Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Το ταίρι μου είν' ακόμα στο δρόμο...
by PrettyMOndayz
Έλα να γλύψουμε τις πληγές μας
απ τη βρωμιά και την κακία του κόσμου
να ξεχαστούμε
κάτω απ' την σκηνή που φτιάχνει το πάπλωμά σου
εκεί που δεν φτάνει κανείς
με κρύα πόδια και παγωμένη καρδιά
έλα να γλύψουμε τις πληγές μας
παρέα
ίσως να υπάρχει μια αιτία
κάποιος λόγος που δεν με νοιάζει
και τόσο πια
το μόνο που θέλω είναι
η ζεστασιά σου
το κορμί σου τυλιγμένο στο δικό μου
ένα φιλί πραγματικό
όχι ακόμη μια μάχη με κάποιον άγνωστο
ανάμεσα στα σεντόνια
όχι άλλη τρέλα κι άδικο,
μεταμφιεσμένα σε λόγια κι ωραίες δικαιολογίες
που δεν έχω πλέον-
Το ξέρω πως πέρασε καιρός
κι έχει φέρει αντάρα- πολλή-
Αλλάζει τις ζωές, ξέρεις
αλλά όχι τους ανθρώπους
όχι εκείνο το μήλο
που η ψυχή του είναι φρέσκια
ακόμη κι όταν το φλούδι γερνά-
Ξέρεις πόσος καιρός πέρασε
από τότε που θέλησα, να γράψω
ένα ποίημα;
Χρόνια ολόκληρα... χωρίς εσένα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Τι όμορφο....ζεστό και αληθινό!!!Αχ...
"όχι ακόμη μια μάχη με κάποιον άγνωστο
ανάμεσα στα σεντόνια
όχι άλλη τρέλα κι άδικο,
μεταμφιεσμένα σε λόγια κι ωραίες δικαιολογίες
που δεν έχω πλέον-"
αχου, αυτό θα μου μείνει..
μου μεινε ήδη δηλαδή..
=) =(
@τζενάουα: είχα τις αμφιβολίες μου για το αν θα άρεσε...
@κορίτσι: ευτυχώς δεν μου τις επιβεβαιώσατε ;)
Δημοσίευση σχολίου