΚ τίθεται κιόλας θέμα αρχηγίας! Ο Βενιζέλος διεκδικεί τα φώτα της δημοσιότητας με δηλώσεις που μόνο προφίλ αρχηγού τις δικαιολογεί, τον στηρίζουν κιόλας από παντού, Γιωργάκη, στην είχανε στημένη.

Αλλά πρέπει να τους δώσεις τα εύσημα. Ο Βενιζέλος είναι βαρέων βαρών και παίζει στην ίδια κατηγορία με τον Καραμανλή.

Epilogos:
Proeklogikos pyretos den yphrxe, giati den prolavame--- zitw o meteklogikos pyretos!!!!!!!!!!!!

Hugh Laurie - O «επόμενος» George Clooney

Σαν ένας άλλος Σέρλοκ Χολμς, ο Dr. Gregory House, επικεφαλής μιας εξαιρετικής διαγνωστικής ομάδας, αναλαμβάνει και λύνει τις πιο απίθανες ιατρικές υποθέσεις, σε μια από τις πιο αναγνωρισμένες και δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές στις Η.Π.Α. τα τελευταία χρόνια, το «ΗOUSE M.D.». Ευτυχώς δεν έχουμε να κάνουμε με ένα αντίγραφο του E.R.- εκτός από την απήχηση που έχει ο πρωταγωνιστής, εφάμιλλη του George Clooney σε ανάλογο ρόλο. Χαρακτηριστική για το σαρκαστικό, ανατρεπτικό της χιούμορ, η σειρά έχει κλείσει ήδη τρεις σεζόν. Τον γιατρό-φαινόμενο υποδύεται ο γοητευτικός Hugh Laurie, ο οποίος έχει κερδίσει δυο Χρυσές Σφαίρες για την ερμηνεία του, καθώς επίσης και τα Satellite Awards και Screen Guild Actors Awards, ενώ έχει προταθεί και για το βραβείο Emmy για την ίδια σειρά.

Ο πραγματικός Hugh Laurie απέχει πολύ από τον Gregory House. Το πραγματικό του όνομα είναι James Hugh Calum Laurie – ωστόσο ποτέ δεν τον φώναζαν James. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν είναι καθόλου μια απομονωμένη, κυνική διάνοια που μοιάζει να έχει ορκιστεί ότι θα μείνει εργένης για το υπόλοιπο της καριέρας του. Είναι ένας ζεστός, δραστήριος άνθρωπος και θαυμάσιος οικογενειάρχης -παντρεμένος με την Jo Green από το 1989 με την οποία έχουν τρία παιδιά. Ο μεγαλύτερος, ονόματι Charles, φέτος θα κλείσει τα 19 του χρόνια, ενώ η μικρότερη κόρη του Rebecca είναι 15 ετών. Ο μεσαίος γιος της οικογένειας, ο Bill, είχε πάρει μέρος σε μια οντισιόν για ένα μια από τις ταινίες του Χάρρυ Πόττερ αλλά απορρίφθηκε γιατί ήταν πολύ μικρός σε ηλικία.

Χαρακτηριστικό του πόσο δεμένος είναι με την οικογένεια του, είναι το γεγονός ότι ο Hugh ήθελε να τους έχει μαζί του όταν μετακόμισε στο Λος Άντζελες για τα γυρίσματα του «House M.D.» την πρώτη χρονιά (2004). Αναγκαστικά εργάζεται μακριά τους από τότε, πετώντας κάθε τόσο για το Λονδίνο, γιατί τελικά επικράτησε η απόφαση να μείνουν στην Αγγλία, καθώς δεν θα ήταν ό,τι καλύτερο για τους τρεις εφήβους να αλλάξουν τελείως ζωή και περιβάλλον. Αν και η δουλειά του γονέα είναι δύσκολη, δεν του λείπει το χιούμορ και φαίνεται να την λατρεύει. «Τα κορίτσια είναι περίπλοκα- το βιβλίο με τις οδηγίες που αφορά τα κορίτσια είναι 800 σελίδες, με τα κεφάλαια 14, 19, 26 και 32 να λείπουν – η μετάφραση είναι κακή και δύσκολη να την καταλάβεις!» είπε σχολιάζοντας το πώς μεγάλωσε την κόρη του.

Μπορεί να απογοητεύει ένα μέρος του πληθυσμού το γεγονός ότι ο Hugh Laurie είναι δεσμευμένος, ωστόσο υπάρχουν και πιο πικάντικες πλευρές της προσωπικής του ιστορίας, όπως η σχέση που είχε με την διάσημη πλέον ηθοποιό Emma Thompson στα νιάτα του. Γνωρίστηκαν στο Πανεπιστήμιο του Cambridge το 1978, όταν κανείς από τους δυο δεν φανταζόταν τι τροπή θα έπαιρνε η καριέρα τους αργότερα- και έγιναν και οι δυο μέλη της θεατρικής ομάδας Footlights. Μέσω της Έμμα ο Hugh γνώρισε τον μετέπειτα συνεργάτη του Stephen Fry με τον οποίο συν-δημιούργησε και συμπρωταγωνίστησε στην αγγλική τηλεόραση επί οκτώ χρόνια (1987-1995) στην κωμική σειρά του BBC “Fry and Laurie”. Ο Στήβεν είναι νονός και των τριών παιδιών του Hugh, από τους πιο κοντινούς του φίλους και τον θαυμάζει απεριόριστα: «είναι ο καλύτερός μου φίλος και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτόν- η ερμηνεία του ως House είναι εκπληκτική» λέει ο Στήβεν. «Από τότε που τον γνώρισα το ήξερα ότι έχει αυτό το εκπληκτικό ταλέντο, αν μη τι άλλο όμως περιοριζόταν από την τάση του να κατακρίνει τον εαυτό του. Προτιμά να κάνει μια ανόητη γκριμάτσα από το να μοιάζει ένας ατάραχος James Bond- κάτι που είναι στ’ αλήθεια».

Όταν ο Laurie κέρδισε το ρόλο του Χάουζ, το γιόρτασε αγοράζοντας μια ολόμαυρη μοτοσυκλέτα Triumph Boneville- απομίμηση του μοντέλου του ’60. «Πηγαίνω στη δουλειά με τη μηχανή, οπότε είμαι με τζην, μπότες, κι ένα καφέ δερμάτινο σακάκι που ζυγίζει όσο κι εγώ. Αν ήταν μαύρο, θα έμοιαζε σαν να ‘χα μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου- λες και ήμουν ο Μπράντο- κάτι που δεν έχω». Ο Hugh λατρεύει τις μηχανές, και κυρίως την ανωνυμία που του προσφέρει το κράνος! Την πρώτη του μηχανή την απέκτησε στα 16 του χρόνια, ως δώρο από τον πατέρα του.

Δεν είναι μόνο γοητευτικός, «υπέροχος χαρακτήρας και καταπληκτικός φίλος», είναι και πολυτάλαντος. Ο Hugh Laurie έχει γράψει ήδη ένα μυθιστόρημα («Τhe gun seller» [1996]) και ετοιμάζει ένα δεύτερο το “Paper Soldier”, το οποίο αναμένεται να εκδοθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, ενώ επίσης παίζει μουσικά όργανα και τραγουδάει – οι σκηνές όπου o Gregory House παίζει πιάνο στο σπίτι του τα βράδια είναι ρεαλιστικές. Αν πιστέψουμε τον Steven Fry, είναι δεινός μουσικός- αλλά απίστευτα μετριόφρων.

Ένα ακόμη από τα ταλέντα του είναι η κωπηλασία, ένα σπορ το οποίο ο Hugh αγαπά ιδιαίτερα, όπως και το μποξ και για το οποίο «πήγε ουσιαστικά στο Κέμπριτζ» όπως λέει- ήταν κωπηλάτης για την Αγγλική Ομάδα Νέων το 1977 και για το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ το 1980. Γεννήθηκε στην Οξφόρδη (11 Ιουνίου του 1959), ωστόσο σπούδασε στο Ήτον και στο Κέμπριτζ, αποκτώντας πτυχίο στην ανθρωπολογία και την αρχαιολογία. «Πήγα εκεί για να κωπηλατήσω. Θα μιλήσω χωρίς περιστροφές- πέρασαν δέκα χρόνια, και νομίζω ότι ο γραμματέας της σχολής θα το αντέξει- αλλά γι’ αυτό πήγα! Και η ανθρωπολογία ήταν το πιο βολικό θέμα για να διαβάζει κανείς καθώς περνούσε οκτώ ώρες κάθε μέρα στο ποτάμι».

Μια ενδιαφέρουσα «σύμπτωση» για κάποιον που έγινε δημοφιλής παίζοντας ρόλο γιατρού, είναι ότι ο πατέρας του Hugh ήταν στ’ αλήθεια γιατρός (όπως επίσης και Ολυμπιονίκης στην κωπηλατοδρομία το 1948). «Τρέφω σεβασμό για την ιατρική γιατί θαύμαζα τον πατέρα μου σαν ήρωα- και επειδή θαυμάζω τους γιατρούς, θαυμάζω την μελέτη, τον εμπειρισμό και την λογική σκέψη. Δεν θαυμάζω τους κρυστάλλους και το μάσημα των φλοιών της ιτιάς και τις φυτικές θεραπείες». Ωστόσο, ο Hugh νιώθει ένοχος που κερδίζει περισσότερα χρήματα παίζοντας τον γιατρό απ’ όσα όταν ο πατέρας του εξασκούσε την ιατρική και πιστεύει ότι αν ο πατέρας του ζούσε για να δει τη σειρά θα αντιδρούσε κατηγορηματικά και δεν θα ήταν καθόλου περήφανος: «θα του προκαλούσε φρίκη» λέει. «Ήταν ένας ατελείωτα ευγενικός, γενναιόδωρος, και γλυκομίλητος άνθρωπος. Δεν ήταν εύκολος άνθρωπος, αλλά δεν θα πλήγωνε, σόκαρε ή εξόργιζε ανθρώπους μόνο για την πλάκα του. Την ίδια στιγμή, ελπίζω ότι θα το διασκέδαζε και θα έβλεπε ότι η επιστήμη και η λογική είναι σαν θρησκεία για τον Χάουζ. Αυτό θα το ενέκρινε».

Αν και ο Hugh Laurie έγινε ξαφνικά δημοφιλής με έναν τέτοιο δραματικό ρόλο, στην ουσία έχει κυρίως δουλέψει ως κωμικός. Εκτός από το “Fry and Laurie” έχει δουλέψει εκτεταμένα για την τηλεόραση («Jeeves and Wooster», «Fortysomething», «the Ellen Degeneres Show» κ.α. πολλά) και συνεργάστηκε με τον Rowan Atkinson επανειλημμένα για την σειρά του ΒΒC Blackadder («Η Μαύρη Οχιά»), άλλοτε παίζοντας τον Πρίγκιπα της Ουαλίας, άλλοτε τον Πρίγκιπα Ludwig και στην τελευταία σεζόν, τον αξιωματικό George Colhurst St. Barleigh—πάντα όμως οι ρόλοι του στην σειρά παρουσίαζαν χαρακτήρες επιφανειακούς, ανόητους και γι’ αυτό τραγικά αστείους. Αυτό δεν ενόχλησε καθόλου την Βασίλισσα της Αγγλίας, η οποία φέτος τον έχρισε Αξιωματικό του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για την προσφορά του στην υποκριτική τέχνη.

Η επόμενη δουλειά του Laurie είναι ένας ρόλος στην ταινία του David Ayer «Night Watch» όπου υποδύεται έναν αστυνομικό των «Εσωτερικών Υποθέσεων», δίπλα τους Keanu Reeves και Forest Whitaker.

Σημ.: η τηλεοπτική σειρά House M.D. προβάλλεται από το Star με τον τίτλο «Ιατρικές Υποθέσεις».

To παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Libre τον Αύγουστο 2007.