the girl with the dragon tattoo

the girl with the dragon tattoo
Yes, I have a dragon tattoo as well

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

πληρώνω πάντα για να μπορώ να λέω την γνώμη μου


Έγραψε ο "Πιτσιρίκος":

Ο Ανδρέας Βουτσινάς (1931-2010) δεν είναι πια ανάμεσά μας. Αντί να γράψω πόσο σπουδαίος ήταν, θα αναφέρω μια πολύ μικρή ιστορία. Πριν από μερικά χρόνια –Κυριακή, βραδιά δημοτικών εκλογών-, πήγα με μια φίλη που είναι ηθοποιός στο θέατρο.

Δεν ήθελα να την δω αυτήν την παράσταση – ήταν ένα από τα πιο γνωστά και σημαντικά θεατρικά έργα του 20ού αιώνα, αλλά οι ηθοποιοί της παράστασης και ο σκηνοθέτης ήταν η εγγύηση για ένα άθλιο αποτέλεσμα. Η φίλη μου, όμως, είχε παίξει με την πρωταγωνίστρια στην τηλεόραση και –από ευγένεια και συναδελφικότητα- έπρεπε να δει την παράσταση.

Στην είσοδο του θεάτρου πέσαμε πάνω στον Ανδρέα Βουτσινά. Η φίλη μου είχε συνεργαστεί μαζί του πολύ πρόσφατα, οπότε έπιασαν την κουβέντα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως το μπαστούνι του ήταν ίδιο χρώμα με τον σκελετό των γυαλιών του – ήταν μοβ.

Μόλις ο Ανδρέας Βουτσινάς πέρασε την είσοδο του θεάτρου –με το εισιτήριο στα χέρια-, ο υπεύθυνος του θεάτρου τον μάλωσε: «Κύριε Βουτσινά, εσείς κόψατε εισιτήριο;». Τότε, ο Ανδρέας Βουτσινάς γύρισε και του είπε πολύ γλυκά «Αγαπητέ μου, πληρώνω πάντα για να μπορώ να λέω την γνώμη μου».

Σκέφτηκα πως μόνο και μόνο για αυτή τη φράση –που είναι στάση ζωής- άξιζε να πάω στο θέατρο εκείνο το βράδυ.

Η παράσταση ήταν άθλια και κάποια στιγμή άκουσα τον Ανδρέα Βουτσινά να γελάει βροντερά –γελούσε με την καρδιά του. Καθόταν στην πρώτη σειρά και γέλασε στην πιο δραματική σκηνή του έργου. Πραγματικά, η παράσταση ήταν για γέλια – εμείς ταπωνόμασταν για να μην ακουστούν τα γέλια μας.

Όταν τελείωσε η παράσταση, η φίλη μου πήγε αμέσως στα καμαρίνια για να χαιρετήσει τους ηθοποιούς. Είδα τον Ανδρέα Βουτσινά να βγαίνει αργά από την αίθουσα και για μια στιγμή κοντοστάθηκε. Έκανε ένα βήμα προς τα καμαρίνια, σταμάτησε και ύστερα γύρισε προς την έξοδο. Μπορεί να πλήρωνε για να μπορεί να λέει τη γνώμη του, αλλά, προφανώς, δεν ήθελε να πληγώσει τους ηθοποιούς, αλλά ούτε να πει ψέματα.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Αντι-οικολογικά Βραβεία


ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΑΝΤΙ-ΒΡΑΒΕΙΑ

Ένας ετήσιος θεσμός, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος

Απονέμονται και φέτος από την Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης τα βραβεία αντιοικολογικής δράσης σε δημόσια πρόσωπα, που έχουν διαπρέψει κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς για πράξεις ή παραλείψεις σε βάρος του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

Τα βραβεία έχουν συμβολικό χαρακτήρα και αποτελούν ύστατη άμυνα σε όλους αυτούς που κάθε 5η Ιουνίου φορούν τα καλά τους ρούχα και πλέκουν εγκώμια σε ένα περιβάλλον που εξοντώνεται.

1. Το βραβείο περιβαλλοντικών οπτικών εφέ στο Γιάννη Ζουρνά, Πρόεδρο του Συνδέσμου Ο.Τ.Α. Νομού, ο οποίος έχει σχεδιάσει την κατασκευή εργοστασίων καύσης σκουπιδιών εντός του ΧΥΤΑ Μαυροράχης και στον Αγ. Αντώνιο, με την προσδοκία οι καπνοί να καλύψουν την ανακύκλωση, όπου ο οργανισμός του έχει επιτυχία 4%.

Το βραβείο θα απονείμει ο πρώην Υπουργός Τάσος Μαντέλης ως αναγνώριση του ότι το σχέδιο της καύσης κοστίζει περισσότερο και μειώνει θέσεις εργασίας.

2. Το βραβείο περιβαλλοντικών κοστουμιών στο Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, ο οποίος θέλει να ντύσει «χρυσοθήρες της Άγριας Δύσης» τους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδική, των Σαππών Ροδόπης και του Περάματος Έβρου που αντιδρούν στην ανάπτυξη της εξόρυξης με κυάνιο.

Το βραβείο θα απονείμει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, σε αναγνώριση της ικανότητας του να «ντύσει» ως ειρηνευτική, την επιχείρηση των ισραηλινών δυνάμεων στο στολίσκο με κατεύθυνση τη Γάζα.

3. Το βραβείο καλύτερου περιβαλλοντικού σεναρίου στο νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιωτη Ψωμιάδη, ο οποίος δηλώνει πως έχει σώσει την Κορώνεια, για την οποία παραπέμπεται ως κατηγορούμενος για σωρεία παραβάσεων. Το βραβείο θα απονείμει ο επικεφαλής της BP παγκοσμίως, Τόνι Χάουαρντ, σε ένδειξη αναγνώρισης των προσπαθειών του νομάρχη Θεσσαλονίκης να πορευθεί στο δρόμο της εταιρείας που κατέστρεψε τον κόλπο του Μεξικού. (θα το απένειμε ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, αλλά αυτός έφτιαχνε ψεύτικες ιστορίες για να διασκεδάζουν τα παιδιά και όχι να έχουν δουλειά οι δικαστές)


4 Το βραβείο περιβαλλοντικού
make up στο Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο για την εξαιρετική επένδυση βιοκλιματικών περσίδων που σχεδίασε για το δημαρχείο Θεσσαλονίκης, το μοναδικό σύγχρονο δημόσιο κτίριο στον κόσμο, που δεν έχει θερμική προστασία. Το βραβείο θα απονείμει ο παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθιμος σε αναγνώριση της πεποίθησης του, ότι μπορεί να κρύψει τις ρατσιστικές και εθνικιστικές ακροδεξιές απόψεις του πίσω από το προσωπείο του ιεράρχη.

5. Το βραβείο για το καλύτερο σενάριο ξένης περιβαλλοντικής καταστροφής απονέμεται στο πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν, για την συμφωνία με τη Ρωσία για την κατασκευή για το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακουγιού. Θα το απονείμει ο δήμαρχος του Τσερνομπίλ, τα έξοδα φιλοξενίας του οποίου στην Ελλάδα θα καλύψει το ΚΚΕ, το οποίο άλλωστε ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι εκεί το 1986 έγινε καταστροφή.

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Amanda's Garden

Today we are talking to Amanda, from Chicago, USA. She is 28 years old and grows her own vegetables and fruit, in her own garden. Her effort is inspiring, to say the least!
Amanda is conscious of the problem pesticides cause to one's health, and she has been promoting the idea of a home-grown garden as an alternative way of sustenance.


Artemis: Amanda, tell us, when did you start growing?

Amanda: let's see... I always helped grow a garden (as you may or may not know). I grew up in Ohio, on a dead-end street that ended into 96 acres of corn; and with 1 acre we grew everything ourselves (tomatos, strawberries, corn, peppers, egg plant, lettuce, really everything).

Artemis: great start :) I supposed you helped back home so that's how you knew how to do it. But i didn't know about this particular field.

Amanda: but now i live in the city, and my acre is gone, and i just have a little plot but make the most out of it. So I have yellow squash and zucchini (last year my biggest zucchini was 15lbs!!) tomatoes, strawberries, 10 herbs, cucumbers, 5 different types of peppers, blueberries, snap peas... and now I feel like I am forgetting something, but I don't know what haha

Artemis: amazing :) How large is your plot?

Amanda: well it's pretty small - I just section it out. So i line every walkway, every bit of the alley, along the house, and all the way to the front yard.

Artemis: great! you are taking advantage of every bit of free space. What do you do during wintertime? Do you grow during the winter or not?

Amanda: yeah, in the winter I bring some things inside. Peppers, and rosemary are easy to grow inside. So I do that during the winter. But I also freeze a lot of things (since there is SO much) and use it up during the winter as well. Last year we had 68 tomatoes (from the vine 68) so i gave a lot to my co-workers but i also just freeze things like that, and peppers

artemis: how many tomato plants?

Amanda: only 5 plants - actually it was only 3 plants now that i think of it because we put chocolate peppers next to them last year so there wasnt as much space.

Artemis: chocolate peppers? what is this? :D

Amanda: oh yeah they are a very different flavor than any other pepper. They aren't sweet, and they aren't spicy, almost bitter like chocolate, and brown, almost purple.

Artemis: wow i feel i am learning new stuff. I had never heard of this variety. is it particular to the american continent? Does it come from a specific place?

Amanda: you know I am not sure, but I do know it is rare and very hard to find.

Artemis: nevermind I will look it up. Here. Does it look like Jamaican Hot Chocolate (here there is a selection of varieties) or like this?


Amanda: but they are not habanero because they are not hot. It is more like the second, yep more like that.
But the variety here are bitter, so it is a combination of this i believe, a hybrid maybe.

Artemis: bitter chocolate peppers? lol
'
Amanda: haha. yeah everyone always asks about these, they grow longest, and start the soonest - it's quite interesting really.

Artemis: it is! and how much time do you spend on your garden?

Amanda: um - it depends, like now it is very early so i water every other night and have begun planting new things, like the small peppers, and the tomato plants just went in. so that took about 2 hours last night, so now it is just maintaince. I will water nightly beginning in June and that takes about... 30 minutes, but I make it take longer because I talk and sing to my plants haha

Artemis: haha you're like Amanda from Another Roadside Attraction lol. She was a hippie. one of Tom Robbins' unforgettable characters.

Amanda: and I touch them all, this is a big thing with me, that sounds weird, but I know it helps.

Artemis: no it's not weird -

Amanda: every morning I say GOOD MORNING, and then I touch each plant. HAHA is this silly?!?!

Artemis: no it's not silly, you take care of them. it's important.

Amanda: I read this study when I was about 10 years old about how important touch is to people, and started doing it on the corn in the backyard, and it really helped! So I have done it to every plant ever since.

Artemis: how much of what you grow ends up on the table, compared to how much you buy from stores?

Amanda: during the summer and fall 95% because we cant grow lettuce or spinach, or fruit because there just isn't room in our yard. But we dont buy from super markets, we by from farmers' fruit stands. So we still try to garden pick (as I call it) it just is someone else's garden.
oh and we buy our meat from this local farmer/market guy, he raises and kills his animals at a local farm here.

Artemis: great choice. there are open markets like this here in Greece throughout the year and you can buy directly from the producer/farmer.

Amanda: these are wonderful places. i believe everyone should go to these places and ask questions. ask if they use insecticides and what type of fertilizer they used, and things that are important, of course some farmers will lie to you because they want you to buy it, but you can tell the difference after you bite into it, and then you don't go back to that one any more.

Artemis: there are also special markets for organic stuff here in Greece.

Amanda: it is more expensive, but it is worth it.

Artemis: I agree it's so much healthier and tastier.

Amanda: I always tell people, would you rather spend a little extra money on your fruit, or a lot more on your doctors bill later in life... so it all evens out.

Artemis: as if doctors don't have enough work already!

Amanda: right?

Artemis: so what do you use as a fertilizer?

Amanda: I use cow manure.

Artemis: traditional stuff :D

Amanda: yep that and epsom salts.

artemis: anyway, i really wanted to do this piece on your gardening, it's very inspiring. I meant to ask you for quite a while, now, and it's nice that you brought it up today :)

Amanda: I was reading your brain waves.

Artemis: haha a gardener AND a psychic. Do you talk to animals and plants as well? :D

Amanda: this is silly. but I talk to my plants everyday. Brian (my fiance) makes fun of me so bad!

Artemis: oh they need love just like anything out there and i am sure they don't speak english but they understand the good vibes. I know there has been people doing research that links this phenomenon of good growth of plants with the use of music and speech. So tell Brian to bite it, you are RIGHT! lol. They are living things and living things need love.

Amanda: yes that's how I feel. I started talking to the rhubarb last year (which was always so small and never really grew). This year that thing is so big it needs its own fence! :) I feel everyone and everything needs some good conversation :)

Artemis: right!

Amanda: Here are the pics from the garden

Artemis: thank you :)

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Homotopia by the White Tower @ Thessaloniki, 16 May 2010

Σε λένε "Αγάπη" και βρίσκεσαι στα πιο απίθανα μέρη. Εκεί που κανείς δεν σε περιμένει, ακόμη και εκεί που για κάποιους δεν θα έπρεπε να βρίσκεσαι.
Αυτή την Κυριακή γύρισες τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, κάνοντας ένα πείραμα: Πόσοι από τους κατοίκους της θα αντιδράσουν θετικά, πόσοι αρνητικά και πόσοι αδιάφορα, μπροστά στο θέαμα ενός ζευγαριού νεαρών αγοριών που κάνουν τη βόλτα τους το απόγευμα στο κέντρο της πόλης, εκδηλώνοντας την αγάπη τους ο ένας για τον άλλο χωρίς να φοβούνται να φιληθούν δημόσια, να αγκαλιαστούν ή απλά να κρατηθούν από το χέρι;
Η απάντηση ήρθε: παρά τους φόβους για το αντίθετο, κανείς δεν αντέδρασε βίαια.
Δύο ζευγάρια αγοριών, το πρώτο με ξυρισμένα πρόσωπα, φορώντας τζην, ροζ και πράσινο μπλουζάκι αντίστοιχα, και το δεύτερο με λίγο περισσότερο "ροκ" εμφάνιση, με βερμούδες και μούσια περπάτησαν από το Λευκό Πύργο ως την Αριστοτέλους και πίσω, περνώντας μπροστά από βιτρίνες μαγαζιών, καφέ της Παραλιακής, πλατείες και κεντρικούς δρόμους όπως η Τσιμισκή.

Τα βλέμματα περιέργειας, ακόμη και σοκ, προήρθαν κυρίως από άντρες-περισσότερο για το ζευγάρι που είχε γένια παρά για το ζευγάρι που είχε μούρη λαμπίκο.Οι γυναίκες,
και κυρίως οι νεότερες σε ηλικία, αντέδρασαν με χαμόγελα, ή αμήχανα γελάκια, γυρνώντας αμέσως να το σχολιάσουν στις φίλες τους.

Μια παρέα τεσσάρων αντρών στην Πλατεία Αριστοτέλους αντέδρασε μπροστά στο γεγονός με τα λόγια "θα μας κάψει ο Θεός γαμώ την Παναχαϊκη μου". Κάποιος συμπαθούντας το χαρακτήρισε ως "τρυφερή στιγμή" ενώ ένας τρίτος απείλησε να χειροδικήσει αλλά δεν το έκανε- βλέπεις ο "Θεός" δεν έχει πρόβλημα όταν "γαμάς" και δέρνεις, όταν σκοτώνεις, όταν πας στο στρατό για να μάθεις πως να σηκώνεις το όπλο ενάντια στον συνάνθρωπό σου.
Ο "Θεός" έχει πρόβλημα όταν οι άντρες αντί να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο, αντί
να κυνηγούν και να σκοτώνουν, μαθαίνουν να αγαπιούνται. Πόσο παράλογο υπάρχει γύρω μας και σε τι δόσεις; Η απάντηση είναι: υπάρχει και είναι αρκετό. Αλλά όχι τόσο πολύ όσο να μας αποθαρρύνει να ζησουμε με ειλικρίνεια και ευθύτητα τις ζωές μας. Όχι τόσο ώστε να φοβόμαστε να εκφραστούμε και δημόσια.

Το επόμενο τεστ έγινε αθελά μας, στα τραπεζάκια ενός gay bar. Το ένα από τα εν λόγω
ζευγάρια φιλήθηκε (απερίσκεπτα!) μπροστά στους πελάτες του μπαρ, που ήταν καθισμένοι έξω από το μαγαζί μιας και ο καιρός ευνοούσε για κάτι τέτοιο. Το επόμενο δευτερόλεπτο η γκαρσόνα έριξε την καλή συμβουλή: "όχι εδώ έξω, παιδιά". Σε ερώτηση της ομάδας στο αφεντικό του μπαρ η απάντηση ήταν ότι οι γείτονες και η αστυνομία ψάχνουν αφορμή για καταγγελίες και πρόστιμα, και ότι αυτή η συμπεριφορά τους "προκαλεί".
"Προκαλεί" λοιπόν, να βρίσκεσαι σε ενα χωρο που υποτίθεται ότι είναι δικός σου, και να
εκφράζεσαι με τρυφερότητα! "Προκαλεί" ενώ είσαι πολίτης αυτης της χώρας με ίσα δικαιώματα, να κάνεις άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης, που δεν πληγώνει και δεν μειώνει κανέναν άλλο.

Όχι, δεν αποθαρρυνόμαστε από το παράλογο, και δεν το συμμεριζόμαστε.
Γιατί θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας ελεύθεροι. Τι έννοια, και αυτή η ελευθερία.
Πόσοι σε γνωρίζουν, στ' αλήθεια; Η απάντηση ήρθε και πάλι σημερα. Στα πρόσωπα των ανθρώπων που χαμογέλασαν γενναιόδωρα, στα πρόσωπα που φωτίστηκαν, στα πρόσωπα που δεν έκαναν διάκριση μπροστά σε μια απλή εκδήλωση αγάπης.

Soundtrack:dashboard confessional, don't wait