Unforgettable Couples

Aξέχαστα ζευγάρια

Σε τηλεόραση και κινηματογράφο

Η θερμοκρασία δείχνει 30 βαθμούς, περιμένω την αρχή της 2ης σαιζόν του Real L Word, και το μόνο που θέλω απ' τη ζωή μου είναι περισσότερο παγωτό. Το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει! Κι επειδή όταν αλλάζουν οι εποχές με πιάνει μια μανία να φτιάχνω λίστες όπως ο John Cusack στο High Fidelity (2000) ιδού τα top 5 μου για τα λεσβιακά ζευγάρια που αγαπήσα, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Συμφωνείς ή διαφωνείς; Όπως και να 'χει, στείλε την άποψή σου στο email: art.em.is.free@gmail.com

TV

1. Skins UK (2007-2011), Lily Loveless (Naomi) & Cathryn Prescott (Emily)

2. The L Word (2004-2009), Erin Daniels (Dana) & Leisha Hailey (Alice)

3. Glee (2009-2011), Naya Rivera (Santana) & Heather Morris (Brittany)

4. The Real L Word (2010-2011), Whitney Mixter and Sara Bettencourt

5. Queer as Folk US (2000-2005), Thea Gill (Lindsay) & Michelle Clunie (Melany)

1. Η σειρά Skins (στη Βρετανική της έκδοση) μας χάρισε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα νεαρά ομοφυλόφιλα ζευγάρια επί της οθόνης. Γιατί Skins UK και όχι, π.χ. Grey's Anatomy; Γιατί η σχέση της Νaomi και της Emily έχει περισσότερο βάθος από τον ανόητο ανταγωνισμό της Arizona και του Mark για την “πατρότητα” του μωρού της Callie, κι επειδή, όσο κι αν αγαπάμε Callie, η Arizona είναι εντελώς κρυόκωλη. Όλοι πέραν του Ατλαντικού διαφωνούν μαζί μου και λατρεύουν την Arizona. Απορώ με τι ενθουσιάζεται το αμερικανικό κοινό! Τι της βρίσκουν; Naomily forever!

Κι επειδή θα ήταν πολύ άδικο να μην αναφερθούμε στις ανταγωνίστριες των Naomi & Emily, ορίστε μια λίστα με τα καλύτερα gay έφηβα ζευγάρια επί της τηλεοπτικής οθόνης: α. Jessie and Katie, (Evan Rachel Wood and Mischa Barton) “Once and Again”, 2002, β. Alex and Marissa (Olivia Wilde and Mischa Barton), “The O.C.”, 2005, γ. Paige and Alex (Lauren Collins and Deanna Casaluce), “Degrassi: The Next Generation”, 2005, δ. Spencer and Ashley, (Gabrielle Christian and Mandy Musgrave), “South of Nowhere”, 2005, ε. Kim and Sugar (Olivia Hallinan and Lenora Crichlow), “Sugar Rush”, 2005.

2. Όλοι στεναχωρήθηκαν όταν πέθανε η Dana. Και κανείς δεν αγάπησε την Dana όσο η Alice. Με εξαίρεση, ίσως, την Lara... Η σχέση της Dana και της Alice είναι αξιομνημόνευτη, όχι μόνο για το πόσο πειστική ήταν η αλλαγή τους από φίλες σε ζευγάρι, αλλά και για την διάλυση που βάρεσε η Alice όταν η Dana την άφησε για τα μάτια της Lara. Γιατί προτιμώ Dana & Alice αντί για Bette & Tina, ή κάποιο άλλο ζευγάρι της σειράς; Γιατί ήταν ένα σπάνιο ζευγάρι, με αίσθηση του χιούμορ, σε αντίθεση με όλες τις άλλες drama queens που πάντα έπαιρναν τον εαυτό τους και τη σχέση τους πολύ στα σοβαρά. Η μόνη υποψηφιότητα που θα μπορούσε να με πείσει για το βραβείο της δεύτερης θέσης είναι εκείνη της Katherine Moennig (Shane) με την Sarah Shahi (Carmen), λόγω hotness (φυσικά!) αλλά και για την φιλότιμη προσπάθεια που έκανε η πρώτη να μείνει πιστή στη δεύτερη, έστω κι αν δεν τα κατάφερε τελικά!

3. Μπορεί η δεύτερη σαιζόν του Glee να μην χάρισε το βραβείο των Nationals στις New Directions, αυτό που χάρισε όμως στο κοινό είναι μια ζουμερή subplot: εκείνη του πάθους που σιγοβράζει μεταξύ των Santana και Brittany. Καιρός ήταν, όσο κι αν συμπαθούμε τον Kurt, να δούμε και μια εκπροσώπηση gay κοριτσιών. Και μπορεί η Santana να μην είχε το θάρρος να βγει να το παραδεχτεί δημοσίως σε ένα ακόμη επεισόδιο του “Fondue for Two” (η web series της οποίας host είναι η Brittany), όπως η ίδια η Brittany της ζήτησε, αλλά τουλάχιστον τώρα έχουμε κάτι να περιμένουμε με αγωνία μέχρι να ξεκινήσει η 3η σαιζόν και να μας λύσει όλες τις απορίες: και βασικά, πως γίνεται η Brittany ναι είναι τόσο καμμένη (ορισμός της ξανθιάς) όταν σκέφτεται με το μυαλό της, και πως γίνεται να είναι τόσο έξυπνη (ακόμα και η Santana το παρατήρησε) όταν σκέφτεται με την καρδιά της. Ορίστε άλλη μια απόδειξη! Η καρδιά δεν κάνει λάθος ποτεεέ!!! Woohoo!!!

4. Αν και η περίπτωση αυτή αφορά ένα πραγματικό και εν ζωή ζευγάρι (και όχι fictional όπως όλα τα άλλα στις λίστες μου), δεν γινόταν να μην συμπεριλάβω τις Sara &Whitney στο top 5. Αφενός μεν, γιατί πρόκειται για το γέλιο της αρκούδας, όταν φεύγει η Sara για το San Francisco και η Whitney στρίβει επιτόπου το τιμόνι στο αεροδρόμιο του L.A., και πάει να παραλάβει την Tor η οποία σκάει μύτη με άψογο συγχρονισμό. Αφετέρου, γιατί η Sara μοιάζει να είναι η μόνη που θα μπορούσε να βάλει τα δυο πόδια της Whitney σε ένα παπούτσι. Κι αν η Romi ήταν εκείνη που σήκωσε το “βάρος” της πιο shocking, αποκαλυπτικής σκηνής sex που έχει δείξει ποτέ η reality tv για λεσβίες (με πραγματικό strap-on sex), η Sara είναι εκείνη που δείχνει να έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κάνει την 2η σαιζόν ακόμη πιο ενδιαφέρουσα σε ό,τι αφορά την “αδέσμευτη” Whitney... Δεν είναι τυχαίο, ότι η Whit είναι η μόνη βασική πρωταγωνίστρια που “επέζησε” και πέρασε και στη δεύτερη σαιζόν. Πολύς κόσμος μισεί, αγνοεί ή απλά δεν δίνει δεκάρα για το Real L word. O υπόλοιπος, απλά είναι fan της Whitney!

5. Πολύ πριν το “L Word”, και το “Kids are Alright” υπήρξε το Queer as Folk. Κι αν πολλοί διαφωνούν με την αμερικάνικη έκδοσή του, τουλάχιστον ένα από τα πράγματα που πρέπει να της αναγνωρίσουμε είναι ότι μας χάρισε ένα ζευγάρι στα στάνταρ της Bette & Tina, πολύ πριν οι δυο τους αρχίσουν να ψάχνουν για δωρητή σπέρματος στο πρώτο επεισόδιο του L Word: οι Melany και Lindsay, μεγαλώνουν παιδιά μαζί, πειραματίζονται αφήνοντας μια φίλη να γίνει για λίγο η τρίτη γωνία στην σχέση τους, χωρίζουν και τα ξαναβρίσκουν, ακόμη κι αν τύχει να μπει ένας άντρας ανάμεσά τους. Η σκηνή, μάλιστα, όπου ξανασμίγουν βίαια αδειάζοντας το τραπέζι του σαλονίου, στην τελευταία σαιζόν, είναι από τις πιο hot λεσβιακές σκηνές που έχω δει ποτέ στην οθόνη.

FILM

1. Mulholland Dr. (2001), Naomi Watts (Betty/Diane) & Laura Harring (Rita)

2. Imagine me and You (2005), Lena Headey (Luce) & Piper Perabo (Rachel)

3. Lost and Delirious (2001), Piper Perabo (Pauline) & Jessica Paré (Victoria)

4. Go Fish (1994), Guinevere Turner (Max) & V.S. Brodie (Ely)

5. High Art (1998), Radha Mitchell (Syd) & Ally Sheedy (Lucy)

1. Βαριά, μπερδεμένη και διφορούμενη, για το ευρύ κοινό, η ταινία του David Lynch, είναι ωστόσο περίεργα ξεκάθαρη για τους fan του σκηνοθέτη. Το Mulholland Drive άφησε εποχή για τον υπνωτιστικό του ρυθμό, την τραγική μουσική του επένδυση, και το συναίσθημα που βρίσκεται στην καρδιά της ταινίας, αυτό του ανικανοποίητου έρωτα. Όσο δαιδαλώδες κι αν φαίνεται αρχικά, και όσες θεωρίες και αν έχει προκαλέσει, το φιλμ είναι τελικά εξαιρετικά απλό. Ποιος δεν έχει θρηνήσει έναν χαμένο έρωτα, και ποιος δεν έχει ονειρευτεί μια διαφορετική πραγματικότητα απ' αυτή που αναγκάστηκε να βιώσει; Η πραγματικότητα, το δεύτερο μέρος της ταινίας, έρχεται να συντρίψει το όνειρο του πρώτου μέρους. Δεν υπάρχει θεατής, που αντιλήφθηκε το τρικ του Lynch με το μπλε χρώμα, και το κλειδί του μυστηρίου, που να μην ευχήθηκε το όνειρο να υπερίσχυε. Η σκηνή του θεάτρου, στην οποία οι δυο γυναίκες αγκαλιάζονται φοβισμένες κάτω από το βάρος του φόβου της αποκάλυψης μιας συντριπτικής αλήθειας, είναι μια από τις σκηνές για τις ο οποίες ο Lynch θα μείνει στην ιστορία του σύγχρονου κινηματογράφου.

2. Η πιο feel-good ταινία με λεσβιακό ζευγάρι επί της οθόνης, το happy end που το λεσβιακό κοινό περίμενε για δεκαετίες και ποτέ δεν ερχόταν, η ταινία που βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις προτίμησης των λεσβιών σε όλο τον κόσμο... Τι άλλο να πούμε; Αγαπήσαμε την Luce και την Rachel όσο κανένα άλλο fictional ζευγάρι. Κι αν η ταινία προερχόταν περισσότερο από την ανάγκη να ειπωθεί επιτέλους αυτή η ιστορία, και λιγότερο από την ανάγκη να δοθεί μια στροφή στην πλοκή μιας mainstream ρομαντικής κομεντί ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρουσα (ο ρόλος της Luce στο αρχικό σεναρίο προοριζόταν για έναν άντρα)... Θα την ψήφιζα για νούμερο ένα.

3. ...Και η Piper Perabo έχει καταφέρει να μπει δυο φορές στη λίστα μου. Δεν είναι ότι της έχω κάποια ιδιαίτερη αδυναμία, όσο ότι εδώ ο ρόλος της Pauline είναι από τους πιο ενδιαφέροντες που έχω δει, σε ό,τι αφορά την ψυχολογία μιας gay εφήβου: μου αρέσει που η Pauline δεν το βάζει κάτω, που κηρύττει πόλεμο στην υποκρισία, που ζώνεται τα μαχαίρια και γυμνάζει το γεράκι. Μεταμορφώνεται σε κυνηγό και είναι διατεθειμένη να πολεμήσει για την σχέση της με την Victoria και μπράβο της. Κρίμα που η συμμαθήτριά της προτιμά να κρυφτεί για να ικανοποιήσει τους γονείς της, αντί να κάνει την προσωπική της επανάσταση -κάτι που οδηγεί την Pauline σε απελπισία και τελικά στην αυτοκτονία.

4. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτή η ταινία κρατά ακόμη τη γοητεία της. Μου αρέσει το ξεκάθαρο ασπρόμαυρό feeling, η αμεσότητα των χαρακτήρων, η ματιά σε μια υπαρκτή πραγματικότητα της gay κοινότητας στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '90. Και κυρίως μ' αρέσει που η Guinevere Turner (Max) αντιλαμβάνεται ότι η ιδανική της σύντροφος είνα αποκύημα της φαντασίας της, και ότι αν προσγειωθεί στην πραγματικότητα μπορεί να είναι πολύ ευτυχισμένη με την Ely (την οποία υποδύεται η V.S. Brodie). Αρκεί μόνο να κοιτάξει πέρα από τους δίπατους φακούς της Ely και λίγο πιο έξω από τις δικές της ψευδαισθήσεις. Και η Ely από την πλευρά της έχει κανά-δυο πραγματάκια να συνειδητοποιήσει, ότι το μόνο που η εξ αποστάσεως σχέση της καταφέρνει να γεμίσει είναι τον λογαριασμό του τηλεφώνου, κι ότι είναι καιρός να ξεφορτωθεί όλο τον θύσανο των μαλλιών της που την κάνουν να μοιάζει με κοριτσάκι του κατηχητικού. Η μεταμόρφωση της ασχημούλας Ely σε butch γκόμενα είναι από τις αγαπημένες μου σκηνές στην ταινία αυτή.

5. Φευγάτη, ρευστή, κάποιες φορές, απροσδιόριστη, η ταινία της Cholodenko είναι γοητευτική γιατί παίζει περισσότερο με τα βλέμματα παρά με τις λέξεις. Η Lucy κερδίζει την Syd νωχελικά, έτσι όπως ο ρυθμός της ταινίας ξεδιπλώνεται. Στο βάθος υπάρχει, αναπάντητο, το ερώτημα για το μυστήριο της τέχνης, και εν τέλει, το μυστήριο της ίδιας της ζωής. Προσφέρει μια διαδρομή στον κόσμο των ναρκωτικών και της σεξουαλικής αφύπνισης, στηλιτεύει την φιλοδοξία που κρύβεται πίσω από μια σταδιοδρομία και αποκαλύπτει την απογοήτευση που ακολουθεί την μεγάλη επιτυχία. Και είναι άψογη, επειδή υπονοεί μόνο αυτά τα πράγματα και δεν προσφέρει οποιαδήποτε συμπεράσματα. Για όσους γνωρίζουν, ή αποτελούν μέρος της «καλλιτεχνικής σκηνής», και έχουν ζήσει την εξάρτηση από τη χρήση των ναρκωτικών, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της, θα εκτιμήσουν τις πολυάριθμες σεκάνς, σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, που γεμίζουν το σαλόνι της Lucy με ανθρώπους και ανάσες.
   

To παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Screw στο τεύχος Ιουλίου - Αυγούστου 2011

OH FRANKIE!

Για Lip Service Κανείς;

Καλώς την κι ας άργησε. Μιλάμε για την καινούρια σειρά μυθοπλασίας του BBC «Lip Service» - η πρώτη αμιγώς λεσβιακή τηλεοπτική σειρά που γυρίζεται στη Βρετανία, και μόλις η δεύτερη σε όλο τον κόσμο μετά το «L word». Αλήθεια, γιατί καθυστέρησαν τόσο οι Βρετανοί, που μας έχουν συνηθίσει στο παρελθόν σε πρωτοποριακές επιλογές όπως, για παράδειγμα, το «Queer as Folk»; Όπως και να ‘χει, το «Lip Service» δεν είναι απλώς καλοδεχούμενο, είναι μια 6ωρη σειρά που σε ξεσηκώνει από τον καναπέ. Μετά το τελευταίο επεισόδιο (προβλήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010) απλά δεν μπορείς να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι αυτό ήταν το τέλος.

Καθώς λοιπόν προσευχόμαστε για μια δεύτερη σαιζόν, σας συστήνουμε το μεγάλο ατού της σειράς: ακούει στο όνομα Ruta Gedmintas και υποδύεται το ρόλο της Frankie, μιας ταλαντούχας φωτογράφου που επιστρέφει στην μαμά Γλασκώβη μετά από δυο χρόνια απουσίας στη Νέα Υόρκη. Κάποιοι ίσως να θυμάστε τη Ruta Gedmintas στο ρόλο της Elizabeth Blount, στην πρώτη σαιζόν της σειράς «The Tudors». Εδώ η Ruta έχει αφήσει πίσω της (κυριολεκτικά) τα μακριά ξανθά μαλλιά, τους κορσέδες και τα μεσαιωνικά φορέματα, για την ελευθερία που χαρίζουν οι κοντές κουπ, τα αμάνικα τοπ χωρίς σουτιέν, τα γάντια χωρίς δάχτυλα, και όλα όσα αγαπάει μια καλή dyke.

Τα επίσης σημαντικά ατού της σειράς είναι αφενός μεν η λεσβία δημιουργός της, Harriet Braun η οποία έχει επιτυχημένη προϋπηρεσία ως σεναριογράφος στην τηλεόραση, αφετέρου δε, η outed Heather Peace, που υποδύεται το ρόλο της αστυνομικού Sam Murray. H Sam είναι το αντίπαλο δέος της Frankie καθώς έχουν και οι δυο βάλει στο μάτι την ίδια γυναίκα: την χαριτωμένη πλην αιωνίως νευρική Cat, αρχιτέκτονα στο επάγγελμα και control freak στον ελεύθερό της χρόνο, την οποία υποδύεται η Laura Fraser (“Vanilla Sky”, “A Knight’s Tale”). Eνημερωτικά, η Ηeather Peace βρίσκεται στο νούμερο 40 της Pink List της εφημερίδας Independent on Sunday, που καταγράφει τις πιο σημαντικές Gay προσωπικότητες στη Βρετανία, και αναμένεται μετά την επιτυχία του «Lip Service» να σκαρφαλώσει ακόμα πιο ψηλά.

Το μεγάλο ατού της σειράς ακούει στο όνομα Ruta Gedmintas και υποδύεται το ρόλο τηςFrankie…Η Ruta έχει αφήσει πίσω της (κυριολεκτικά) τα μακριά ξανθά μαλλιά, τους κορσέδες και τα μεσαιωνικά φορέματα, για την ελευθερία που χαρίζουν οι κοντές κουπ, τα αμάνικα τοπ χωρίς σουτιέν, τα γάντια χωρίς δάχτυλα, και όλα όσα αγαπάει μια καλήdyke.

Η σειρά καταγράφει τις σχέσεις μιας παρέας ομοφυλόφιλων γυναικών που ζουν στην παγωμένη Γλασκώβη -εξ’ ου και η ανάγκη για ‘Lip Service’. Για όσους περιμένουν τόση ώρα τη σύγκριση με το L word, ορίστε: ξεχάστε τις λιακάδες α λα Λος Άντζελες και τα Μεγάλα Θέματα. Η σειρά δεν ασχολείται με τα προβλήματα του να είναι κανείς γκέι, αλλά με την καθημερινή ζωή μερικών γυναικών που τυχαίνει απλά να είναι ομοφυλόφιλες. Η Frankie μπορεί να θυμίζει από μακριά την Shane, αλλά στην ουσία της είναι αρκετά πιο σκοτεινή και ανεξιχνίαστη ως χαρακτήρας και αγνοεί συχνά τα όρια σε ό,τι αφορά τις φιλικές τις σχέσεις. Σεξ; Ναι, υπάρχει πολύ και από αυτό, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται για να αποσπάσει την προσοχή της Frankie από τα πραγματικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει, που αφορούν το ποια πραγματικά είναι η οικογένειά της και η ίδια.

Η δημιουργός Harriet Braun λέει σχετικά: «λάτρεψα το L Word αλλά ήρθε η ώρα να δούμε πως ζουν μερικές σύγχρονες λεσβίες στη Βρετανία, μαζί με όλο τον κακό καιρό, τις βόλτες στην παμπ και τα καταπιεσμένα συναισθήματα που έρχονται πακέτο με αυτό. Ήθελα να γράψω μια σέξι, αστεία και ασεβή δραματική σειρά που να αντικατοπτρίζει το τι σημαίνει να ζει μια νεαρή γυναίκα στη Βρετανία σήμερα». Σύμφωνα με τη Ruta Gedmintas, η Harriet τα κατάφερε: «Δεν είναι συχνό το φαινόμενο να διαβάζεις ένα καινούριο σενάριο που να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον, ειδικά με την σημερινή έλλειψη πόρων που δίνονται στις Τέχνες, αλλά μόλις διάβασα το “Lip Service”, ένιωσα ότι ήταν πραγματικά καλό». Ένα θέμα με το οποίο η σειρά ασχολείται ενώ το L Word αγνόησε, είναι η σχέση μεταξύ των straight ανδρών και των ομοφυλόφιλων γυναικών. «Δεν νομίζω ότι οι straight άντρες αντιμετωπίζονται πλέον από τις gay γυναίκες ως ‘ο εχθρός’» λέει η Harriet. «Νομίζω ότι στο παρελθόν υπήρχε ολοφάνερα πολύ ομοφοβία, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν προχωρήσει και σίγουρα έχω πολλούς φίλους εντός και εκτός του gay χώρου».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε πριν μερικούς μήνες στη δημοσιότητα η μη κυβερνητική οργάνωση Stonewall, μόλις το 0,6% του τηλεοπτικού χρόνου ανάμεσα στις 20 πρώτες δημοφιλείς σειρές, αφιερώνεται στην ρεαλιστική και θετική παρουσίαση των ομοφυλόφιλων στη Βρετανία. Οι ομοφυλόφιλοι είναι συνήθως στερεότυπα, αφορμές για γελοιοποίηση, η απλά σχεδόν αόρατοι στη ζώνη της primetime TV. Σειρές όπως το «Lip Service» έρχονται να αλλάξουν αυτά τα δεδομένα. To BBC πρέπει να νιώθει περήφανο που μόλις αύξησε το ποσοστό του!

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Screw στο τεύχος Δεκεμβρίου 2010.

Σημ.: Lip Service σημαίνει και " υποστήριξη " .

The Real L word

Lesbian Reality TV

Το L word ξαναχτυπά την πόρτα σας…στ’ αλήθεια!

Γράφει: art.em.is.free@gmail.com

Υπάρχουν τέτοιες γυναίκες; Αυτή ή ταν η απορία όλων μετά την έλευση της τηλεοπτικής σειράς «L word» που ανέτρεψε όλα τα δεδομένα που ξέραμε. Με άλλα λόγια, υπάρχουν λεσβίες που να είναι δυναμικές, επιτυχημένες, και τόσο όμορφες ώστε να μπορούν να κάνουν από μόνες τους ένα εξώφυλλο περιοδικού; Φέτος το καλοκαίρι η απάντηση δόθηκε και ήταν θετική! Η Ilene Chaiken, παραγωγός του γνωστού σε όλους μας «L word», παρέδωσε για άλλη μια φορά μαθήματα τηλεόρασης με το καινούριο reality show που τιτλοφορείται “The Real L word”. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε σενάριο μυθοπλασίας, αλλά η συνεχής παρουσία κάμερας επί 10 βδομάδες, στη ζωή έξι πραγματικών γυναικών, που ζουν και εργάζονται στην πόλη του Λος Άντζελες.

Για άλλη μια φορά η πόλη των Αγγέλων, και συγκεκριμένα, η σκηνή του West Hollywood, βρίσκεται στο επίκεντρο του τηλεοπτικού φακού. Την τελευταία τριετία προηγήθηκαν άλλες δυο απόπειρες παραγωγής lesbian reality t.v., με βάση την Καλιφόρνια, με πολύ λιγότερη επιτυχία απ’ ότι το «Real L word», το οποίο, εκμεταλλευόμενο το fan base της fiction σειράς κατάφερε να μιλήσει σε οπαδούς από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για τα web series «Curl Girls» (2007) και “Gimme Sugar”, παραγωγές και οι δυο του on line καναλιού LogoTV – την δεύτερη από τις οποίες μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στο διαδίκτυο ακόμη και σήμερα: συγκεκριμένα, τα «Gimme Sugar» (2008) και «Gimme Sugar: Miami» (2009).

Whitney vs. Shane

Η αδιαμφισβήτητη στάρ του Real L Word είναι η Whitney Mixter, που έχει ήδη μια ορδή από πιστές θαυμάστριες να την ακολουθούν στο Twitter, στο Facebook, κλπ, κλπ, ενώ έχει επίσης κυκλοφορήσει δική της σειρά t-shirts με την επωνυμία της «Whitney Wear» και σύνθημα: «Power of the Clam», ή, για να το κάνουμε πιο λιανά στα ελληνικά, η ικανότητα να ρίχνει τις γυναίκες σαν τραπουλόχαρτα. H αδέσμευτη 28χρονη Νέο-Υορκέζα με τα μακριά dreads, τα snake bites και το εντυπωσιακό sleeve tattoo τα καταφέρνει με τις γυναίκες όπως η Shane του L word (K.Moennig) αλλά διαθέτει μάλλον περισσότερη ευαισθησία και ατελείωτη χαριτωμενιά. Περιγράφει τον εαυτό της ως «soft butch or hard femme», εργάζεται ως ειδικός στον τομέα των special effects & make-up, και κατά τη διάρκεια της σειράς μπλέκει ούτε λίγο ούτε πολύ με τρεις διαφορετικές γυναίκες… (ταυτόχρονα!). Μεταξύ άλλων, την βλέπουμε να οργανώνει το 1^st Annual White Trash Pool Party (που περιλαμβάνει creamed corn lube wrestling!) και να προετοιμάζεται με την προσωπική της γυμνάστρια για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο ως zombie killer στην ταινία «Voodoo Cowboys». To κάρμα της Whitney που παίζει απρόσεχτα με τις καρδιές των γυναικών της επιφυλάσσει αρκετές πισωγυριστές στο άμεσο μέλλον!

Nikki & Jill vs. Bette & Tina

Αν αγαπήσατε το ζευγάρι των Jennifer Beals & Laurel Holloman στο L word (Bette & Tina αντίστοιχα), ορίστε ένα ακόμη power couple που θα σας κάνει να τρίβετε τα μάτια σας. Η Nikki Weiss και η Jill Goldstein ετοιμάζονται να παντρευτούν- σε μια γαμήλια τελετή για λίγους φίλους και την οικογένεια, στο Malibu, με την παρουσία ενός ραβίνου. Τις παρακολουθούμε σε διάφορες περιπέτειες για την προετοιμασία του ευτυχούς γεγονότος, μια εκ των οποίων είναι η ανεύρεση των κατάλληλων νυφικών, ενώ μια άλλη, η τοποθέτηση ενός κολοσσιαίου πολυελαίου στην σαλοτραπεζαρία τους που δίκαια προκαλεί το επιφώνημα «σιγά!». Η Jill, η οποία εργάζεται ως συγγραφέας, έχει το ταλέντο και την αναποφασιστικότητα της Jenny (Mia Kirshner) αλλά ευτυχώς δεν εμπνέει την ίδια αντιπάθεια, ενώ η Nikki, με την δουλειά της ως ατζέντης σκηνοθετών του Hollywood, συναγωνίζεται την Bette σε άγχος και ηγετικές ικανότητες.

Stamie vs. Alice

Άλλο ένα ζευγάρι το οποίο δεινοπαθεί μπροστά στις κάμερες είναι εκείνο της Tracy Ryerson με την Ελληνοαμερικανίδα Stamie Karakasidis. H 30χρονη Tracy έχει τη γλυκήτητα της Tina (και το ίδιο επάγγελμα!) και η Stamie το χιούμορ της Alice (Leisha Hailey), παρουσιάζει δε η ίδια ένα stand-up comedy show κάθε Πέμπτη στο club «Comedy 90210». Τα δεινά δεν προέρχονται σε αυτή την περίπτωση από τη μεταξύ τους σχέση, που είναι μάλιστα εξαιρετικά αρμονική, αλλά από τη μητρότητα: η φροντίδα των τριών παιδιών της Stamie, ένα εκ των οποίων πάσχει από το σύνδρομο Williams, και η άρνηση της μητέρας της Tracy να γνωρίσει και να αποδεχθεί την Stamie γίνονται ευκαιρίες για τρελά κωμικά σχόλια, όπως το θέμα του πόσα baby steps μπορεί να έχει ακόμη μια εξηντάρα γυναίκα μέσα της – ένα punch-line που η Πορτορικανή Zory, μητέρα της Tracy, θα θυμάται σίγουρα μέχρι να πεθάνει!

Rose vs. Papi

H Πορτορικανή Rose Garcia ήταν η αυθεντική πηγή έμπνευσης της Ilene Chaiken για τη δημιουργία του χαρακτήρα της θηλυκής Λατινοαμερικάνας Καζανόβα με το ψευδώνυμο “Papi” που απέδωσε εξαιρετικά επιτυχυμένα η Janina Gavankar στο L word. Εντυπωσιακή ως παρουσία, σε ύψος και στα υπόλοιπα …προσόντα, δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει την αντοχή της 36χρονης Rose στο αλκοόλ και τα πάρτυ: «κάπου εκεί πρέπει να έχουν ένα δικό μου μπρούτζινο άγαλμα» λέει αναφερόμενη στο τεράστιο λεσβιακό πάρτυ weekend ονόματι «Dinah Shore» που διοργανώνεται κάθε άνοιξη στο Palm Springs. Αυτό που δεν μπορεί να θαυμάσει κανείς στη Rose είναι η συμπεριφορά της προς τη σχέση της, εν ονόματι Natalie, με την οποία συγκατοικεί και για την οποία κατά τα άλλα δηλώνει ότι είναι ο έρωτας της ζωής της. «Σκληρή» παίκτρια, η Rose, και στη δουλειά (εργάζεται στον κτηματομεσιτικό τομέα) αλλά και στις σχέσεις, ξεχνά πολύ εύκολα τον σεβασμό που πρέπει να διατηρεί κανείς για το ταίρι του- αλλά ευτυχώς τον θυμάται όταν πρόκειται για την οικογένειά της, τον πατέρα της (ο οποίος την λατρεύει) και τη μητέρα της (με την οποία τα σπάνε αλλά τα τελικά τα ξαναβρίσκουν).

Mikey vs. Max

Ο πιο butch χαρακτήρας από όλους στο Real L word είναι αυτός της 36χρονης Mikey. H Mikey Koffman μοιάζει στο σουλούπι με «τον» Max (που υποδυόταν στο L word η Daniela Sea). Εδώ σταματάνε οι ομοιότητες. Η κάμερα παρακολουθεί την Mikey με τα sleeve tattoo α λα Whitney και το κούρεμα-καταιγίδα α λα Alice καθώς προσπαθεί να οργανώσει την εβδομάδα μόδας «L.A. Fashion Week». Το επάγγελμα φαίνεται εξ όψεως αταίριαστο για μια αυθεντική butch γκόμενα που αρχικά πείραζε μηχανές κι έφτιαχνε custom-made motorbikes- μια εκ των οποίων παραμένει ακόμη στην ιδιοκτησία της και αποτελεί το μεταφορικό μέσο που προτιμά. Η Mikey είναι σκληρή businesswoman αλλά έχει χρυσή καρδιά και εξαιρετικό χιούμορ, και στα διαλείμματα από τη δουλειά και το χοντρό βρίσιμο που πέφτει όταν όλα πάνε στραβά (και πάνε αρκετά συχνά) παρακολουθούμε την εξέλιξη της σχέσης της με την Raquel, μια εξίσου πολυάσχολη, επαγγελματία μακιγιέζ. Η Mikey είναι ικανή για εξαιρετικές εκπλήξεις… αυτό θα πω μόνο – χωρίς να αποκαλύψω περισσότερα και χαλάσω το σασπένς για όσους και όσες δεν έχουν παρακολουθήσει ακόμη τη σειρά.

Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι μόνο οι πρωταγωνίστριες σε αυτή τη σειρά οι οποίες παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ως τύποι, αλλά και άλλοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που εμφανίζονται έστω και για λίγο, όπως για παράδειγμα, η πολύ cool Michele – η συγκάτοικος της Tracy που είναι surfer (θα τη θυμάστε ίσως από το πρώτο λεσβιακό reality show «Curl Girls» ως τη φωνή της λογικής) και πολλές ακόμη χαρακτηριστικές «φάτσες» που σκάνε μύτη σε διάφορες σκηνές, φίλες, συγκάτοικοι και σχέσεις των πρωταγωνιστριών, οι οποίες μοιράζονται τις σκέψεις τους με το κοινό, όπως π.χ. η Sara, η Tor και η Romi που ούτε λίγο ούτε πολύ αποτελούν τα τρια διαφορετικά ρομαντικά ενδιαφέροντα της Whitney η οποία διανύει μια επίσης χαρακτηριστική περίοδο αναποφασιστικότητας.

Έχω ένα Θέμα…

Εξίσου σημαντικά είναι και τα θέματα που θίγει κάθε επεισόδιο. Φυσικά το επίκεντρο είναι οι σχέσεις, και το σεξ: σε αντίθεση με την Tracy, για παράδειγμα, που το πήρε χαμπάρι ότι είναι λεσβία στα 26 της, η Whitney μας λέει ότι το ήξερε από τότε που ήταν 6 χρονών! Η πρώτη επαφή με γυναίκα - ο ενθουσιασμός, το άβολο, ο πειραματισμός, η αίσθηση ότι "τωρα τα πραγματα παίρνουν το πραγματικό τους νόημα", όλα θίγονται στη σειρά, καθώς βλέπουμε τις πραγματικές σχέσεις να εξελίσσονται στο γυαλί από επεισόδιο σε επεισόδιο. Διασκεδαστικές μέχρι τελικής πτώσης είναι και κάποιες από τις outing stories που διηγούνται τα κορίτσια, όπως το πώς το φώναξε η Whitney στον πατέρα της στα 13 της χρόνια βγαίνοντας από την πόρτα του σπιτιού την μέρα της «National Coming Out Day» σαν να μην τρέχει τίποτα, το πώς έπεσε το σαγόνι της μαμάς της Tracy όταν της είπε ότι βγαίνει ραντεβού με μια κοπέλα, ή το γεγονός ότι η μητέρα της Nikki το ήξερε πριν το καταλάβει η ίδια η Nikki!

Η σειρά μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρωτοποριακή, με την έννοια ότι θέτει καινούρια όρια στο τι επιτρέπεται να δείξει η τηλεόραση και το τι όχι. Δεν σχολιάζει μόνο ανερυθρίαστα το θέμα των sex toys, παρουσιάζοντας, για παράδειγμα, την διαδικασία της επιλογής τους και της αγοράς τους από ένα sex shop, αλλά δείχνει και πραγματικό sex... ζωντανά με strap-on (!) αν και το κάνει χωρίς να επικεντρώνεται τις λεπτομέρειες με πορνογραφική εμμονή. Επίσης, μας μιλά, χωρίς να ντρέπεται, για μια από τις πιο προσωπικές στιγμές που μπορεί να έχει μια γυναίκα, όπως το γεγονός ότι μπορεί να κλάψει κατά τη διάρκεια ή μετά το σεξ- για πολλούς και διάφορους λόγους!

Η ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής είναι άλλο ένα θέμα που θίγει η σειρά- έμφαση σε αυτό δίνεται με την περίπτωση της Mikey και της Raquel, που παλεύουν να συντονίσουν τα προγράμματά τους, ενώ η αποδοχή ή η απόρριψη από την οικογένεια είναι ένα από τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται γενικότερα η σειρά παρουσιάζοντας όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Επίσης κάτι το οποίο δεν λυπάται η Showtime, είναι τα έξοδα για τις μετακινήσεις: παρακολουθούμε την Mikey καθώς φεύγει σε ταξίδι για δουλειά στο Las Vegas και στην Νέα Υόρκη, βλέπουμε την Whitney να επισκέπτεται τη Sara στο San Francisco, ενώ για το τελευταίο επεισόδιο της σειράς σχεδόν όλο το cast μετακομίζει από το Los Angeles στο Palm Springs για το πασίγνωστο (στις ΗΠΑ) Dinah Shore Weekend. Από την σειρά δεν θα ήταν δυνατόν να λείπει η παρουσίαση μερικών ακόμη κλασικών λεσβιακών επιλογών ψυχαγωγίας, όπως το basketball, το paintball, τα τοπικά μπαρ (όπως το Abbey και το Crown Bar), και… οι στριπτηζέζ, ενώ έμφαση δίνεται και στο τι διαλέγει να κάνει η κάθε μια (ελεύθερη ή μη) την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Εκτός των άλλων, η σειρά αποτελεί και μια ματιά στην βιομηχανία του θεάματος του Λος Άντζελες , μιας και ένα μεγάλο μέρος των συμμετεχόντων εργάζονται στον τομέα. Μεγάλο ενδιαφέρον επίσης προκαλεί η παρουσίαση ενός από τα project με τα οποία ασχολούνται οι Nikki & Jill (ως παραγωγός και ως συγγραφέας, αντίστοιχα), και συγκεκριμένα, το βιβλίο "Sexual Fluidity" της Lisa M. Diamond, τα δικαιώματα του οποίου κατοχυρώνουν για μια παραγωγή. Θέματα ταυτότητας θίγονται απευθείας, ρωτώντας την κάθε μια από τις συμμετέχουσες, πως «ορίζει» τον εαυτό της. Αλήθεια, τι «είδη» λεσβίας υπάρχουν; Πέρα από τους συνηθισμένους όρους, όπως lipstick, femme και butch, ακούμε καινούριους όρους όπως "renaissance" (σύμφωνα με τη Rose), “a hundred footer“ (ή αλλιώς, η λεσβία που την αναγνωρίζεις από τα 30 μέτρα) και… η «mikey lesbian» (λογοπαίγνιο της Mikey με τη λέξη “mighty”- παντοδύναμη). Φυσικά, από τις σχέσεις των γυναικών με γυναίκες δεν λείπει το δράμα: από αυτό θα δείτε μπόλικο καθώς διάφορα παραφουσκωμένα «εγώ» συγκρούονται επί της οθόνης!

Η σειρά έχει δεχθεί κριτική και από εντός και από εκτός – οι μεν συμμετέχουσες την έχουν κριτικάρει κάποιες φορές γιατί θεώρησαν ότι σημαντικές πλευρές της ζωής τους δεν περιγράφθηκαν αρκετά ικανοποιητικά (όπως π.χ. η επαγγελματική ζωή των Nikki & Jill) ή γιατί κάποια από τα γεγονότα παρερμηνεύθηκαν και τονίστηκαν δυσανάλογα- για λεπτομέρειες, μπορείτε να απευθυνθύτε στα blog του κάθε μέλους του cast που αναλύουν κάθε επεισόδιο! Ο δε Τύπος θεώρησε ότι η επιλογή και εκπροσώπηση των συμμετεχόντων δεν ήταν φυλετικά επαρκής (για παράδειγμα δεν υπάρχει αφροαμερικανή ή ασιάτισσα λεσβία πρωταγωνίστρια στη σειρά). Φαίνεται ότι η τελική επιλογή των συμμετεχόντων είχε περισσότερο «αισθητικά» κριτήρια παρά πολιτικά. Για παράδειγμα, η Tracy είναι τόσο όμορφη που σε ένα από τα γυρίσματα την επιλέγουν για τη φωτογράφηση του εξώφυλλου του λεσβιακού περιοδικού «Bound». Προσωπικά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη σειρά μπορεί άνετα να σας εθίσει όπως και το L word. Αν δεν κατάφερα και με αυτό να σας πείσω να τη δείτε… θα κλείσω με μια από τις διάσημες φράσεις της Whitney γιατί μόνο αυτό έχω να πω: «come to mama, baby Koala»!

*Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 'Screw', τεύχος #21 (Οκτώβριος 2010)